YÖNÜM SANA

16

🎶🎶 ; Zehra Cücük - Bende yoluma giderim

Hadi okuyupta yorum yapmıyorsunuz bari bir oy verin yahu! Aloo sana diyorum, hayalet okurum benim!!!

💚💚💚💚💚💚

Suhandan, kendileri için özel hazırlanmış uçağın en ücra köşesine geçmiş yolculuğun bitmesini beklerken Bianchi ailesi keyifli bir sohbetin içerisindeydi. Her ne kadar halası, kendisine onlara eşlik etmesini söylesede yorgun olduğunu belirterek bir köşeye çekilmişti. Aslında bu bahanesi yalanda sayılmazdı mental olarak oldukça yorgundu. Ailesinden ayrılmak onu sandığından daha fazla etkilemişti, o böyle hayal etmemişti.

Uzak bir ülkede de değilde farklı bir şehirde yeni bir hayata başlamayı çoğu kez düşünmüştü Suhandan. Fakat şimdi kurduğu o hayalleri yaşamanın pekte matah birşey olmadığını anlamıştı. Ailesi, tüm sevdikleri başka bir yerdeyken onlardan uzak nefes almak çekilmez bir çileydi. Saatlerdir havada yolculuk yapıyordu ve ilerleyen her bir dakika da sanki nefes almak daha da zorlaşıyordu. Suhandan, şimdiden ailesini özlemişti.

"Fanculo!" (S****r)

Suhandan, duyduğu hakaretle düşüncelerinden uzaklaşırken Pedro'nun yine kendi bavullarından birine takıldığını anlamıştı. Evet bu küçük uçağın bagajı Suhandan'ın bavullarına yetmemişti ve Akif bir kaç bavulunuda yolculuk yaptıkları alana getirmiş ve boş bulduğu yerlere bırakmıştı tabi Pedro bundan çokta memnun değildi çünkü kişilik olarak oldukça hiperaktif bir çocuktu tıpkı kardeşi Ali Han gibi, bir saniye olsun yerinde durmuyor küçücük uçağı tavaf edip duruyordu.

Ali Han'ını bile özlemişti, şimdiden!

"Daha iyi misin?"

Akif'in ne ara karşısında oturduğunu anlayamayan Suhandan sorusuyla ona döndü.

"İyiyim."

"Emin misin?"

"Her ne kadar şimdiden bizimkileri özlesemde daha iyiyim merak edilecek bir şey yok."

"İstediğin zaman onları görmeye gidebiliriz, bunu biliyorsun değil mi?"

Suhandan, kaşısında oturan adamın gözlerinde ki samimiyeti görmüş ve minnetle kendisine karşılık vermişti. Onların evliliği zoraki olabilirdi  ama Suhandan, Akif gibi bir adamla tanıştığı için kendini şanslı sayıyordu. Akif başkaydı, onunla arkadaş olabilirlerdi. Kendisini anlıyordu, her daim kibardı, nazikti. Suhandan'a göre Akif, onun için büyük bir şanstı.

"Teşekkür ederim Akif, herşey için!"

"Teşekkür edilecek bir durum yok Suhandan, ikimiz için en doğru kararı verdik ve zamanın bizlere neler yaşatacağına da yine birlikte katlanacağız."

Suhandan, üç saatlik yolculuk içinde sadece Akif ile sohbet etmişti. Uçak İtalya hava sahasına girene kadar kendisinin orada hangi pozisyonda çalışacağından konuşulmuş hatta Suhandan'ın büyük ısrarları altında Akif, onunla evli olduğunu bir müddet çalışanlarından gizleme kararı almıştı. Ona göre bu çok şaçma bir istekti ama Suhandan, olduğu pozisyona havadan düşmediğini göstrmek için böyle bir karar almıştı. Torpilli olarak işe girmiş olsa da niyeti kendini göstermek ve kimsenin ağzına laf vermemekti tabi Akif bu istediği genç kadının ısrarları doğrultusunda kabul etmek zorunda kalmıştı.

Akif'in, bunu kabul etmesinde ki en büyük etkense evliliklerini pekte uzun saklayamayacakları içindi, neticede Bianchi ailesi İtalya'da tanınan köklü bir aile idi. Yani herhalükarda nikah kıyıldıktan sonra bütün camia ve magazin haberleri onlardan bahsedecekti ve bu da Suhandan'ın gizlilik esasını pekte geçerli kılmayacaktı.