Dela Cuesta Series #2: Captured By You [COMPLETED]

Kabanata XXVII

My eyes landed on the main door. Mabilis ko munang sinilip sila Ashton at Kennedy na tahimik lang na kumakain. Ashton is busy playing the hotdog on his plate whilst Ken is busy chewing her french toast.

Lastly, I glanced at Royce who sat on the center. Nakatingin na rin pala siya sa akin pero hindi ko na pinansin ang kakaiba at mabilis na pag-iba ng tibok ng dibdib. Tumango s'ya nang maintindihan ang sinenyas ko.

Dahan-dahan at puno ng pag-iingat kong tinulak ang aking upuan saka naglakad na palabas ng kusina.

Naabutan kong tahimik na nakaupo ang isang pamilyar na bulto ng babae na nakatalikod sa aking pwesto.

"Anong ginagawa mo rito? " ramdam ko ang lamig sa sarili kong boses. The woman, Beatrice Torres stood up and looked at me.

She wears a sophisticated black casual dress below her knee. Wala siyang ibang aksesoryang suot kung hindi ang maliit na singsing na nasa kanyang daliri at kwintas na may locket pendant.

My mom and her has the same taste. Ganyang-ganyan manamit si Mommy kaya lalo akong nalito kung bakit nagawa ni Daddy iyon. Kung bakit siya umalis at iniwan si Mommy para sa babaeng katulad lang nito.

She smiles at me whilst her hands are clasping to each other. " I am here to talk, "malamyos sa pandinig ang boses niya.

Naglakad ako palapit sa kanya at umupo sa sofa sa kanyang harapan. I signalled her to sit that she immediately obliged. "Tungkol saan?"

My mom alwalys tought me to become respectful on every person I would encounter especially to those who are older than me but I can't even think of respecting the woman in front of me because she never respect my father's marriage and she ruined our family.

Nasabi ko na kaya ko sigurong magpatawad pero hindi pa ako handa. Konting oras pa at masisigurado kong makakapagpatawad ako.

She sighed. "First of all, I wanna say I'm sorry."

Kusang umarko ang mga kilay ko sa nadinig. Totoo bang humihingi ito ng tawad?

Hindi makapaniwala ko siyang tinitigan. My jaw clenched as so my hands on my lap. "Sorry? Para saan sa pagsira ng pamilya ko o sa buhay na nawala dahil sa 'yo?" sarkastiko kong saad. "Either the two of that... I don't think I can forget."

Her smiles turned weak. Napabuntong-hininga siya habang nakatingin sa akin. "Alam ko na nagkamali ako dahil sinira ko yung pamilya ninyo." She sniffed whilst massaging her nose. "Hindi ko hinihiling na kalimutan mo ang nangyari pero sana mapatawad mo kami... O kahit ang daddy mo na lang. "

Kampante akong tumango saka malungkot din na ngumiti. "Hindi ko sinabing 'di ko kayang magpatawad pero wala akong amnesia para makalimot." I took a deep breath before glancing back at her. "In time maybe I can forgive wholeheartedly."

She nodded like she understand. Her eyes were now twinkling like she was about to burst some tears.

Ang kaninang pinipigilan kong paghinga ay kusa ko nang nabitawan nang madinig ang pagbagsak ng pinto hudyat na nakalabas na siya. Tahimik lang akong nakatingin sa pinto na nilabasan niya at saka tumayo upang magtungo ulit sa kusina.

Naabutan kong naghuhugas na ng pinggan si Royce habang si Ashton ay tahimik lang na nagpupunas ng lamesa, si Kennedy ay hindi ko maintindihan kung tumutulong sa kuya niya dahil ang paraan ng pagpupunas nito ay palapit lang din sa kuya niya na naging dahilan ng pagkalat muli sa parte kung saan napunasan na ni Ash.

I smiled at their sight. I just wish to stay like this forever.

Napasandal ako sa hamba ng kusina habang may ngiting pinapanood sila.

Tumigil sa pagpupunas ng lamesa si Ashton. Tumingin siya kay Ken na nakakunot ang noo. Saglit na binitawan niya ang basahan na hawak at tinaasan ng kilay ang aking anak na abala pa rin sa 'pagpupunas'ng lamesa.

"What do you think you are doing? " maangas at puno ng awtoridad ang tinig ni Ash.

I chuckled silently as Ken stopped her work and glanced at his Uncle innocently. She shrugged her shoulder. "I am helping, duh!"

"Mas pinakakalat mo lang!" asar na pahayag ni Ash.

Ken pouted before rolling her eyes. She even covered her chest using her both arms. "Ikaw na nga tinutulungan, eh! "

"I don't need your help!" asar na turan ni Ash.

Ash is very serious. In his young age, he can give you shivers when he talked.

"But mommy said, we should help each other!" Ken pointed out.

Mabilis na napatingin ako kay Royce na nagmamadaling lumapit sa mga bata.

His forehead was wringkled as he approached them. "What's happening here?" he said out of conclusion.

Mabilis na tumakbo si Ken sa gawi nito. Mariin siyang bumaling kay Ash na parang wala lang sa kanya ang nangyayari. "Daddy! "Yumakap pa ang maliliit nitong braso sa hita ni Royce.

Royce chuckled before lifting Ken on his arms. "What happened? " malambing niyang tanong sa anak ko bago nito ayusin ang buhok ng bata na sabog-sabog na.

Ken pouted and pointed Ash who busied himself again to wipe the excess foods on the table. "Kuya scolded me," paawang hirit nito at ibinaon pa ang mukha sa leeg ni Royce.

Royce on the other hand cackled and kissed Kennedy's cheeks. Pero hindi yata yon nagustuhan ng batang buhat-buhat niya. She even pouted more and throw daggers on him. "You are making fun of me!" she accused.

Mabilis naman siyang umiling-iling at inalo ang bata. He even kissed her forehead.

"Yes, para ka raw kasing tantrums queen," bagong hirit naman ng kakahugas lang ng kamay na si Ash.

She hissed."Atleast I'm not masungit like you!"

Nang akmang sasagot pa si Ash ay umayos na ako ng tayo saka tumikhik. Tila nawala na ang mabigat pero makulit na eksena na nakapagpatawa sa akin.

"Hey hey!" simpleng pag-aawat ko sa kanila.

Mabilis naman silang huminto sa pag-aasaran. Pasimpleng umismid si Ken at tahimik naman na naglakad papuntang sala si Ash.

Natatawa naman akong pinanood s'ya sa paglalakad papuntang sala.

Lumapit ako kina Ken saka siya mabilisang hinalikan sa noo at tinulungan bumaba mula sa bisig ni Royce.

"Makipagbati ka muna sa kuya mo, " I said. She just pouted her lips but still nod her head.

"So kumusta?" Binalik niya ang sarili sa lababo,hindi para maghugas ng pinggan kung hindi para sumandal.

I shrugged my shoulders slightly before going on the dining table. "Maayos naman."Tinanggal ko ang takip sa pagkaing natira at umupo na ng nakataas ang paa. Hindi na ako nag-abalang maghugas ng kamay dahil kanina pa nararamdaman ang bulate na nagwewelga sa aking tiyan.

Fried rice and hotdog na lang ang natira kung kaya't pinagsama ko na lang sa iisang plato at nagsimula ng kumain.

Nagulat lang ako nang may biglang daliri na lumapat sa labi ko. I looked at him whilst he was still staring at my lips. I gulped silently as I watched him put his thumb on his lips.

"Parang bata kumain, "he kid as he chuckled.

Kusang bumibigat ang aking dibdib dulot ng malakas na pagkabog nito. His eyes are always inviting like he wanted me to speak more.

"Hey!" He snapped his fingers making me back to my senses.

Mabilis at pasimple akong huminga ng malalim saka naparolyo ng mata para umakto ng normal. No way, I can't. Masaya na akong mag-isa. Hindi, mali. Hindi mag-isa dahil kasama ko naman si Ash at Ken. "What?"

He chuckled before pinching my both cheeks. "Wala, sabi ko ang cute mo! "

I flushed.

***
To be continued...