Gecemin Gündüzü

Bölüm 8- Kaçırılma

Multimedya: Kaya

"NE DEDİĞİNİ KULAĞIN DUYSUN POYRAZ!" Diye tısladım.

"Anlatsana Maya ! Bizi ne tür oyunlarla ayırdığını anlat ona!"

"Neler saçmalıyorsun Poyraz. Sen terkedip gittin kızı ! Benim ne suçum var lan !"

"Kapat çeneni orospu ! Herşeyi anlatacaksın. Ya güzellikle ya da zorla!"

Maya'yı kolundan tutup çekiştirmeye başladı. Bende elini kolundan çekmeye çalışıyordum.

"BIRAK HAZAL.YOKSA ÇOK KÖTÜ OLUR ! BIRAK DEDİM."

"Kızı bırak Poyraz. Onun bir suçu yok ki ayrılmamızla. "

"Bu kadar saf olma Hazal. Aç artık şu maymun gözünü."

"Hazal bırak ben hallederim. Git sen. Konuşacağız sadece . Tamam mı ?"

"Ama.."

"Hazal git dedik !"

"Ne haliniz varsa görün!"

Arkamı dönüp yürümeye başladım. Taktım kulaklığımı. En sevdiğim şarkı çalıyordu. 'Miğfer -Meleğim'

Aşk denilen illet yaklaştı bak usulca.

Bende adını sen koydum.

Konuştum bak uzunca.

Hak verdim ben ona.

Kimse dahi inanmaz.

Meğer aşık olmuşum delicesine ben sana.

Mırıldanarak yürürken bir bedene çarptım. Kafamı kaldırıp baktığımda karşımda Kaya'yı gördüm. Hemen kulaklığımı çıkardı. Tam sarılacakken kollarımdan çok sıkı bir şekilde kavradı.

"Hey sarılmama izin yok mu yani ? "

"Hazal. Ben bir erkeğim. Her erkeğe böyle sarılamazsın."

"Erkeğim derken ?"

"Ne yani düzelemez miyim ?"

"Senin adına çok sevindim. Ama kardeşim dediğim insana sarılmak isterdim ben."

"Ya karşındaki seni kardeşi olarak görmediyse hiçbir zaman ?"

#MAYA 'NIN AĞIZINDAN#

"BIRAK ARTIK KOLUMU!" Kendimi geriye doğru çekip kolumu kurtardım. Herşeyi ortaya çıkarmasına müsaade edemezdim. Bu kadar emek boşa gidemezdi. Hem Hazal o kadar saftı ki Poyraz'ın bana iftira attığını söylesem bile inanırdı. İşim kolaydı yani. Ama delilleri varsa işim biterdi.

"Artık herkes gerçekleri öğrenecek Maya."

"Asla."

"Hahaaha sen öyle san ." Karşıdaki bilgisayarın yanına doğru gitti. Burası bir depoydu. Yine Poyraz'ın depolarından biriydi. Ortada duran laptopun yanına gidip birşeyler yaptı.

Duvarda asılı olan projeksiyon bir anda çalışmaya başladı.

Resimler gelmeye başladı. Bir resmi açtı ve bana doğru geldi.

"Fotoğrafı hatırladın mı ?"

Fotoğraf o gecedendi. Birlikte olduğumuz gecenin. Bunu nerden bulmuştu ?

"Bu nereden çıktı ?!"

"Beni çok hafife aldın Maya."

"Bak. Sana aşık olduğumu hala kabullenmiyorsun. Seni o kızdan daha mutlu edebileceğimi biliyorsun. Daha kızı bir kere bile öpmedin. Bense sana neler verdiğimi hatırla. Sana çok şey verebileceğimi biliyorsun."

"Kes."

"Poyra..."

"Kapa çeneni.! Senin kadar iğrenç bir insan görmedim ben. Sürtük seni. Ben o kızı seviyorum tamam mı ? Seni de bir geceliğine kullanıp attım. Senin istediğin de bu değil miydi zaten ? Altıma yatmak.."

Kafamı yere eğdiğimde yanıma gelip sert bir tokat geçirdi suratıma. Başım bir anda dönmeye başladı. Yere düşmeden önce ağızımdan şu kelimeler döküldü.

"Senin çocuğunu taşıyorum Poyraz."

#HAZAL'IN AĞIZINDAN#

Kaya'nın dedikleri beni afallatmış. Kendime gelmeye çalışırken bana biraz daha yaklaştı. Nefesi suratıma çarparken , oracıkta kalakalmıştım. Kıpırdayamıyordum bile. Yanaklarımda hissettiğim dudakları beni kendimden geçiriyordu. Başım dönmeye başlamıştı. Nefes alıp verişlerim hızlanmıştı. Şuana kadar hissetmediğim değişik bir duygu hissediyordum. Kızsal organımın yanmaya başladığını hissettim. Dudakları boynumda gezerken elleri belimle dolanıyordu.

"Bebeğim..." Öperken boynumu bu kelime çıkıyordu ağızından. Onun da nefes alış verişleri değişmişti. Şuan nerede olduğumu , kim olduğumu , beni öpen adamın kim olduğunu... Herşeyi unutmuştum. Kendimden geçmiştim.

Bir kola bizi sertçe ayırdı. O anda kendime geldim. Aklım başıma gelmişti. Fakat Kaya yerde kanlar içinde yatıyordu. Bense etrafa şaşkın gözlerle bakıyordum. Kolumdan tutan birinin beni çekiştirmesiyle bir arabaya bindim. Ağızıma kapatılan mendille birden uyku bastırdı. Göz kapaklarım ağırlaşmıştı. Uykuya karşı koyamıyordum. Bende teslim oldum.

Gözlerimi yavaş yavaş kapatırken tanıdık bir ses kulağıma ilişti.

"Abi iş tamamdır."