Til Death Do Us Part

Chapter 25

Mukhang badtrip si Isaiah. Hindi maipinta yung mukha niya. Kami lang ni Kuya Ivan ang palaging naguusap. Busy sa kakatext si Isaiah. Bahala siya sa buhay niya.

Oo mahal ko siya, sobrang mahal ko siya. Nagpapamanhid nga ako minsan para magkasama lang kami.

Natapos kaming kumain at ng tambay muna kami sa baywalk habang hinihintay ang mga pinsan ko.

‘Bibili lang ako ng makakain natin’

‘Sama ako Ku—‘

‘Ako na lang’ Okay, set up?

Nakaupo lang si Isaiah habang na sa bulsa ng hoodie niya ang dalawang kamay niya. Malayo yung distance namin. Sa pinaka dulo siya ng upuan, na sa pinakadulo rin ako. Pero titig na titig ako sa kanya.

*woosssh*

Napayakap ako kaagad sa sarili ko ng ginawin ako.

Tiningnan lang niya ako at tinaasan ng kilay nung nagtama yung mga mata namin. Edi sige! Wala talaga siya pakialam.

‘Hindi ko gusto yung ginawa mo ky Samuelle’ Paninimula niya. Aba!?

‘So? Hindi siya pwede sa troupe. Mas madami yung mas magaling kesa sa kanya’

‘Talaga Charmaine? Isa si Samuelle sa mga mas magaling. But you don’t want your pride to get hurt, right?’

‘Fine! Yes! Oo ganyan nga Isaiah! Ganyan nga. Happy now?’ Napalakas yung boses ko ng tss lang siya. Taenaaa. Sarap mag back out.

‘Alam mo Isaiah? Sobrang hanga ako sa’yo! Imagine, nagawa mong ipagpalit yung best friend mo!’ Sabay tawa ko pa. Uminit bigla yung mga mata ko. Napakagat ako sa labi ko.

Don’t cry Charmaine. Don’t let him see you’re affected. You’re just a one damn best friend in his eyes.

‘Hindi kita ipinagpalit sa taong… mahal ko’ Humina yung boses niya sa last part ng sinabi niya. Yung luha na pinigilan ko. Lumabas na.

Mahal ko. Mahal ko. Mahal ko. So hard as cock, baby.

I wipe my tears. Tumayo siya at aalis na. Tumayo ako at tumakbo para lumapit sa kanya. Hinawakan ko siya. Tiningnan niya ako. Nagtinginan kami. Mata sa mata. His eyes are teary. Impossible na umiyak siya. Best friend lang ako, bakit niya nga ba ako iiyakan?

‘You know what Isaiah? You’re a jerk!’ Sabay sampal ko ng malakas sa kanya. He bite his lips. Pumula kaagad yung pisnge niya.

‘And you know what? I’m so hurt as hell!’ Sabay sampal ko ulit sa kanya. Ganun pa rin, he bite his lips.

‘Ganyan lang ba Charmaine?’ Sabi niya at ngumisi. Bumubuhos lang yung luha ko.

‘Go! Slap me! Go on! Slap me so harder!’ Sabay kuha niya ng kamay ko at ginamit niya ito para isampal sa sarili niya.

Damn Isaiah, damn!

‘Yes I’m a jerk, dumb and badass!!’ Sigaw niya. Merong tumulo sa mga mata niya. ‘Tangina! Sobrang nakakabakla!’ Then he wipe his tears. I cover my face gamit yung dalawang kamay ko.

Ang tanga mo Charmaine.

‘Ano Charmaine!? Dalawang sampal lang!? Ganyan lang ba kaya mo? Kung yan lang pala! Sobrang weak mo!!’ At ng sa sinabi niya nasampal ko ulit siya.

Ngumisi siya pero kitang kita ko sa mga mata niya yung sakit.

‘Oo Isaiah! I’m weak I didn’t fight fair. I hurt Samuelle because I want her to feel what I feel’

‘Hindi mo dapat ginagawa ky Samuelle yan, Charm! Hindi mo alam yung nangyayari!’

‘Siyempre! Hindi ko alam dahil hindi mo pinaapalam!’

‘Ano ba ma gagawa mo kung sasabihin ko?’

‘We’re best.. friends’ Tumalikod naman siya kaagad at lumakad na.

‘Isaiah! Mahal kita, and it’s true! Totoo na to! So please, love me… back’

I pity myself. Parang nawala yung lakas sa last line na sinabi ko. He stopped. Hinarap niya ako.

‘Keep your love, keep your feelings’

And it’s another heartbreak. Umiyak ako ng umiyak. Sumakay na si Isaiah sa sasakyan niya at pinaharurut ito. Tumalikod ako at bumalik sa pagkakaupo.

Isaiah’s hoodie? Nawala sa isip ko na meron pala siyang jacket kanina habang nagpapalitan kami ng masasakit na salita.

*bzzzt*

From : My One And Only Best Friend♥

Wear.

Kinuha ko naman yung hoodie and I hug it. Ang bango. Umiyak ako habang yakap yakap iyon.

Napakatanga mo Charmaine. Napakagaga mo.

Meron naman ng tap sa balikat ko.

‘Andiyan na mga pinsan mo Charm, mauna na ako. Susundan ko. Okay na rin na ganito ang nangyari. Atleast makakaalis na siya’

Hinarap ko naman kaagad si Kuya Ivan. Makakaalis? Saan naman siya pupunta.

Tumutulo pa rin yung mga luha ko. Ayaw magpapigil.

‘Siya na lang mag e-explain. Pagbalik at pagbalik namin’

Hinawakan ko kaagad si Kuya sa kanyang kamay para pigilan siya pero kinuha lang niya ito at niyakap ako, hinalikan sa noo at umalis na. Tanong ng tanong ako sa kanya habang niyayakap niya ako. Kung ano ba yung nangyayari? Bakit siya aalis? Saan sila pupunta? Pero hindi niya ako pinapansin.

Tumakbo kaagad si Kuya sa sasakyan niya at pinaharurot ito. Naramdaman ko na lang na hinug ako ng mga pinsan ko.

Why? Napaka selfish ko ba? Karma ba to?

Oh please! Tell me that this is only a dream! He won’t leave me.

---------------

Lame ba? Hahaha. Wala na kasi eh. Hindi ito hahaba guys ha? After completing this story. Gagawan ko naman yung side ni Isaiah. Then merong Book 2 after ng side ni Isaiah. Just give me some motivation guys:”> Puhlease?;)