Akuamarin ✔ #Winterfest2020

-17-

Niel sağ avucunu hızla alnına vurdu. O kadar şiddetli vurmuştu ki alnındaki saçlar havalanmıştı, sanki kendini tokatlamıştı sert bir şekilde. Bir süre avucu alnındayken sandalyede arkasına yaslandı, dakikalarca homurdanıp durdu. Alessi gözlerini devirip kafasını sağa sola sallıyordu, Maya ise boş bir ifade ile kafasını koluna dayamış bir şekilde etrafa bakıyordu.

"Ne var yine?" diye haykırdı Alessi. Artık homurdanmayı kesmesini istiyordu. Bu sefer hangi detayı beğenmemişti acaba?

"Çok saçma!" diye haykırdı Niel yaslandığı sandalyesinden doğrulurken. Sol işaret parmağını masada duran kağıda bastırdı sertçe. "Bu kapıdan girmemiz imkansız. Neden anlamıyorsun? Sen bir ajan değilsin ya da bir süper kahraman. Realistik düşünmen lazım. Bu mu senin en zeki halin?"

Alessi tehditkar bir şekilde işaret parmağını Niel'ın bilmiş suratına uzatınca Maya dayanamadı ve ikisinin de eline vurdu sanki yaramazlık yapan çocuklarına kızan bir anne gibi.

İkisini de sandalyesine geri oturtmak için ittirirken "Başka bir plan buluruz o zaman." dedi çaresizce. "Son bir gündür milyonlarca plan yaptık zaten. Birbirinize sataşmayın, aklınızı çalıştırın."

Gözler bir kez daha masadaki kağıtlara döndü. Kimsenin mantıklı bir fikri yoktu çünkü onları bekleyen şeyleri kestiremiyorlardı. Önlerindeki bina planlarını Niel eski bir dostundan rica ederek elde etmişti fakat bunlar sadece çizgilerden oluşuyordu. Senatörün evine nasıl girecekleri, kaç korumanın olduğu, kolyenin o an nerede olduğu veya senatörün yoğun planlarını bilmiyorlardı. Bu sandıklarından da zordu ve Alessi'nin başı ağrıyordu artık. Filmlerde güçleri olan insanlar kolay bir şekilde plan oluşturup her yere girebiliyorlardı. Alessi kurgusal karakterlerin yanına aptal hissetmekten kendini alamıyordu.

Yavaşça kendini tokatladı aklını tekrar eski gücünde çalıştırmak ister gibi. Bunu yapabilirdi, mantıklı düşünebilirdi. Geniş evin planındaki ince çizgilere göz gezdirdi. Her yer korunamazdı bu büyük bahçede. Kameralar olmalıydı korumalar yerine ve her kameranın bir kör noktası olurdu. Kör noktalar iyi fikirdi fakat sorun hangi kamera nerede olduğunu bilmemekti bu sefer.

"Doğaçlama yapalım." dedi Alessi sandalyede bir kez daha arkasına yaslanırken.

Niel yine aynı sinirli ifadesini takındı. "Al işte. Yine saçma mantıklı bir plan."

"Tek olur yanı bu!" dedi Alessi sinirle. "Hiçbir şey hakkında bilgimiz yok. Arkadaşından aldığın bir kaç kağıt plan yapmamız için yeterli değil. Senin dediğin gibi süper kahraman da değiliz. Tek çalışır plan doğaçlama yapmak olacaktır."

"Çok mantıksız." dedi Niel, kafasını hafifçe yana eğdi. "Bir kasa çıkarsa karşımıza açamayız, kapıları açamayız, korumalardan kaçamayız. Kolyeyi aldık diyelim, evden çıkamayız."

"Ve bunlar için de bir plan yapamayız." dedi Alessi cümlesini tamamlar gibi.

Maya kafasını koyduğu yerden dikleşti. "Bence mantıklı doğaçlama yapmak. Bir eve giriyoruz, otele değil. Bu demek oluyorki daha az görevli, daha az koruma ve daha az kilitli kapı."

"Kesinlikle!" derken heyecanla ona katıldığını gösterir gibi Maya'yı işaret etti. "Bir evde daha az koruma olur, üstelik bir senatörün bu kadar çok korumaya para harcadığını görmek istemez halk. Yani asıl elemanlar evde kalır ve az korumayı atlatmak daha kolay olur. Sıradan bir adam doğaçlama ile Buckingham Sarayı'na görebiliyorsa, biz de bir eve girebiliriz."

Niel bir kez daha gözlerini devirdi. "Asıl adamları geçmek daha zor değil mi sence?"

"Sen beni içeri sok yeter." dedi Alessi masadan kalkarken. "Gerisini ben hallederim. Korumaları geçmenin yolunu da doğaçlama bir şekilde bulurum."