In the Beginning....
Speaking of my life...
My name is Julia Seo and ang masasabi ko lang sa sarili ko ay, I'm just simple.
Hindi tulad ng iba na napakaarte.
Oo mayaman sila pero hindi naman ata tamang tapak tapakan na lang kami.
Kaya nga nag-aaral akong mabuti para sa sarili ko eh.
Well, ang buhay ko ay puno ng kalungkutan, but ang lahat ng yun ay dinadaan ko lang sa tuwa or limot.
Hindi kasi maganda kung lagi akong magmumukmok sa kwarto at iiyak na lang.
Sabi nila, mahirap daw kalimutan ang mapapait na alaala lalo na't lagi mo itong naaalala.
It's true but for me?....
Masgugustuhin ko pang itago ang lahat. Hindi ko kasi carring maalala ang lahat ng sakit at dusa na naramdaman ko nung bata pa lang ako.
Honestly, may mga time na naaalala ko ang mga bagay na yun and when I remember that situation I feel alone.
Kahit papaano ay nagpapasalamat ako kasi kahit wala na ang parents ko ay may nag-aruga pa rin sa akin.
Julia!....
Oh! Some one's calling me?
Julia!....come down here.
That was my aunt!....my aunt who take care of me when I'm alone.
Bumaba ako at kinausap si tita.
Bakit po?...
Go to the market and buy this foods.
Ano pong meron?
Marami akong bisitang darating so dalian mo na at bilhin mo ang lahat ng nakalista dyan....Don't be late okay?...
Yes tita.
While walking...
Ang dami naman nitong bibilhin ko. Ilang bisita ba ang darating?
Hi! Julia, what are you doing here?
Buti na lang nandito ka Soo Yeon.
Why? Is there something wrong?
Nothing, baka lang kasi hindi ko mabili lahat ng pinabibili sa akin ni tita at mapagalitan nanaman ako.
May I see it?...
Here...
Omo!...ang dami naman niyan!
Kaya nga baka sa sobrang dami ng pagkain na pinabibili sa akin ay ganun rin karami ang bisita mamaya.
Is there any occasion today?
Why?
Eh kasi kung walang okasyon ngayon, bakit maraming bisitang darating sa inyo?.
Aigoo!...I remember that today is the anniversary of my aunt.
Really?...
But wait Soo Yeon?...what's time is it?
It's already 5:00...why?, is there any problem?
My aunt told me na hindi ako dapat malate.
But why?
Kasi nga anniversary nila ngayon at hanggang ngayon hindi ko pa nabibili lahat ng pinabibili sa akin.
Okay, I will help you na lang para makauwi ka na ng maaga at para hindi ka mapagalitan ng tita mo.
Thanks because your here Soo Yeon.
Ano ka ba naman Julia, akala ko ba nagmamadali ka?
Oo nga!...
Huwag ka munang mag-thank you sa akin kasi hindi pa kita natutulungan. Oh! Ano pang hinihintay mo Julia?...Com'on lets go!.
Araso, Aja!....(Okay, Lets go!)
BINABASA MO ANG
It's Just a Simple Smile
Teen FictionHello everyone!, Some of this chapter is very related to my life but not at all. Just read It's Just a Simple Smile until the end of it and don't forget to vote every chapter you will read ツ. Thank You!