Akuamarin ✔ #Winterfest2020

-12-

Houston gibi değildi Denver sokakları. Ne az olan kalabalığı onun için tanıdıktı ne de soğuk kışı. Ellerini kalın montunun cebine sokarken güneş gözlüğünün ve dudağından çıkan sıcak nefesinin dumanının ardında kalan bakışları ile karşıdaki sokağa göz gezdirdi bir defa daha. Az kalmıştı, oldukça yakındı. Kalbinin gümbürtüsü kulaklığından müzik dinliyormuş gibi kulağına doluyordu.

"Postacı geliyor." dedi Niel kulaklığın öbür ucundan.

Komutu alınca Alessi hafifçe yürümeye başladı insanların arasına karışarak. Görünüşü çok dikkat çekiciydi zaten, hareketleri ile de dikkat çekmemesi gerekiyordu. Gerçi görünüşü bu havaya göre dikkat çekici değildi, Alessi elinde olsa daha da kalın giyinirdi. Açık sarı saçlarını bere ve montunun kalın kapüşonu ile saklamıştı, mavi gözleri güneş gözlüğünün arkasında kamufle olmuştu. Kolyesi ise boyunlu kazağının altındaydı. Sakin olursa dikkat çekmezdi.

Esmer bir adam sağ omzuna çarptığında sendeledi, dengesini kaybetti. Neyseki adam onu düşmeden önce yakalamıştı. İkisi de kibarca birbirlerinden özür dilerken doğruldular. Alessi adam uzaklaşırken yüzündeki kibar gülümsemeyi sildi hızla. Dikkat çekmemeliydi, normal davranmalıydı.

"Paketi aldın mı?"

"Evet." diye fısıldadı Alessi.

Ona çarpan kişi Bay Harrison'ın gönderdiği adamlardan biriydi. Çarpışma sırasında büyük kare bir aleti vermişti Alessi'ye gizlice. Sadece tek kolu serbest olduğu için yapamayacağını düşünmüştü ama alet montunun iç cebindeydi artık. Planın hazırlık kısmı başarıyla tamamlanmıştı.

Bir süre daha sokakta boş boş takıldı. Tek bir şey kalmıştı artık: beklemek. Hırsız Senatör'ün muhteşem konuklarla hazırlanmış süslü akşam yemeğine az kalmıştı. Saat ilerlerken Alessi'nin heyecanı artıyordu.

"Uçak inişe geçti." dedi Maya kulaklık aracılığıyla. Sonunda Senatör Brice odasından ayrılıyordu.

Niel bir binanın tepesindeydi, Alessi onlar gibi garip güçleri olmadığı için sokakta öylece bekliyordu, Maya ise her yerdeydi. Niel ve Alessi dışarıdan gözlem yaparken Maya'yı takip edebilen yoktu. Bir otelin içinden bir sokaktan rapor verirken Alessi odaklanamıyordu artık. Saniyeler içinde yerini değiştiriyordu.

Film ile kaplı siyah arabalar çığlıklar atarak otoparktan ayrılınca Alessi derin bir nefes aldı. Senatör sonunda gitmişti, şimdi sahne ona aitti. Sokağın karşısına geçti koşar adım, otelin arkasına doğru ilerlemeye başladı. Bir an önce odaya girip her şeyin tamamlanmasını istiyordu. Büyük otelin arkasına doğru gidince Niel'ın çoktan ondan önce oraya varmış olduğunu gördü. Bu ikisinin hızına yetişemiyordu, yanlarında kendini bastonu ile gençlerin hızına yetişmeye çalışan büyükanne gibi hissediyordu.

Beraber çöplerin çıkarıldığı alana gittiler ve büyük bir çöp kutusunun arkasına saklanarak beklemeye başladılar. Bir personelin onları görmesi her şeyi riske atardı. İki kanatlı personel kapısı açıldığında Alessi köşeye sindi ama Niel onun sağlam kolundan tutup çöpün arkasından çıkardı.

Maya içeriden kapıyı onlar için açmıştı. Ön kapıdan kolaylıkla girebiliyordu ve arkadaşlarını içeriye almanın en mantıklı yolu da personel girişini kullanmaktı. İkisi de otelin içine girdiklerinde Maya kapıyı arkalarından kapatarak tekrar gözden kayboldu.

Hızlı hareket etmek avantajdı, görülmeden personeller arasında gezinebiliyordu Maya ama diğerlerinin böyle bir imkanı yoktu. Aslında Niel de görünmeden içeriye girebilirdi ama birinin tek kollu yarı mutanta yardım etmesi gerekiyordu ve bu kişi de o olmuştu. Kızın sağlam kolunu sıkıca kavramıştı, duvarlara yaslanarak ilerlerken hızlı hareket etmesi için çekiştiriyordu kolunu. Alessi daha önce hiç böyle bir şey yapmamıştı ama Niel sadece eğlencesine bile onlarca kez girmemesi gereken yerlere girmişti. Sıkıcı hayatına arada bir heyecan katmayı seviyordu.