YÖNÜM SANA

💚FİNAL💚

BAYRAMLIK GİYECEK YAŞTA Kİ ÇOCUKLARA KEFEN GİYDİRENLER KAHROLSUN!!!!

Devlet işlerini Din'in üzerinde tutan leş kargaları şunu anlasın! Burada mevcu Filistin değil mevzu ilk baş komutanın bıraktığı emanet, ilk kıble ve uğruna şehit olan binlerce müslüman! Her kim Devlet ve siyaset uğruna bu katliama bu İslam düşmanlığına ortak oluyorsa Allah'ın gazabı üzerlerine olsun. Kardeş demek aynı soydan gelmek demek değildir, en büyük kardeşlik din kardeşliğidir. Devletlerin verdiğı kararlar yüzünden İslamiyetin ilk ışığını görmezden gelen gafillerin bir an önce uyudukları gaflet uykusundan uyanması gerek! Müslümanlık uğruna savaşmayan, kan dökmeyen aksine bu teröristleri destekleyen hiçbir ırk benin kardeşim olamaz istediği kadar Türk soyundan gelsin....

YIKILSIN İSRAİL ENKAZINI GÖREYİM

💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚

"Hadi uyan artık, ne olursun uyan
Suhandan. Sana söz bundan sonra önce hep senin istediğin oyunları oynayacağınız yalvarırım uyan!"

Küçük Suhandan, yüzüne düşen damlalar ile uyanırken arkadaşının ağlayarak sarf ettiği kelimelere o minicik aklıyla gülmeye başladı. Bu salak çocuk yine öldüğünü sanmış olmalıydı.

Zaten? Suhandan ne zaman uyusa, Yağmur onu öldü sanıp ağlamaya başlardı. Tabi bu sefer ki durumu biraz farklıydı, uyuyupta uyanmamazlık yapmıyordu. Gerçekten uyanamıyordu, bilinci açıktı lakin vücudunda ki hiçbir yeri hissetmiyordu. Dün gece o kadar fazla dayak yemişti ki her bir zerresi ağrıyordu.

Kollarında ki sigara yanıkları yeniden sızlamaya baş gösterirken gözlerini hafif hafif araladı ve bir yandan ağlayıp bir yandan burnundan akan salyaları kazağının ucuyla silmeye çalışan arkadaşını gördü. Onu daha fazla üzmemek için küçük bedenini zorlayan Suhandan, nihayet gözlerini açabilmişti.

"Suhandan! Ölmemişsin."

Yağmur'un, salya sümük kendisine sarılması karşısında onu geri itmeye çalışan Suhandan'ın, küçük bedeni adeta Yağmur'un bedeni altında eziliyordu. Yağmur, kendisine göre daha etine dolgun bir çocuktu, halk arasında geçen balık etli kişi tam olarak onun arkadaşıydı.

"Kalk üstümden aptal, ölmedim ama beni sen öldüreceksin."

Ürkek ceylan Yağmur, korkuyla arkadaşına sarılmayı bırakırken onun canını yakmış olabileceği aklına bile gelmemişti.

"Ö-özür dilerim. Sen iyi misin?"

"Sen sarılmadan önce çok daha iyiydim."

"Özür dilerim."

Suhandan, sırtını deponun küflü ve soğuk duvarına yaslarken derin derin nefes alıyordu. O minicik aklıyla bile göğüslerinde bir sorun olduğunu hemen anlamıştı ama kaburgasının kırıldığını nasıl bilebilirdi ki!