Bölüm şarkısı Zerya5672 den size geliyor ; lovely 💚
🕯🕯🕯🕯🕯
Andrea bir kez daha aynı ikazı alınca trafik filan dinlemeden arabayı ani bir frenle durdurdu. Civan emniyet kemeri taktığı için kendini şanslı sayarken yanında ki adamın kendinden büyük olduğunu hatırlatıp durdu. Geleneklerine ve adetlerine körü körüne bağlı olmasaydı ağzına gelen küfürü şoför koltuğunda ki adama sayardı.
Ama gelin görün ki Civan saygılı bir adamdı ve yanında ki adam kendisinden yaşca büyüktü.
Andrea yol boyunca sürekli konuşup, sürücü koltuğundan kalkmasını isteyen gence sinirden çakmak çakmak olmuş gözleri ile karşılık verdi.
"Biraz daha konuşursan seni arabadan atarım çocuk."
"Navig-"
"İn aşağıya!"
Civan şaşırmış bir şekilde yanında ki kararlı adama bakarken sinirle yutkundu. Bu herif kimi kimin aracından kovuyordu. Arabadan inmeyeceğini belli edercesine sırtını oturduğu koltuğa iyice dayarken ellerini göğsünde birleştirdi. Bu muamele canını sıkıyordu, dua etsin ki misafiriydi yoksa son lafiyla yaşına da bakmaz diyeceğini derdi.
Yemişim adetini, töresini!
Andrea sessizliğini koruyan çocuk ile yeniden gaza yüklendi. Kendine ait olmayan hiç bir şeyi kullanmayı sevmeyen adam için içinde olduğu araç zaten tam bir ızdıdaptı bir de tüm bunlar yetmezmiş gibi yanında ki çocuk yolculuğunu daha da çekilmez kılıyordu. Navigasyonu açmamaya inat edip arkadaşlarını yerleştirdiği otele doğru ilerlemeye devam etti.
Yolları bilmiyor olabilirdi ama yanında ki herifin bilmediği bir şey vardı o da Andrea'nın hafızasının çok güçlü olduğu. Otele sadece bir kez gitmesi hiç bir şeyi değiştirmiyordu onun navigasyona veya yanında ki geveze çocuğuna ihtiyacı yoktu. Her ne kadar evden tek başına çıksa da abisinin yanına verdiği bu çocuktan kurtulamamıştı.
Geveze olduğu kadar inatçıydı da!
Kendi planlarına göre iki haftayı ailesi ile geçirecek kalan son haftayı da arkadaşları ile İstanbul'da değerlendirecekti ama gelin görün ki arkadaşları erken davranıp bir hafta önce gelmişti. Yapılan plana uymak zorunda kalan Andrea arkadaşlarını da kendi planlarına katmak zorunda kalmıştı.
Dün gece annelerinin çizdiği rotaya göre hareket etmeleri konusunda bir kez daha babalarını tarafından uyarılmışlardı. Andrea aslında özgür ruhlu bir adamdı ama konu aile olunca kendinden taviz vermesi gerektiğini de bilirdi. Ona göre şu hayatta ki en kutsal bağ aile idi. Sevdiklerini dikkate almayı onlara kendilerinin özel olduğunu hissetirmeyi severdi, doğru olanda buydu.
Sadece ailesine karşı değil onların sevdiklerine karşı da nazik davranmaya çalışıyordu, istisnalar hariç tabi. Bu istisnalar içinde yanında oturan genç adam da vardı. Andrea her ne kadar yanında ki çocuğa ılımlı davranmak istesede o ve çenesi buna engel oluyordu. Aslında sadece o da değildi, dikkat etmişti de buraya geldiğinden beri annesinin ailesinden sadece tek bir kişiye öncelik tanıyordu onun dışında ailenin diğer üyeleri ile arasında ki diyaloğu ve samimiyeti oldukça ölçülü tutuyordu.
Suhandan!
O kadında tuhaf bir aura vardı ve Andrea bunun farkındaydı, sadece o da değil annesi, babası kardeşleri hatta Carmen bile! Nedenini bilmiyordu ama o ufak kadın tüm ailesini şu bir hafta gibi kısa bir süre içinde etkisi altına almıştı. Bunu iki gün önce daha net şekilde görebilme şansı olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÖNÜM SANA
AzioneIşığını kaybetmiş yönünü arayan bir adam. Ona yönünü gösteren ışığı tutan bir kadın. Rüyalarında çehresini göremediği bir adama kapılan Suhandan, onu derinden sarsacak kişinin çok yakınında hatta evinde olduğunu öğrenmesi ile yeni bir sayfa açacak k...
