Oyuncu

Yetmez

Uyandığımda bir yatakta uzanıyordum. Tam ayağa kalkacakken el bileğinden yatağın başlığına kelepçelenmiş olduğumu gördüm.

"Kimse yok mu?" diye bağırdım korkuyla. İçeri Selim girmesi ile "Bırak beni!" diye bağırdım.

"O da seni bırakmam için uğraşmıştı." dedi ve yeri gösterdi.

Yerde baygın Pars'ı görmem ile endişeyle yarası var mı diye bakındım. Bağlıydı.

"Sana tokat atar atmaz yanımızda belirdi. Tabii onun aksine bende silah vardı." dedi.

"Ona bir şey yaptın mı? Niye baygın?" diye sordum.

"Merak etme birazdan ayılır. Sana sahip olurken görmesini isterim." demesi ile "Öyle bir şey olmayacak." dedim.

Sırıtarak "Göreceğiz." dedi ve odadan çıktı.

Yatağın üstündeki yastıklardan birini Pars'a attım. Hareket etmezken masanın üstündeki saati karnına fırlattım.

"Zalimin kızı. O öldürmedi, sen mi öldüreceksin?" diye sordu.

"Sende beni kurtaracakken kendin kaçırılmışsın." dedim.

"Silah doğrultunca ne yapmamı bekliyordun? Hem bu da plan için." dedi.

"Ne planı?" diye sordum.

Akıllı saatini gösterip "Takip cihazı var. Yarım saate bulurlar." dedi.

"Lan iyi ki varsın. Beni bulabilsinler diye kendini de kaçırttırdın." dedim.

"Tamam, bana hayran olduğunu biliyorum. Bu kadar belli etme." demesiyle gülümsedim.

"Şimdi bu herif sana yaklaşmak isteyebilir. O yüzden bana yakındaki tüm eşyaları ver. Polisler gelmeden yaklaşmaya çalışırsa ben buradan fırlatırım." dedi.

"Tamam." dedim ve uzanabildiğim her şeyi ona fırlattım.

"Ver dedim lan. Niye bana fırlatıyorsun." dedi.

"Bana ettiğin o lafların karşılığı." dedim sırıtarak.

"O kadar saat bağırdım. Yetmez mi?" diye sordu.

"Hayır, yetmez. Seni süründüreceğim." dedim.