Oyuncu

Kaynana

Pars arabayı bir evin önünde park edince "Burası neresi?" diye sordum.

"Annemlerin evi." demesi ile "Ne güzel evmiş. Gördük. Hadi geri dönelim." dedim.

"Güzelim kaçamazsın." demesi ile "Hiç mi kaçamam?" diye sordum.

"Hiç." dedi ve arabadan indi. Arabanın çevresinde dönüp benim kapımı açması ile "İnmezsem olmaz mı?" diye sordum.

"Olmaz." dedi.

Yüzümü buruşturarak arabadan indim. Kaynanam ile tanışmayı istediğim söylenemez.

Pars zili çalar çalmaz "Evde yoklar sanırım. Dönelim." dedim.

O sırada kapının çalması ile orta yaşlı bir adam "Hoş geldiniz çocuklar." dedi.

Pars gözlerini ve burnunu babasından almış olmalı. Çok benziyor.

"Hoş bulduk baba." dedi Pars.

"Ayakta kalmayın. İçeri geçin." diyen babasının üzerine beraber eve girdik.

"Annem nerede baba?" diye sordu Pars.

"İçerideydi. Bekle bakayım." dedi ve merdivenlerden yukarı çıktı.

Pars ile salona geçmemiz ile "Annen ile babanın ismini bile bana söylemeden ziyaretlerine getirdin. Bari bir söyleseydin. Hazırlanırdım." dedim.

"Annemin adı Gül. Babamın da Hakan. Artık biliyorsun." dedi.

"Ne kadar da kötüsün." dedim.

"Bende seni seviyorum." demesiyle "Annen nasıl biri?" diye sordum.

O sırada içeri girmeleri ile Gül Hanım "Hoş geldin oğlum ." dedi. Bende buradayım yani ne diye sadece oğluna diyor.

Pars "Hoş bulduk." dedi gülümseyerek.

"Pars senden çok bahsetti." diyen Hakan Bey ile Pars'ın kafası önüne düştü.

Hafif güldüğünü fark etmem ile gülümseyerek "Evet, o da bana sizden bahsetti." dedim.

Aslında hiç bahsetmedi ama bu dediklerini karşılık olarak sizden hiç bahsetmedi demek saçma olurdu.

"Dizi çekimlerinden bahsetti ilk kez bir dizide devamlı oynayacak olmana rağmen çok güzel bir başarı elde etmişsin." dedi Hakan Bey.

"Ondan önce ki dizide oynayan Itır daha iyiydi ama." diye söylenen Gül Hanım ile kaşlarımı çatarak Pars'a baktım.

"O sadece rol arkadaşımdı." dedi.

"Dizide aşıklardınız ve gerçek hayatta da yakışırdınız." dedi Gül Hanım.

"Ama sadece arkadaşım oldu." dedi Pars.

"Maalesef." diyen Gül Hanım sinirlerimi bozmaya yetmişti.