Til Death Do Us Part

Chapter 29

Sumakit ang ulo ko ng binuksan ko ang mga mata ko. Naalala ko kaagad si Tina. Buntis yun! Baka ano ang nangyari!!!

‘Kristina!? Where are you!?’ Sigaw ko pa.

‘Nandito lang ako’

‘Ay anak ng kambing!’ Nabigla ako ng hawakan niya ako sa paa. Grabe pag buntis!

‘Okay ka lang?’ I hug her. Baka kasi ano ang nangyari sa kanya, buntis siya. Baka ako yung pagalitan ni Ashton. At bakit naman kami na kidnap diba!?

‘Ahhhhh!!!!’ Sigaw ko ng merong biglang bumuhat sa akin.

‘Charmaine!!!!’ Sigaw ni Tina pero hindi na ako nakasagot ng na sa labas na ako at meron ng ilaw. Binuksan ko yung nakapikit ko na mata.

Nakita ko sila na naka line.

‘Anong trip niyo!?’ Sigaw ko sa kanila.

‘Alam niyo bang buntis si Tina tapos meron pa kayong pa kidnap kidnap effect!? Eh paano kung nalaglag yung bata ha!? Wala ba kayong mga dhgshfdgrygtsdkjfbhgdsf’ Napalaki ang mata ko ng tinakpan ni Isaiah yung baba ko. Yes ni Isaiah.

‘Hinay hinay lang Charmaine’ Sabay tap pa ni Ashton ng shoulder ko. Kinuha ko naman yung kamay ni Isaiah.

‘Taray!’ –Marielle.

‘Ano ba kasi yung trip niyo!?’ Sigaw ko na naman sa kanila.

‘Hold instead of scolding’ Sabay bigay ni Isaiah sa akin ng Marry na card board. I know the trip. Grabe kung mag propose! Meron pang kidnap kidnap! Wala na talaga silang maisip na matino!?

‘Fine’ Sabay higit ko ng cardboard. Pumasok naman si Ashton sa room kung saan nila kinulong kuno si Tina. Tapos isa isa na pumasok.

Marielle is holding the Will

Francine is holding the You

Me is holding the Marry

And si Ashton yung sa Me. Si Isaiah, Austin at Luke naman kakanta daw. Mga echosero!

Na sa pwesto kami pero madilim pa rin. Muntik na ako matumba pero hinawakan ako ni Isaiah. Psh. Ayan na naman siya eh. Ayan na naman. Baka bumigay ako. Tsk.

Isa isa namang bumukas ang ilaw at umiyak si Kristina. Hindi dahil sa nakita na niya yung surprise but because sa takot!

‘Shit. Shit shit.’ Pabulong na sabi ni Ashton. I giggle. Yan kasi eh! Hahaha.

Ng strum naman kaagad si Austin at nag simula. Unti unti namang minulat ni Tina ang kanyang mata. Yung takot na expression niya, ay unti unti itong nawala. Ngumiti siya, habang umiiyak.

Napatingin ako sa gilid ng sinimulan ni Isaiah kantahin yung Little Things ng One Direction. As in na stuck ako, natulala ako. Ewan ko ba. Tama ba tong nakikita ko na nagtitinginan kami o guniguni ko lang?

Okay naman kami eh, kung mag so-sorry siya, susuyuin niya ako okay na ako. Okay na kami. Pero bakit hindi niya ako sinusuyu? Ayaw na niya na maging best friend ako? Hindi naman ganyan yan eh. Naramdaman ko na uminit yung mga mata ko. Umiwas kaagad ako ng tingin at tiningnan si Ashton na unti unting lumuluhod.

Hindi ko masyado na feel yung moment, mas nakatuon yung pansin ko ky Isaiah. I don’t know why this little shitty nonsense idea bothering me.

Basta natauhan na lang ako ng ng I Will si Kristina. At ngumiti ako at ng congrats sa kanila. And now, they will face their forever. Kahit sa age na ganyan ikakasal na sila, tapos ako NBSB pa rin.