Oyuncu

Kaldık

"Bu gece bizde kalın. Yatacak yer hazırlarız." dedi babam.

"Benim o eve ölümü bile sokamazsınız." dedi annem.

"Anne sokakta kaldık. İnat etmesen mi?" diye sordum.

"Anneye karışma." demesi ile "Hava zaten soğuk. Burnum dondu. Girelim şu eve." dedim.

"Girmem." diyen annem ile babam "İnadın insan olmuş halisin be kadın!" dedi.

Annem omuz silkince "Bir arkadaşım var ama onu aramam ne kadar doğru olur bilemedim." dedim.

"Hangi arkadaşın?" diye sordu abim.

"Bugün gördünüz aslında. Pars." dedim.

"Benim kardeşimi ve annemi elalemin oğlunun evine göndermem." dedi abim.

"Burası varken o delikanlının evine asla gidemezsiniz." dedi babam.

"Sana ne oluyor adam? Ara sen." dedi annem.

Oturduğum yerden kalktım ve birkaç adım uzaklaşıp telefonumu çıkarıp Pars'ı aradım.

Telefon tam kapanacakken açılması ile "Uyandırdım mı?" diye sordum.

Pars "Yok. Sadece içerideydim. Anca açabildim." derken bile sesinden uyku akıyordu. Uykulu sesi de oldukça hayran kalısıydı.

"Trabzon'dan annem geldi ve ben evimin anahtarını unutmuşum. Kızlar da uyumuştur. Şimdi babam ve annem kavgalı olduğundan annem babamın evine girmeyi reddediyor. Kısaca sokakta kaldık ve gidebilecek yer için aklıma sen geldin ama müsait değilsen falan sorun değil yani başka yerde bulurum." dedim.

"Konum at Beril. Birazdan gelip sizi alırım." dedi.

"Buna gerek yok. Bizde geliriz." dedim.

"Geçen sefer söz dinlemediğinde ne olduğunu gördük." demesi ile "Tamam konum atıyorum." dedim.

"Şuan sokakta öylece durmuyorsunuz değil mi?" diye sordu Pars.

"Yok abim ve babam başımızda. Babamla annemin didişmesini izliyoruz." dedim.

"Güvendesiniz yani." demesi ile "Evet, evet." dedim.

"Tamam güzelim yani Beril. Aynen, Beril. Ben on dakikaya gelirim." dedi ve telefonu kapattı. O az önce bana yanlışlıkla güzelim mi demişti? Hemde uykulu ses ile? Hayır, kalbim sakin olmalısın.