Ewam ko feel ko sabaw? So, hi guys this your author I hope na magandahan kayo sa second story ko. Destroy the barriers for us to be free, read, write and empower.
Rhayne POV
Urgh! Ang sakit ng ulo ko inda ko at pagmulat ko nakita ko putting kisame ha bakit ako nandito hindi ganito ang kwarto ko at pagbalikwas ko nakita ko ang kakambal ko na nakatitig sa akin. Oh, ano buhay ka pa pala. Sabi niya napaka lamig ng pagkakasabi niya sa akin. Oh, bro chill. Sabi ko sa kanya.
Chill, ano chill papaanong h*yop ka kung alam kong nakaratay yung taong mahal ko naghihirap. Paano sabihin mo sa akin. Sabi ni Whayne sa akin at galit nag galit siya. Ano hindi kita maiintindihan. Sigaw ko narin sa kanya. Ano may amnesia ka na? Ang galing naman baka gusto mo ng suntok ng magising ka sa kaha*upan mong ginawa. Sabi niya.
Sabihin mo sa akin ng malaman at maintindihan ko. Sigaw ko sa kanya. Nakaratay ngayon si Claude alam mo ba na tinahi yung butas niya dahil sa pambababoy mo. Sabi niya at namumula na siya sag alit. At doon lang bumalik sa akin lahat ng ginawa ko noong gabing yun.
Ano wala kang masabi magsalita ka. Sigaw niya sa akin. Ipagdasal mo na magising si Claude kasi kung hindi pinatay mo siya pati narin ang buhay ng anak mo. Sabi niya. At dumating bigla sina mommy at daddy.
Anong nangyari dito? Tanong ni mommy ngunit walang sumagot. Ma kamusta na raw si Claude? Tanong ni Whayne kay mommy. Stable na raw siya anak at baka magising naraw siya bukas o mamaya. Pwede ko ba siyang malapitan? Tanong ko sa kanila sasagot pa sana si mommy ng sumabat si Whayne.
The hell kung papayagan kitang lumapit sa kanya hindi ako papayag kahit mahawakan mo ang buhok ng taong mahal ko sa ginawa mo sa kanya hinding hindi kita ma papatawad. Lumakas lang siya mapa-file kami ng restraint order sayo para hindi mo siya malapitan at magpaalam ka narin sa anak mo kasi ilalayo ko na sila. Huwag kang mag-alala magiging mabuting ama ako sa anak mo.
Hindi ko alam kung bakit ako nakaramdam ng galit sa sinabi niyang paglayo nila. Go, hindi ko kayo pipigilan gaano ba kayo nakakasiguro na anak ko ngayon eh ang landi landi noon. Sabi ko ngunit hindi ko inasahang sasampalin ako ni mommy at rinig sa buong room kung gaano kalakas ang sampal nayon na kahit ang kambal ko nagulat doon.
Hindi mo ba ako na isip na sa lahat ng bagay na sinasabi mo ay hindi pambabastos hindi man siya babae ina parin si Claude alam ko ang mga paghihirapan niya at yung mga sinasabi mo tungkol sa kanya ay parang sinasabi mo narin sa akin hindi ko alam kung paano ka lumabas at lumaking ganyan para maging bastos. Sabi ni mommy at umalis sila at naiwan akong magisa sa loob ng kwarto.
Urgh!! Claude kasalanan mong lahat ang nangyayaring ito sa na mawala kana. Sigaw ko nakatulog na ako ng may dalang sobrang galit kaya iisip ako ng paraan para mawala sa buhay ko ang hay*p na baklang yun. Tutal nagayuma naman niya ang kakambal ko magsama sila.
Nakauwi na ako sa bahay at si bakla naman ay nasa ospital narin gisng na pero hindi pa sya pwedeng madischarge gawa niya lahat ito naging cold sa akin ang magulang ko, ang kapatid ko kinuha rin niya sa akin napaka wala niyang kwenta maninira ng pamilya. Nakalipas ang isang linggo at ayos na ako nakakapag bar na ako ulit at nabalitaan kong nakalabas na raw si Bakla sa ospital.
Pagdating ko sa bahay si Mommy agad ang unang sumalubong sa akin lasing ka na naman hindi kaba titigil sa pag inom. Sabi ni mommy sa akin at kumuha nalang ako ng orange juice. Pumunta dito ang mag-ina mo hindi mo manlang ba sila haharapin. Sabi ni mommy sa akin. Paano ba kayo nakakasiguro na akin yun paniwalang paniwala kayo. Sabi ko sa kanya. Lumipas ang mga araw at lagi nalang siyang punta ng punta rito at raw raw niya akong hinahanap.
BINABASA MO ANG
All It was a Lie
FanfictionStory ng isang gay na nawalan ng magulang, kaibigan, ka-ibigan at ng lahat makayanan kaya niya ang lahat? Tunghayan ang magulong istorya ni Claude. unedited pa pooooooooo