7.Bölüm

58 14 0
                                    

"Ben , ben neredeyim?"

"Uyandınız mı?"diye bir ses geldi.

"Neresi burası? Benim burada ne işim var?"diye karşılık verdim.

"İyi misiniz? Kendinizde misiniz?"diye bir ses daha.

"Evet. Ben, iyiyim"dedim. "Ama neredeyim?"diye sordum.

Bir dakika, bu her kimse türkçe konuşuyordu. Gözlerimi iyice açıp ona dikkatlice baktım, bu Jhon değildi ve bir bayandı.

Jhonun tercümanı olabilirmiydi. Evet kesinlikle öyleydi.

Kısa bir süre sonra Jhon da geldi ve iyi olup olmadığımı sordu karşısındaki bayana. Bayan benim iyi olduğumu söyledi yabancı bir dille.

Gerçekten de iyiydim, en azından otele gidebilecek kadar. Kalkıp gitmeyi planlarken önüme çeşitli yemekler dizdiler ve bunları yememi söylediler. Bu kadar yemeği yiyebileceğimi sanmıyordum ki yiyemedim zaten.

Gitmem gerektiğini düşünüp "Afedersiniz, artık gidebilirmiyim? Herşey için teşekkür ederim" deyip otele döndüm. Yaşadıklarıma inanamıyordum. Ben o nefret ettiğim Jhon'nun evinde kalmıştım. Ama bu iyi idi. Jhon'nun ev adresini öğrenmiş olmuştum. İstediğim zaman gidip onun ile Masal hakkında konuşabilirdim. Yani umarım. Daha Jhon ile, Masal hakkında konuşmaya hazır değildim. Ama kendimi tutamıyordum da. Yani anlayacağınız her ikisini de yapamıyordum. Fakat yapacaktım, yapmak zorunda idim. Ona, Masal'a söz vermiştim. Derken acayip bir uyku bastırdı, kendimi tutamayıp uykuya daldım.

Sabah ise bir sesle uyandım. Kapı çalıyordu. Kapıyı açtığımda bir bayan ve elinde bir takım çarşaf vardı. Onları görüne yatağımın çarşafını değiştireceğini anlamıştım. Onu içeri aldım. O yatağımı düzenleyene kadar duş almak için banyoya girdim. Çıktığım da odam derli, toplu ve düzenli idi. Sonra üzerimi değiştirip dışarıyı tanımaya karar verdim. Buraları biraz öğrenmem gerekiyordu ki herhangi birşeye ihtiyacım olur da dışarı çıkarsam neyi nereden alacağımı bilmem lazımdı. Gezerken bir takıcı dükkanına girdim. Her taraf ışıl ışıl parlıyordu. Sağ tarafta bir bileklik gördüm. Aklıma tabiiki Masal geldi. Bu bileklik çakıl taşlarından yapılmıştı ve Masal çakıl taşlarına bayılırdı. Ama neyseki Masal burada değildi ve bu bileklik Masal'ın olmayacaktı.

ÖLÜME AŞIK OLMAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin