Being Mrs. Monteverde

39

"Come on baby I'll tuck you to bed" Malambing na sabi ni Kanvin sa kambal.

"Ayoko, gusto ko si Nanay" Tanggi agad ni Klave.

"Asan na ba si Nanay? " Nakanguso at papikit-pikit na nasabi ni Kate.

"I already called her and she's not answering her phone maybe she's still busy with work. It's already, the three of you should sleep already you still have class tomorrow" Ani pa ni Kanvin. Doon na tumayo si Ciro.

"Hilaka na Kate, Klave, matulog na tayo" Sabi nito at inilahad pa ang kamay sa mga kapatid.

"Ayoko gusto ko si Nanay, si Nanay" Malakas na ang iyak na tanggi ni Klave.

"Wait, don't cry I'll call her again" Natataranta ng sabi ni Kanvin, di alam kung patatahanin ba muna ang bunsong anak na lalaki o kukunin na ang cellphone niya. Agad niyang kinaha ang phone kinuntak si Helaina, habang pilit na pinapahan si Klave.

"Shh, tahan na Klave, tinatawagan ko na si Nanay" Malambing na pagaalo ni Kanvin pero tuloy lang ito sa pagiyak ng tignan niya sa Kate ay paiyak na din ito mamulala mula sa ang ilong nito.

Hopeless na napahilot nalang si Kanvin ng noo si Kanvin, tawag siya ng tawag kay Helaina pero di pa rin nito sinasagot ang phone, buti nga si Kathlaine ay tulog na sa guest room, ang tatlo nalang ang hindi pa at siya.

He was already praying in the back of his mind na sana sagutin na ni Helaina ang tawag niya.

Napatingin siya kay Ciro nung magsalita ito. "Klave Ciro stop being a brat, you're a man right? You're crying so hard, look at Kate, you're making her cry and you know that it wouldn't be good for her" Seryosong sabi nito na ikinaangat ng ulo ni Klave at napakagat ng labi animo'y pinipigilan ang iyak, agad nitong pinahid ang luha at puro hikbi nalang ang maririnig dito habang may tumutulo pa ring luha.

"Pe..pero Kuya, si Nanay, mi-miss ko na Nanay" Medyo utal na sabi nito dahil sa mga hikbi, yinuko no Ciro ang ulo nito para magpantay ang mukha nila ni Klave at ipinatong ang kanang kamay sa ulo nito at marahang tinapik tapik iyon para patahanin ang nakababatang kapatid.

"Shh. Uuwi din si Nanay baka natraffic lang. Tara na sa kwarto inaantok na si Kate, doon nalang natin hintayin si Nanay" Aya ni Ciro, masunuring tumayo na si Klave at inilahad pa nito ang kamay kay Kate.

"Sorry Kate don't cry na, di na iiyak si Kuya" Malambing na alo nito sa kakambal at gamit ang isa pang kamay ay ayon ang ginamit nito para punasan ang luhang nagsimula ng tumulo sa pisnge nito. Masunong sunod-sunod na tumango si Kate.

Kanvin saw it all he feel proud at the same time feel hopeless because he was the father, he was right in front of them yet he can't even do anything.

It's been months since he's been with his kids pero nangangapa pa rin siya. He observed that they seem dependent when Helaina is with them but when it's just them it's like he doesn't exist, he seem so useless because it's like they can handle everything on their own.

He doesn't know if he'll feel proud of it or he'll feel upset with it because it seems that with how Ciro always act with his younger siblings, he's not just a big brother to them, he's like the father figure, with his young age he's able to take care a child perfectly more that he did.

He fell awkward and ashamed, hindi niya alam kung susundan niya pa ba ang mga ito, it's like Ciro can handle it. Nagipon siya ng lakas ng loob at huminga muna siya ng malalim bago sinundan ang mga bata.

Nakahiga na ang tatlo nasa gitna nina Ciro at Klave si Kate, Ciro was humming a lullaby while hugging Kate and Kate was also hugging him. Si Klave naman ay nakatagilid din at nakayakap kay Kate, pinipilit nitong ipikit ang mga mata.