Til Death Do Us Part

Chapter 32

Monday.

Maaga pa akong gumising at naghanda, dahil Christmas break na next week. Ngayon ko lang na realize na, ngayong Christmas lang pala kami hindi magkakasama. Noon, kapag malapit na yung Christmas sabay kami bumibili ng regalo, binibilhan rin namin yung mga bata sa park.

Nagsuot ako ng floral dress na labas yung likod ko at ponytail lang yung pink at kulot ko na buhok.

Pababa ako ng hagdan habang hinahanap ko yung susi ng sasakyan ko, ng nahanap ko na nasa main door na ako ng bahay pagharap ko sakto naman na kakalabas din ni Isaiah. He’s weaking an anchor polor shirt na white, jeans and his vans. Nagtinginan kami, ngayon ko lang ulit siya nakita at namasdan ng totoo.

Napangiti ako, ewan ko kung bakit ko nagawa yun. Parang automatic lang na napangiti ako. At ng na realize ko na na shock siya sa pagngiti ko, dali dali kaagad akong lumakad at sumakay sa sasakyan.

Grr, what did you do Charmaine!? Ikaw na yung nasasaktan ng sobra, don’t let your pride get hurt too.

*bzzt bzzt*

From: Marielle Smith.

Bi, where are you? I’m at the McDo, punta ka dito. Hintayin kita. I really need to tell you something. Yung tayong dalawa lang.

Hindi na ako nagdalawang isip pa at dumeritso na kaagad sa McDo. Ewan ko kung bakit merong ng push sa akin na puntahan, kahit alam ko naman sa sarili ko hindi naman ako makakakuha ng balita na maganda.

Okay sana kung yung balita na. Mahal niya ako or something.

MARIELLE’S POV

7am na sa University na ako dahil meron akong importanteng aasikasuhin. Hinahanap ko yung phone ko sa bag ko na meron akong nabangga.

‘Ops, sorry’ sabi ko habang nakatingin pa rin sa bag ko.

‘Sorry din’ Sabi niya, inangat ko kaagad yung tingin ko.

‘Can I talk to you?’ Samuelle added. Hindi naman ako galit sa kanya, in fact naawa ako dahil nasasali lang siya sa gulo. Ng nod na lang ako kahit alam ko naman na wala kami dapat pag usapan.

‘I know wala ako sa lugar para pasukan sina Sai at Charm, but I’m concern and worried. Ayaw ko rin sa’yo ko isabi just, help me to talk to Charmaine. Please?’

Nung una, nagtaka ako. Bakit kailangan niyang kausapin si Charmaine. Masasaktan lang si Charmaine. But I end up, agreed.

Tinext ko naman kaagad si Charmaine na magkita kami sa McDo sabi ko meron kaming importanteng pag uusapan kahit wala naman. Kasi alam ko hindi siya pupunta kapag walang rason.

Papasok siya ng McDo. And I find something different, blooming siya, meerong ngiti sa mga labi niya, ng hi at smile siya sa mga kilala niya.

Bumeso siya at umupo sa harap ko.

‘What is it Bi?’ She ask.

‘Ayaw ko ng magpaligoy ligoy pa Bi, wala naman kasi dapat akong sasabihin sa’yo. Si Samuelle ang merong dapat sabihin sa’yo’

‘Wag na Bi, ayaw ko na. I already want peace ayaw ko na merong nasasakatan. Okay na ako sa ganito lang. Masaya na sila kaya wag na’

Sabay tayo niya at iniwan ako. Sarap kalbuhin ng babaeng yun -……….-

Charmaine’s POV

Umaalis kaagad ako sa McDo. Hearing Samuelle’s name can cause me a heartbreak. Ewan ko, she stole my best friend, my love and my everything. At ayaw ko na masaktan ko siya, sila. Ayaw ko na magalit talaga sila sa akin. Okay na na yung buhay lang ni Isaiah yung nasira ko kahit hindi naman totoo, kesa sa relasyon nila.

Hindi pa rin maalis sa isip ko yung pag ngiti ko sa kanya kanina na dapat hindi ko naman kelangan gawin diba. Bakit ko nga ba nagawa yun?

Pumasok kaagad ako sa klase ko at nag review para sa exams ko.Occupied ako these past few days ng dahil sa sakit na nararamdaman ko.

After taking exams, tinext ko sina Austin kung nasaan sila. Mas naging close ako ky Austin ng dahil sa kalabuan namin ni Isaiah.

Si Marielle after kumuha ng exam kanina, umalis kaagad dahil meron siyang pupuntahan. Si Francine naman ayun merong date daw ky Toby. Edi siya na ang my lovelife.

Austin Montecarlo calling…

‘Nasaan kayo?’ Tanong ko sa kanya. Narinig ko naman ang tawa ni Luke at Ashton sa kabilang linya.

‘Café Supreme. Hintayin ka namin… wait Aust? Is that Charmaine? Tell her na sabay na lang sila ni Tina at sa cafeteria si Tina’

‘Well, hindi mo na kelangan sabihin Aust, rinig ko na. hahaha. Sige bye, puntahan ko lang si Tina’

‘Okay, take care’

*toot toot*

Grabe yung buntit ko na kaibigan, kain ng kain. Hahaha.

Papunta akong Cafeteria ng makita ko sa stairs paakyat sa second floor si Isaiah at Samuelle. Merong sinasabi si Isaiah tapos ang lapad ng kanyang ngiti.

He’s really happy now.

Nagtataka nga ako minsan, siya nga makuha niya maging masaya na wala ako, tapos ako bakit hindi ko kaya? And it hits me the answer. Kasi mahal ko siya at ako hindi niya mahal. Ganyan lang yan eh.

Tinitingnan ko ang bawat galaw niya, seeing him smile makes me feel I’m winning this fight. Manggugulo pa ba ako?

I love him and I will love him. That’s enough.

Tumingala ako at ngumiti, at pinatuloy na lang yung lakad ko uli. Kahit alam ko na nasasaktan ako puso ko, ganito daw ang love eh. Kapag mahal mo, palayain mo kung alam mo naman na sasaya siya sa taong mahal niya talaga.

‘Charmaine!!’ Sabay wave ni Tina sa akin. Lumapit ako sa kanya at bumeso, tiningnan ko yung table niya.

Pizza, fries, burger, mango shake, watermelon shake, cake, salad, sweet and spicy fried chicken, cheesecake and popcorn.

‘Hehehe, tara na?’ Aya niya. Ngumiti na lang ako at ng nod sa kanya. Ganito ba pag buntis? Ang weird? Hahahaha.

Inakbayan ko siya habang lumalakad kami. Siya naman kwento ng kwento sa mga nangyayari sa kanya habang dinadala niya ang anak nila ni Ashton.

Palabas na kami ng gate ng nasalubong namin si Isaiah and Samuelle. Ganito na lang ba palagi? Magkakasalubong na lang kami?

Umiwas kaagad kami ng direksyon ni Tina, gets naman ni Tina yun eh.

Na lagpasan namin sila, tumalikod ako para tingnan siya. At inakbayan niya si Samuelle at ginulo niya ang buhok nito.

Uminit bigla yung mata ko, cry again!?

----------

Ayaw talaga ng isip ko na patapusin ko to. Hahahaha. Comment naman diyan!