Dela Cuesta Series #2: Captured By You [COMPLETED]

Kabanata XIX

Ang magaspang na mga buhangin ang nagbibigay sa akin ng ideya na buhay pa ako.  May pakiramdam.

The sea breeze blows making me close my eyes to take a deep breath. Napapangiti na lang din nang mahagip ng pang-amoy ang maalat na dagat.

"Kelsie!" Napapikit ako nang mariin at inip na binalingan ng tingin ang lalaki na humahangos na papalapit sa akin.

I have to engulf the little lump that was slowly forming on my throat as I faced him and smile.

You better keep off yourself, Kelsie kung ayaw mong bumalik at malugmok na naman.

"Hmm?"

Nakatutok lang sa akin ang mga mata niya, seryoso ang makikitang ekspresyon sa mga mata niya habang naglalakad palapit sa akin. "Why are you doing this?"

My eyes stared at him whilst having a smile on my face. Bahagya kong iniling ang aking ulo simbolo na hindi ko maintindihan ang kanyang sinasabi. "I don't have a slightest idea of what are you talking about."

Sarcastically, the corner of his lips arose. His eyebrows barely billowed. "Really?"

Pinagdikit ko ang aking mga labi saka inilagay ang aking parehong kamay sa magkabilang bewang bago ako tumango."Hmm, yeah."

Makikita ang pagbabago ng kanyang ekspresyon nang maglakad muli ito palapit sa akin—kinain ng malalaki n'yang hakbang ang distansya naming dalawa. His half huffled eyes were staring at me. His hands reached mine before gently caressed the back of it. "Kung ano man ang pinaplano mo, please... Stop already."

Napapatawa na lang ako sa isip ko habang nakatingin ako sa mga mata niya. His eyes were like stopping me to do some nasty things that could probably hurt his princess.

Hindi Khielve, kung ano man ang gawin ko, sa tingin ko kulang na kulang pa pambayad sa nawala sa akin at sa mommy ko.
I inhaled deeply and drastically loosen his grip on mine. "Kung ano man ang plano..."Titig na titig ang mga mata ko sa kanya. "Akin na lang 'yon," malamig kong saad bago tumalikod at naglakad na palayo sa kanya.

"Kelsie you knew how I felt for you," he gently said trying to reached for my hand but I never allowed it.

Napapikit ako nang mariin at saka bahagyang minasahe ang aking noo. Ilang segundo akong nasa ganoon posisyon bago ako humarap sa kanya na may ngiting nakaukit sa aking labi. "Khielve... " Titig na titig ako sa kanyang mga mata. "Iba na kasi yung mundo mo sa mundo ko..." I smiled weakly. "kaya kung anong me'ron tayo noon, we better keep that in the past, " dahan-dahan ko pang sambit.

His eyes glued on mine. Tinitignan at pinapanood ang bawat ekspresyon ng mukha ko bago siya bumuntong hininga,inilagay pa ang parehong mga kamay niya sa magkabilang bulsa ng beach shorts na suot n'ya. Nawalan ng buhay ang mga mata niya habang nasa akin. "Iyon ba talaga ang gusto mo?" he sarcastically asked. Hindi niya nilulubayan ng tingin ang mukha ko kaya tumango ako sa kanya bilang sagot.

Maaga pa lang Khielve dapat alam na natin na dapat nang ihinto 'to. Hindi lahat ng pagkikita ay nangangahulugan ng ikalawang pagkakataon.  Minsan, it is to give chance for closure and reassurance.

"Pero hindi iyon ang gusto ko... " The corner of his lips curved up as he watched how mine slightly parted and my eyes widen. "Kahit kaylan hindi iyon ang magugustuhan ko."

Kung hindi mo maintindihan ang pasya ko at hindi ka lalayo kahit anong pagtutulak ko, mas mabuti pang umalis at magpakalayo-layo sa 'yo.

Gumuhit ang ngiti sa aking labi nang makita ko si Tita na abala sa paghahalo ng kanyang niluluto. I suddenly missed my mom making me stalked towards her and hugged her from behind. Itinukod ko ang baba ko sa kanyang balikat at saka sinilip mula roon kung ano ang putahe na kanyang niluluto.