Oyuncu

Gözetliyordum

Bahçede otururken "Niye ayrıldınız?" diye sordum.

"O zamanlar tehlikeli bir operasyon yürütüyordum ve birkaç ay sürecekti. Bende annene ayrı kalalım dedim. Sonra başka eve geçtim. Bir ay sonra ise annen boşanma evraklarını gönderdi." dedi babam.

"Niye?" diye sordu abim.

"O eve niye sabah, öğle ,akşam ve gece kadınlar geliyordu. Tekrar ediyorum gece ve kadınlar." dedi annem.

"Sen beni delirtecek misin kadın? Görev arkadaşlarımdı. Operasyonu birlikte yürüttüğüm görev arkadaşlarım. Kadınlar dediğin de iki kişi ve onlar harici üç erkek arkadaş da vardı." dedi babam.

"Ben anlamam. O kadınlar gece gece evine geldi." dedi annem.

"Anne sen bunu nereden biliyorsun?" diye sordum.

"Gerçektende bunları nereden biliyorsun?" diye sordu babam.

"Dürbünle evi gözetliyordum. Ben öyle kocamı bırakmam." dedi annem.

"Bana güvenmiyordun yani." dedi babam.

"Güvenmemekten değil. Sadece kocamın ne yaptığını merak ediyordum." dedi annem.

"Bana niye edebiyat hocası olduğunu söylemedin?" diye sordum anneme.

"Ha bu babanla da mesleğim sayesinde tanışmıştım. O yüzden nefret ediyorum." dedi annem.

"Ha benden de nefret ediyorsun yani." diyen babamla annem "Ne sandın. Sevse miydim seni?" diye sordu.

"Bana vararken böyle demiyordun." dedi babam.

"İlk evimize geldiğinde babamı durdurmayıp o tüfekle seni vurmasını izlemeliydim." dedi annem.

"O zaman durdurdun durdurmasını da sonra gelip ta kalbimden vurdun. Ben mahkemede ağladım. Unutma." dedi babam.

"Ben senin gibi mahkemede ağlayacak kadar güçsüz değilim." dedi annem.

"Evde ağladın yani." diyen babam ile annem cevap vermedi.

Biraz sessizlik oluşmuştu ki annem "Hadi eve gidelim kızım." dedi.

"Sorun şu ki anahtarlarımı unutmuşum. Bu saatte de kızlar uyumuştur. Yarın işleri de var. Uyandırmayalım." dedim.