Bölüm 18:MERDİVEN MERDİVEN

621 29 7
                                    

''Acaba önce hangimiz pes edecek Eylül''

Selim'in bu cümlesi kafamda dönüp duruyor.Bunları söyledi ve beni düşüncelere boğarak bıraktı gitti.

Merdivene çöktüm ve karşıya bakmaya başladım.Şimdi o bunu dediği için onun da benden hoşlandığı sonucunu çıkarabilirdim.

Off bu olayın sonu çıkmaz sokak gibiydi.Düşünmeyi bıraktım ve odama gittim.Onun söylediklerini düşünmemeye karar verdiğim halde düşünüyordum.

Resmen kendimle çelişiyorum Selim yüzünden.Acaba hangimiz önce pes edecek?Bende merak ediyorum Selim ama ben değil sen pes edeceksin çünkü ben kendime söz verdim seni unutmam lazım.

Bütün bu saçma konuşmalarımı bir kenara attım ve uyumaya çalıştım.Sağa döndüm olmadı sola döndüm olmadı.En sonunda yataktan çıktım ve mutfağa indim.Su içmek için.

Bir bardağa su doldurdum ve yukarıya çıkmaya başladım.Tabi kafam biraz dalgın olduğu için başımı yere eğmiş bardağı sallayarak ilerliyordum.Sonra adım sesleri duymaya başladım ve kendi kendime güldüm.

Daha annenler bile işten gelmedi sen gaipten sesler duyuyorsun aferin sana Eylül diyerek kendimi tebrik ettim ve bu aralar çok kitap okuduğuma karar verip başımı salladım.

Tam basamağa basmıştım ki bardağımdaki su döküldü hem de nefes alıp veren bir şeyin üstüne.

Hayır çığlık falan atmadım sadece kendimi geriye ittim hemde merdivenlerde olduğumu bile bile.Neden mi kendimi attım?

Çünkü üstüğüne su döktüğüm şey katil olabilir,hırsız olabilir,Selim'in düşmanı olabilir en önemisi Cem olabilir.

Ama benim kendimi attığımı gören üzerine su döktüğüm varlık beni tutmak için kolunu uzattı.Tuttu da.Ama durdurmakta başarılı olamadı.Ve beraberce merdivenleren yuvarlandık.

Durduğumuzda hemen kendimi varlığın kollarından kurtardım ve kim olduğuna baktım.Evet doğru tahmin Selim.Zaten evde bir ben bir de Selim var başka kim olabilirdi ki.Hemen yanına gittim ve 

''iyi misin?''

diye sordum.

'Evet ben iyiyim ama sen iyi misin?Kendini merdiven atmakta neyin nesi nereden buluyorsun bu saçma hareketleri?Kendine gel böyle saçmalıklar yapma!''

dedi  ve sinirle doğruldu.Bana 

''aptalsın sen''

 bakışı atarak  (hemde kızgın gözlerle) merdivenlere yöneldi.

 Koştum ve kolunda tuttum 

''hızlı çık ve üzerini değiştir hastta olma''

dedim ve mutfağa yöneldim.Temizik malzemesi bulmak için.

Merdivenlerdeki suyu silmiş ve ortalığı düzene sokmuştum.Tam salondaki  koltuğa yayılmıştım ki yan tarafım çöktü baktım Selim.Kollarını da yaymış oh ne rahat.

Hemen kalktım ve odama doğru yürümeye başladım.Selim arkamdan seslendi 

''çekiciliğime dayanamayıp pes edeceğini düşünüyorsan güle güle kardeşim''

dedi ve güldü.Beni gaza getirmeye çalışıyordu ve sanırım başardı.Geriye döndüm ve diğer koltuğa da ben oturdum.

Aradan 5 dakika geçti hiç sesimiz çıkmadı sonra bir 5 dakika daha geçti yine sesimiz çıkmadı.

O bana bakıyordu ben ona bakıyordum.Sonra uykum gelmeye başladı ve koltuğa kıvrıldım.

.

.

.

Havlandım bir an rüyamda uçuyorum sandım ama baya baya havalanmıştım.Merdivenlerden çıkıyormuş gibi hissediyorum.Sonra bir yatağa yatırıldım ve Selim'in sesini duydum 

''iyi geceler Eylül unutma pes edecek olan sensin''

Sadece SakarlıktıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin