Brave Hearts (Published Under LIB)

Kabanata 28

Kabanata 28

"AY, alien na gago! Bakit nandito 'yan?!" halos maghisterikal na si Heart nang makita namin kung sino ang nag-aabang sa labas ng airport.

Josh was resting his back in a car, wearing his shades. Napaayos siya ng tayo nang makita kami at ngumisi.

"Cap! Lia!" He smiled brightly, jogging towards us, tinanggal niya ang shades at bumaling sa kaibigan ko.

"Hi, love." He smiled at Heart.

"Yuck..." Heart frowned and rolled her eyes.

My eyes widened, narinig ko ang hagalpak ni Atlas sa tabi ko at mas pinirmi ang kamay sa aking baywang.

"Should we go, Josh?" Atlas asked. Josh's gaze lingered on Heart for a few moments until he nodded.

"Saan gamit n'yo?" he asked. Inabot ni Josh ang ibang gamit do'n bago binuksan ang sasakyan niya. Nagreklamo ni Heart sa tabi ko.

"Gago ka, boplaks, ano 'to?!" she hissed, slapping her cousin's arm.

Sa akin agad ang tingin ni Atlas.

"Bibi ko, away ako ni Puso." He pouted.

"'Wag mong landiin si Lia, sagutin mo ako!" she hissed kaya tumango ako.

"Sagutin mo na kasi 'yong tanong," I encouraged Atlas who only grunted.

"Siya kasi ang nagpresenta sa catering mamaya," he explained. "We talked to Dr. Sean and okay na okay sa kanya so...siyempre, helping a friend?"

Ngumiwi si Heart. Bumaling si Atlas sa 'kin.

"I'm gonna help Josh fix our things first, are you okay now, bibi?"

"Hmm." I smiled. "Okay lang ako."

He nodded and kissed my head before helping Josh. Kinuha niya rin ang bagahe ni Heart bago nagtungo sa sasakyan. Kaagad na kumapit sa akin si Heart at suminghap.

"Lia, si gago," she whined.

"Sa catering naman daw," alo ko. "Malay mo, this is the opportunity for the both of you to make up, right?"

"Make up, huh!" She rolled her eyes. "Ayaw ko na, hindi na ako marupok, Amalia."

"Parehas tayo," I said kaya tumikwas ang kilay niya. "'Di rin ako marupok," dagdag ko para gumaan ang atmosphere kaya nagkatawanan.

"The blind leading the blind," she whispered teasingly.

Dr. Sean came to us after checking the other vans for the staff. Personal van ni Josh ang gagamitin namin ngayon kaya 'di kami sasabay sa kanila.

"Lia," Doc called when he came near us. "Ayos ka lang ba talaga? We could check if you're okay or not,"

His worry touched my heart.

"Okay lang po talaga ako, Doc."

"But you're pale," he said, inangat niya ang kamay at dinama ang noo ko. "Are you sick? Hindi ka naman mainit, masakit ba ang ulo mo?"

"Nahilo lang po siguro, Doc," I answered. "First time po kasi sa eroplano."

He watched me for a while, mukhang tinitimbang ang reaksyon ko kaya ngumiti ako. When he was satisfied, he decided to let it go.

"Basta, promise na kapag may nararamdaman kang hindi maganda, sabihin mo kaagad sa akin...o kahit sa mga kaibigan mo, okay?"

"Yes po."

"Ako bahala kay Lia, Doc!" Heart cheered, nakipag-apir pa kay Doc Sean.

Pagkatapos ng ilang sandali ay tinawag kami ni Atlas para pumasok na sa sasakyan. Josh's staff was in another van, kasama raw ang mga iluluto nilang pagkain mamaya. Heart had no choice but to sit in the front seat beside Josh dahil nagsabi si Atlas na sa likod kami at magpapahinga ako.