Bir gün yine Masal gile gitmiştim. Her zaman ki gibi Jhon'u seyre dalmıştı. Jhon'u seyrettiği zaman birinin gelip onu rahstsız etmesinden hiç hoşlanmazdı. Böyle tipsiz birine neden bu kadar bağlanmıştı. Kendisi bile bu sorunun cevabını veremiyordu çünkü o da bilmiyordu. Gerçi bilmek istediğini de sanmıyorum. Biliyormusunuz ondan önce ne yaptığını hatırlamıyordu veya hatırlamak istemiyordu. Çünkü onsuz bir dünya düşünemiyordu. Düşündüğü tek şey Jhon'du. Jhon'u hayatı pahasına seviyordu. Ama Jhon Fillanida da yasıyordu ve Türkiyeye gelmeyede pek niyeti yoktu. Bunu bildiği halde onu seviyordu ve vazgeçemiyordu. Jhon gelip onun önünde ona "öl"dese Masal bunu hiç düşünmeden yapardı. Uzaktan sevmek böyle birşeydi işte. Uzaktan sevmenin nasıl birşey olduğunu Masal'dan sonra anladım. Hayatında bir defa bile görmediği bi insana nasil aşık olabilirdi ki.
Biraz farklı bir aşktı Masalın ki. Bir ara onun ile beraber konuşurken birşey sordum;
"Masal, ona nasıl bu kadar bağımlı oldun?"
"İnanki ben de bilmiyorum. Ona 3ay içerisinde nasıl bu kadar bağlandım bende bilmiyorum. Kendi gerçek hayatım da bile birini bu kadar sevemem ama o başka. "dedi.
"Peki onun için herşeyi verirmisin?"diye sordum tekrar.
"Evet! Herşeyi veririm"dedi. Beklediğim bir cevaptı. Bu yüzden şaşırmadım.j
"Peki herşeyden vazgeçer misin?"diye bir soru daha sordum.
"Evet! Onu da yapabilirim."
"Peki Jhondan, ondan da vazgeçebilirmisin? diye konuşmayı devam ettirdim.
Ve Masal'dan şöyle bir cevap aldım:j
"Farkındaysan ben sana herşeyden vazgeçerim dedim, herşeyimden değil" dedi.
Bu cevap beni çok utandırmıştı. Ağzımın payını vermişti. Bu cevabı hakettigim için ona kızmadım. Bunu haketmiştim.