Dela Cuesta Series #2: Captured By You [COMPLETED]

Kabanata X

Ilang minuto, ang tanging nagbigay ingay sa aming dalawa ay ang pagaspas ng alon sa dagat. I picked another stone pero hindi kagaya kanina ay hawak ko lang ito at nilaro-laro.

Alam ko na ang mga mata n'ya ay nakatutok sa akin kaya pabiro kong hinagis sa kanya ang hawak kong bato at saglitang tinignan siya. "Alam mo, pangarap ko ito." I said—smiling.

I saw how he leaned on the sands. Humiga siya roon at ginawa pang unan ang dalawang braso niya. He was just staring at me.

I laughed and diverted my sight again. "Ito yung plano namin ni Mommy," the memories were starting to flood my brain.  Unti-unti nang bumibigat at sumasakit ang dibdib ko. "Ako, siya at si Daddy. "

"Iyon ba ang naging dahilan ng aksidente na pumatay sa kanila?" seryoso niyang tanong. Hinayaan niyang saluhin ng isang braso niya ang bigat niya nang bahagya siyang umupo para tignan ako. " Ikaw lang nakaligtas? "

Itinuon ko ang mga mata ko sa bato na hawak ko saka kumurap-kurap para 'di tumulo ang luha sa mga mata ko. He let his weight to rest on his arms as his eyes never leave my physique.

Natatawa kong inihagis ang batong pinulot ko muli saka nagtagal ang tingin sa dagat.

Tita covered that tragedy. Ang pinalabas niya ay ang plane crash ang pumatay sa aming pamilya. But later on, daddy and his new family made a comeback. Ang alam nila, he just recovered from that tragedy and have his new family to be happy.

My eyes were as bloody as the liquid scattered on our tiled floor. Nakasandal si Mommy sa dingding ng kwarto nila ni Daddy habang nasa tabi niya ang blade na maliit na halos magkulay-pula na dahil sa dugo na nakaimprenta roon.

Lakad-takbo ang aking ginawa para malapitan agad siya. I took a deep breath and get my phone on my hermes sling bag.  Nanginginig man at hindi makita ng maayos ang mga number sa contact list ko ay hinanap ko pa rin ang number ni Daddy.

"Manang! " tawag ko habang pabalik-bik ang tingin sa pinto at kay Mommy na namumutla na. Without hesitations,  I held her hand using my free hand whilst holding my phone on the other.

"Daddy, someone is calling. I'll answer na." My heart ached the moment other girl's name answered the other line.

I heard my daddy's voice with echo.  I bet he is the bathroom. "Princess,  please answer. I'm taking a bath. "

I clenched my hands, trying to supress my tears na hindi ko na mapigilan.  Tinignan ko ang walang buhay na si mommy habang nasa tenga ko pa rin ang cellphone ko. "I'm sorry but my daddy is in the bathroom. Alam mo na he and mom made my sibling. "

Nakasalampak pa rin ako habang walang tigil sa pag-agos ng luha. My eyes were now swollen. I held her hand and tried to caressed it on my cheeks making me soak in her blood.

Ang walang ingay kong iyak ay napalitan ng hagulgol habang hawak ang malamig niyang mga kamay. I sobbed hard as I threw myself to her. Wala akong pakielam kung maging kulay pula ang puti kong uniform dahil sa kanya.

Wala na ang init ng katawan niya, her lips were not as pinkish as before. Nakaladlad ang mahaba at itim niyang buhok sa sahig.

"Mommy!" I sobbed. I called her—ayaw pakawalan. "Mommy, bakit mo ko iniwan?"

Ang akala ng lahat, Daddy was the victim. Ang akala ng lahat, he suffered a lot because his family died at the crashed and he was the only one who survived.

I inhaled deeply at marahas na binuga ang hangin—iniiwasang mapansin niya ang pasimple kong pagpupunas ng luha.

He was just staring at me the whole time. Puno ng pagtataka at kuryosidad ang mukha niya. His brows were fixed on one line as he creased his forehead. "Hindi ka ba magpapakita kay Tito?" he asked. "He suffered a lot after that tragedy."

"Why would I?" I tried to remained calm. Malamig at mababa ang tono ko—pinipilit na di magpakita ng kahit anong emosyon. "Bakit pa? "

Mabilis siyang umupo sa aking tabi. I felt his warmth because of our sudden closeness. I stiffed at pasimple pa ring nagbigay distansya sa aming dalawa."He is your father," he concluded. "I guess that's enough reason for you. "

"He is happy now with his new family. "Nilunok ko lahat ng pait na kumakalat sa sistema ko. I shrugged and rolled my eyes—trying to get my old self back."What's the point of coming back? "

"He cried..." Kinuha niya ang stick na maliit sa buhangin. He traces different shapes and letters on it. Hindi ko rin maiwasang 'di tumingin. "Sinisisi niya yung sarili niya."

Wala akong naging kibo. Ang malamig na simoy ng hangin ang naging dahilan kung bakit ako napayakap sa sarili. Amg suot kong scarf ay nakatulong para 'di ako malamigan.

"Naawa na nga sila Tita sa kanya," walang prenong saad niya. "They are blaming themselves too."

Sinisisi? Yeah right. Dapat lang.  Kulang pa iyong pagsisi niya sa sarili niya. 

"Talaga? " walang gana kong tanong. Inilipat ko na lang ang mga mata ko sa dagat. "Kulang pa iyon."

"W-what do you mean?" he asked—clueless.

I smiled sarcastically before glancing at his direction. "Kulang pa iyon... " malamig kong saad.  "Kulang pa iyon sa ginawa niya sa mommy ko."

"Khielve!"

Nawala ang ngiti na nasa aking labi nang madinig ang pagtawag sa lalaking kasama ko. Humabol pa ako ng buntong hininga saka tumayo ng kusa. I looked down at him na nakatingin lang din sa akin. "Your girlfriend is searching for you," I said with a smile. "Magpakita ka na, baka katulad ni Daddy sisihin din niya ang sarili niya kung bakit ka nawala." I even tapped his shoulder for the last time bago siya iniwan doon.

But halos mabundol ako sa kaba nang maramdaman ang init ng katawan niya mula aakong likuran. Walang panama ang hangin na umiihip dahil nabuwal na ako ang maramdaman kung paano pumulupot ang mga braso n'ya sa aking bewang. He even inhaled my scent that delivered me on chills. "'Di ko alam kung ano ang pinagdaanan mo. Kung bakit galit na galit ka kay Tito,pero sana alam mo na katulad ng dati. Nandito lang ako, handa kang suportahan at magpalakas ng loob mo,"puno ng lambing na saad niya.

No, Kelsie. Woke up! Huwag magpadala dahil masasaktan ka!

"Pwedeng nakita mo ko,ulit. Pero..."Marahas ang ginawa kong paghawi sa mga braso niya. I catched my brearh and twinched my lips. "Hindi na tayo tulad ng dati..."mahina kong pahayag. "You have a life on your own and I have my life on my own. So please,spare me. "