Kabanata XV

93 4 0
                                    

Umupo ako sa harapan ng inuupuan niyang sofa matapos kong ipatong ang dala-dala kong tray na may pitsel ng juice at dalawang baso.

I encrossed my legs and looked at him that was busied watching my every moved.

"You first... " malamig kong saad. "How are you? You looked happy. "

He smirked before leaning on the backrest. "Mukha ba akong masaya?" he sarcastically said.

Pinagmasdan ko siya. His smirked and smiles were all there. But the twinkling of his eyes was now gone. Parang wala na itong emosyon at patay na marahil ang mga bituin na nagbibigay kislap doon.

But I nodded my head slowly and rushly licked my lip. "Yeah..." I said. "Mukha ka namang masaya."

He shrugged his shoulder and twinched his lips. "The last time I felt happy is when we vowed in front of him. "

Umiwas ako ng tingin pero sa gilid ng aking mata ay kita ko ang paninitig niya. Mabigat ang binibigay niyang tingin na sa tingin ko ay hindi ko kayang labanan.

"The moment that the news flashed on the television, that was the same moment I asked god to take me with you." He started. Nakatingin lang siya sa akin at may maliit na ngiti ang kanyang labi. "Kasi sabi ko, hindi na rin naman ako magiging masaya kaya dapat sumama na ako." He laughed.

Pinanood ko ang paglalaro ng aking mga daliri sa isa't isa.  My heart begun to sank.

"But after a month, Tito came out from nowhere. Together with his new family. "

Doon ako napatingin sa kanya. My brows twisted as I watched him talked casually.

"Doon ako huminto sa pagiging gago.  Bumalik ako sa dati, kasi naisip ko na naka -survive si Tito baka pati ikaw. Baka wala ka lang maalala o baka sugatan ka."

"Nasaan si Daddy? " I asked.

He smiled. Akala niya siguro ay nag-aalala ako. "He is okay. Nandoon siya ngayon nakatira kasama si Tita Victoria sa bahay ninyo. "

Nailapag ko ang parehong mga kamay ko sa aking hita at unti-unting bumaon ang aking mga kuko roon. Ang kapal ng mukha n'ya. "That house was my mother's property," pinipigilan kong hindi sumigaw o maglabas ng emosyong hindi ko rin naman kayang ipaliwanag sa ngayon.

"But Tita was long gone. I---"

"Dahil sa kanya!" My eyes begun to water. Marahas ang ginawa kong pagpunas sa mga mata ko habang nakatitig sa nanlalaki niyang mata.

"K-kelsie?" his brows creased. "W-why are you acting like that? A-anong dahil sa kanya? " naguguluhan niyang tanong.

"Ang k-kapal ng mukha niya. Ang kapal-kapal," I murmured.Nanginginig na ang aking mga kamay habang namumula na rin marahil dahil sa pamumuo ng pawis sa aking noo. My heart was clenching in pain.

"My little princess!" madidinig ko pa sa aking tenga kung paano at gaano kalambing ang kanyang boses sa tuwing tinatawag niya ako.

Bumaling muli ang wala ko ng emosyong mga mata sa kanya. "Tell me more. "

"Then, I met Vlaire, she was a year younger than you," kwento n'ya. "I become close with her and I can see you from her." He smiled. Bumalik ang kirot na nararamdaman ko. "I treated her as my own sister."

He laughed like he remembered a thing. "Dapat lang pala na i-treat ko siya ng ganon." His lips curled up but my eyebrows were lifted up. "She was my sister-in-law afterall. "

Nanlalaki ang mga mata ko habang hindi maitanggi ang pagbigat ng dibdib. "Kasal ka na? "

He laughed and stood up. Tumabi s'ya da inuupuan ko at mabilis na pinulupot ang Kanyang mga braso sa aking bewang. "Yes, I'm married." He raised his hand enough for him to show a ring. A very familiar ring.

Dela Cuesta Series #2: Captured By You [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon