ႏွင္းဦး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ခကိုေမာ့ၾကၫ့္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းလိုက္ၿပီး
'ရွင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္သိလား'
'သိတာေပါ့'
ခ အေစာထဲႏိုးေနခဲ့တာပါ ရင္ခြင္ထဲမွာအိပ္ေမာက်
ေနတဲ့ ႏွင္းဦး ႏိုးသြားမွာစိုးတာေၾကာင့္ အသာေလး
ၿငိမ္ေနခဲ့တာ အခုေတာ့ ႏွင္းဦးနမ္းတာေလးမိသြား
ၿပီေလ
'ဟာ ခ ႏိုးေနတာလား ရွက္လိုက္တာ
ရွင္က လူဆိုးႀကီးပဲ'
'တစ္ညလံုးလဲအဝခ်စ္ၿပီးၿပီကိုအခုလဲ ရင္ခြင္ထဲ
ေရာက္ေနတာ အေျခအေနကိုလဲၾကၫ့္ဦး
ရွက္တုန္းလား'
ခေျပာရင္းႏွစ္ေယာက္လံုးကိုယ္ေပၚလႊမ္းထားတဲ့
ေစာင္ကို ဖယ္မလိုလုပ္လိုက္သည္
ႏွင္းဦးကိုယ့္အျခအေနကိုယ္သိတာမို႔ ေစာင္ကို
အတင္းျပန္ဆြဲရင္း
'ခ မဆိုးနဲ႔ကြာ ႏွင္းဦးရွက္တယ္လို႔'
'ခ်စ္လိုက္တာ မရွက္နဲ႔ေတာ့ကြာ ခမိန္းမျဖစ္ေတာ့မွာပဲကို'
'အင္းပါ သြားရေတာ့မွာက္ို ထၾကမယ္ေလ
ႏွင္းဦးကို အ၀တ္အစားေတြေကာက္ေပးဦး
ညက ရွင္ေသာင္းၾကမ္းထားတာေတြ
ႏွင္းဦးေလ ရွင့္က္ိုအထင္ေသးမိသြားတာသိလား
ရွင္ေတာ္ေတာ္တတ္တာပဲ '
နန္းအဝတ္အစားေတြလွမ္းေကာက္ရင္း
'မတတ္ပါဘူး ထင္လို႔ပါ ညက ခ ႏွင္းဦးကို ဘာမွမလုပ္ရေသးဘူး '
'ဘာေျပာတယ္ စဝ္ခြန္ခ ရွင္ကဘယ္ေလာက္ထိ
လုပ္ခ်င္တာတုန္း ေပးအဝတ္ေတြ'
ႏွင္းဦးေရာခပါ အဝတ္အစားမ်ားျပန္ဝတ္လိုက္ၿပီး
ခ ထထြက္မည္အလုပ္
'ခ'
ထူးထူးျခားျခားေလသံေလးျဖင့္ေခၚလိုက္တာ
ေၾကာင့္ ခ ခ်က္ခ်င္းျပန္လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ၿပီ
'ဘာျဖစ္လို႔လဲ ႏွင္းဦး'
'ခ ပထမဆံုးေရာဟုတ္ရဲ့လား '
'ဘာကိုလဲ ႏွင္းဦးရဲ့'
ႏွင္းဦးေခါင္းငံု႔သြားၿပီး
'ညကႏွင္းဦးကိုေလ
အဲ့တာ ခရဲ့ပထမဆံုးလား ႏွင္းဦးသိခ်င္လို႔ပါ အခုအမွန္အတိုင္းဖြင့္ေျပာထားရင္ ႏွင္းဦးခြင့္လႊတ္ပါတယ္'
