Dela Cuesta Series #2: Captured By You [COMPLETED]

Kabanata XL

My forehead automatically wrinkled as I read his message. What the fuck is wrong? Anong karapatan niya na hindi ako siputin?

Marahas akong tumayo sa aking pagkakaupo at padabog na tumayo sa inuupuan. Nasa akin na nag lahat ng atensyon pero dahil sa init ng ulo ko ay hindi ako tinablan ng hiya.

How dare him! Siya itong nag-aya tapos pinag-intay pa ako rito tapos sa huli hindi pala ako sisiputin!

Padabog kong sinarhan ang kotseng dala-dala at kunot-noo pa ring binuksan ang makina ng kotse at nagsimula ng magmaneho.

I rolled my eyes as my phone beep signaling that I recieved a message. Saglit kong tinignan ang screen ng cellphone ko at binasa kung kanino nanggaling ang message. Masama kong binabalikan ng tingin ang cellphone ko nang mabasang galing sa kanya.

Tapos ngayon ay hihingi-hingi s'ya ng sorry dahil late na umuwi. Huwag na siyang bumawi! Nakakainis!

Dahil sa inis ko ay mabilis akong nakarating sa bahay. Siguro ay nasa loob lang si Kennedy at Ashton. 'Di rin naman ako natatakot na iwanan sila rito dahil nandito naman din si Manang para tumingin sa kanila.

Dahan-dahan akong bumaba mula sa aking sasakyan saka diretsong naglakad papasok ng bahay.

Mas lalong nadepina ang guhit ng aking noo nang pagbukas ko ng pinto ay walang kailaw-ilaw ang bahay. Because of the thick curtains, thr house looks dark when all the lights, especially the main chandelier that hanged are out. Dahil sa dilim ng kabahayan ay pakapa ko pang hinanap sa dingding ang switch at ganoon na lang ang panlalaki ng mata ko nang sa sandaling buksan ko ang ilaw ay nakahilera ang tatlong kasambahay kasama si Manang sa aking harapan.

Taka at paminsanan pang bumabaling ako kay Manang, asking for answers. Bakit ang weird nila.

"Nasaan po ang mga bata?" I asked after turning on the switch.

Kapwa pa sila mga nagtuturuan at naitulak pa ng di sinasadya si Manang na naglapit sa kanya sa akin. "N-nasa garden, K-kelsie."

Kahit puno na ng pagtataka ay isinawalang bahala ko na lang yon at nagsimulang humakbang patungong garden area.

I saw Ashton and Kennedy on their normal state kaya nawala na nang tuluyan ang kaba ko na baka may nangyaring masama.

They are wearing their usual clothes but it's a bit different because there's no touch of different colors but white.
Ano bang meron? May burol ba? May namatay?

"What is this? " salubong na tanong ko kay Kennedy nang tanggapin ko ang rosas na hawak niya.

She smiled and acted that she zipped her mouth. Kaya bumaling ako kay Ash sa pag-aakalang may makukuha akong sagot pero wala rin.

These kids learned a lot huh. I smirked secretly on my thoughts. Ano kaya ipinakain noon sa dalawang 'to at napasunod niya ng ganito kabilis.

Napatingin at gumala ang mga mata ko sa buong paligid. The garden looks surreal. Parang kakatapos lang ng pag-shoshoot sa isang scene ng disney movies dahil sa ayos at gayak ng garden. There are crepe papers na nagsilbing dekorasyon sa buong lugar. The paper butterflies are hanging onto it. Whilst having miniature stage in front. May mga pekeng rosas pa na ibinaon na parang totoong-totoo kaya ngayon ay parang nasa gitna ako ng mga rosas habang hindi pa rin makapaniwalang nakatingin sa paligid. Sa huli ay bumaling ang mga mata ko sa mini stage na nasa harapan nang may madinig akong nag-strum ng gitara.

Then there I saw my man who was smiling whilst holding his guitar. Nakaupo ito sa isang monoblock chair na nilagyan din ng kaartehan kaya parang naging trono ng isang hari. Sa tabi niya ay may isang lamesa at nakapatong doon ang isang handmade crown na parang nakikita ko lang din sa disney movies.