Kabanata XX

100 5 0
                                    

Dala-dala ko sa aking mga kamay ang luggages ko nang makababa kami sa airport. Ilang oras matapos kong sabihin kay Tita ang plano ko ay naroon na ang isa sa kotse na pagmamay-ari n'ya sa tapat ng bahay nila Abuela. Kita ko pa ang mga matang mapanghusga at mga nakikichismis sa harapan.

I rolled my eyes as I wore my cat-eye shades before riding on the back seat of the car. Si Tita na ang sumakay sa passenger's seat kung kaya tahimik na lang akong lumingon sa labas ng kotse.

Through my ride, I saw Khielve, looking at me, watching every action I made but my mind was clouded on the things I wanna handle.

First, I want to get what are the things that is truly mine. Mula sa bahay at nga gamit doon hanggang sa lahat ng properties ni Mommy na naiwan. My mom and father are married, that's why I know that he had the rights also. Pero yung pamilya niya, wala ni isang karapatan doon.

Call me bitch or whatever but I'm just doing this to avenge the memory of my mother.

Mabilis ang ginawa kong pagkurap nang maramdaman ko ang panghahapdi ng aking mata. I crossed my arms around my chest. Kinuha ko na rin ang aking telepono sa aking flap purse saka nakinig na lang ng music.

Sumandal ako sa backrest ng sasakyan bago pinagmasdan ang bawat madadaanan. My heart was torn between being excited and being in pain.

I am excited to have a glance to the place I once called home. I am excited to reminisce the happy family that I always wanted but never get. But after the happiness and excitement, there is always pain and fear. Pain that those memories remain that way. Pain that I will also witness the place where I last saw her.

I hugged myself as I tried to play asleep. Ayokong makita ang pamilyar na daan.

"Hija, we're here. "Salita mula kay Tita na nakapagpamulat sa aking mga mata. My now huffled eyes scanned the house from the car's window.

Walang pinagbago. The color, the green grass that scattered on the yard and my mom's flower garden na makikita na mula sa labas ng bahay.

Tinignan ko si Tita na tahimik lang din palang nakatingin sa akin mula sa rear mirror ng kotse.

Tahimik kong tinanggal ang salamin sa aking mata nang tuluyan na akong makababa sa kotse. Bahagya akong tumingala para makita ng buo ang bahay at napangiti na lang din nang maaninag iyon.

You are finally home, Kelsie.

Nang maibaba na ng lalaki na nag-drive ng kotse abg akibg mga luggage ay buong tapang akong humarap at naglakad sa harapan. I took a deep breath before forcing myself to press the doorbell buttom. I pressed it for a three times before I finally heard a greese sound from the gate.

Kunot ang noong nakatingin ito sa akin at bahagya pang umiling. "Ano pong kailangan nila?"

'Di ko mapigilang 'di mapataas ng kilay.  Really? Hindi ba niya ako kilala? Ramdam ko ang presensya ni Tita sa aking likuran.

Hindi ko siya sinagot at humakbang papasok ng bahay.

Kita ko mula sa gilid ng mga mata niya ang takot at kaba habang nakasunod sa akin. "Ma'am pasensya na pero hindi po kayo pwede rito, " paghabol niya.

I didn't mind her. Pinagpatuloy ko ang paglalakad papasok. Ang mahalaga ay makapasok ako sa bahay namin... Ko...

"Ma'am," dinig ko pang pagtawag niya. Alam ko na ginagawa niya lang ang trabaho niya pero kinukuha ko lang din ang karapatan ko.

Huminto ako kung nasaan ang sala.  I saw a woman in his forties sitting comfortably on the couch. She even had a popcorn on her thighs whilst watching tv. Dad on the other hand is enjoying himself by simply watching her.

My heart slowly crumpled in pain as I swallowed hard to clear my throat. "'Di ninyo ba ako i-wewelcome?" Sarcastically, I entered their abode.

May ngiti pa na nakaukit sa kanilang labi nang harapin ako ngunit unti-unti ring nawala nang makilala kung sino ang kaharap.

Kita ko ang bahagyang pag-awang ng labi ni Dad at ang unti-unting pagtayo mula sa sofa habang hindi nilulubayan ang tingin sa akin.

Kinapa ko ang  sariling emosyon. Hindi ko na maramdaman ang batang saya na nararamdaman ko sa tuwing uuwi siya ay mag-iiwan lang ng mga laruan para sa akin tapos babalik na naman sa totoo niyang pamilya.  My heart clenches as I was looking at him. From his grayish hair, wrinkled forehead and even his genuine smile.

"My Princess, " puno ng kasabikang pagtawag niya sa akin gamit ang endearment na iyon.

I laughed sarcastically and roamed my eyes around the house. "Vlaire is not here, I bet you are mistaken."

Hindi niya pinansin ang kasartiskuhan kong pagsagot at itinuloy niya ang paglapit. "How are you, Princess? I'm worried sick, inilayo ka ng pamilya ng mama mo sa akin, anak." He is carresing my hair down to my cheeks.

What the hell is he sayin'? Trying to console his conscience for leaving mom like that?

Inis kong iwinaksi ang mga kamay niya. Ang mga mata ko ay mariing nakatingin sa kanya saka tumingin sa babaeng katabi niya na tahimik lang. "Ang kapal ng mukha mo, grabe... "

Tumalim ang mata ni Daddy sa babae sa aking likuran. Tita is seriously watching me with her hand on my wrist to support me.

"What the fuck are you doing here Marissa?" malamig na tanong ni Daddy.

"I was with her," balik sagot ko.

"For what? " inis na tanong nito. Na kay Tita pa rin ang kanyang mga mata.

Iminuwestra ko sa mga katulong ang dala kong luggages. I even put my flap purse on the top of it. Padarag kong ibinagsak din doon ang gamit kong cat eye shades.

"I bet she has rights on it," I stated the obvious. I even take off my lady's suit in front of them. "Besides it's mom's property afterall."

His eyes huffled as he walked towards me and held my hand. I smirked secretly. Now what father? Regaining your conscience by apologizing? Your sorry was too late now.

"Princess."Mariin akong napapikit at binaklas ang kamay niya na nakahawak sa akin.

I catched my  breath and point a finger on him. "Dont. You. Ever. Call. Me. That,"malamig at dahan-dahan kong pahayag. "You weren't a prince nor a king. You don't deserve to be with a princess either a queen."

Napatingin ako sa babae sa harapan niya nang lumapit ito sa kanya at bumulong bahagya. Tumango lang ang ama saka ito tumalikod at naglakad palayo.

I cleared my throat and smirked. "Were are you going? I bet you have thr rights to have this fucking reunion too. In my mom's house, right? Afterall, you are my dad's bitch," walang preno kong pahayag. Naulinigan ko pa ang pananaway ni Daddy pero hindi ko iyon pinansin.

My eyes is still on her back. My lips upcurved as he never do a move nor step. "Tell me, is my mom's house pretty? Is it comfortable to live in?" I asked. "Sorry,di ka na siguro mapagawan ng bahay ni Daddy,besides you don't deserve to have anything brand new kasi second hand na yung kinasama mo, di ba? "

My eyes widen in shocked as I held my cheeks. What did just happened? He slapped me? For his mistress?

My lips quivered when I looked at dad. His eyed saying sorry. My eyes were fighting the water that was building up. I shook my head in disbelief but remain to have a smirked on my face. "Really dad?" di makapaniwalang saad ko habang nakahawak pa rin sa pisngi ko.

"I'm sorry."

"For what? " I asked. "For that slapped or for leaving us just like that? "

'Di ko na inintay ang sagot niya. I hate him but I can't stopped my heart from clenching. This is his first time to hurt me. Marahas ang ginawa kong pagtalikod sa kanila saka naglakad papunta sa hagdan.

Mariin kong napikit ang mga mata ko sa naiisip. No Kelsie, he maybe your father, but he is not now. You are your mother's daughter without him being your father.

***
Itutuloy...

Dela Cuesta Series #2: Captured By You [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon