Oyuncu

Karışmam

Yüzüne zoraki bir gülümseme koydum ve "Yardım edebileceğim bir şey var mı Gül Hanım?" diye sordum.

"Yok, sen masaya otur." dedi. O dedi diye masaya oturduktan kısa bir süre sonra Itır "Ekmekleri ben masaya götürürüm Gül Annecim." dedi.

Itır ekmekleri masaya koyunca Gül Hanım "İşte gelin yardım etmeyince." diye ofladı.

"Bende size yardım lazım mı diye sormuştum Gül Hanım." dedim.

"Benim demem mi lazımdı?" diye sorması ile dayanamayıp ayağa kalktım.

"Hanım siz önce benim gözümün içine bakın! Benim sizin yaptığınız kaynanalıklarınızın altında ezilecek göz var mı? Itır'ı çok mu sevdin? Kendi namusunuza alın! Ben senin oğlunu aldım. Benimle iyi anlaşmak senin elinde. Anlaşmazsan ahanda bir daha sana oğlunu falan göstermem. Itır'cığın ile oturur artık yas tutarsınız!" dedim.

Hakan Bey'in kendini gülmemek için tuttuğunu fark etmem ile kaşlarımı çattım.

Gül Hanım, Pars'a döndü ve "Ama oğlum bende bir anayım. Oğlumu kolay kolay veremiyorum. Hem kaynanalık yapmak benim de hakkım değil mi?" diye sordu.

"Anne kusura bakma ama Beril'inki de bir anne ama ben kızıyla gözünün önünde kavga etmeme rağmen bana tek bir kötü sözü olmadı. Kaynanalık kısmına gelirsek yapma hakkın yok. Ben Beril'i sevmişim. Bundan sonrasında sizi tanıştırmamın tek nedeni senin gelininin kim olduğunu bilme hakkın olması. Yoksa sen Beril'e böyle davranmaya devam edersen ben karışmam ve karım ne derse ona uyarım." dedi.

O az önce karım mı demişti? Yani karım dediği kişi ben oluyordum. Ben ve karılık. Hemde Pars'ın karısı.

"Gül gençler haklı." dedi Hakan Bey.

Gül Hanım cevap vermeyince Pars elimi tuttu ve "Size afiyet olsun. Biz gidelim artık." dedi.

"Görüşürüz oğlum. Sende kendine iyi bak güzel kızım." diyen Hakan Bey ile tebessüm ettim.