Part - 13

2.8K 365 35
                                    

(Zawgyi)

ယြန္းဂီရဲ႕ကားေလးက ဆိုးလ္တကၠသိုလ္ဝန္းထဲသို႔...။ အလုပ္မအားေပမယ့္လည္း စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ ထယ္ေယာင္းကိုေခ်ာ့ဖို႔အတြက္ လာခဲ့ရျခင္းပင္...။ ကားေမာင္းေနရင္းနဲ႔ တစ္ဖက္မွာလည္း ေကာက္စိန္ကိုဖုန္းလွမ္းဆက္ရေသးတယ္...။

"ေယာင္းေလးေရ... ကိုယ္မင္းတို႔ေမဂ်ာေရွ႕နားကို ေရာက္ၿပီ"

ဘာမွျပန္မေျဖဘဲ ဖုန္းခ်သြားတာေၾကာင့္ ယြန္းဂီလည္း အသံထြက္ကာရယ္ေမာမိေသးတယ္...။ ဂ်ီမင္းကိုအလုပ္သြင္းလိုက္တာကို သူ႕ကိုမေျပာလို႔ဆိုၿပီး စိတ္ေကာက္တာတဲ့ေလ...။ သူတို႔၂ေယာက္ အဆင္မေျပတာကိုသိရက္နဲ႔ ဂ်ီမင္းကိုဦးစားေပးမိေတာ့လည္း ျဖစ္ၿပီေပါ့...။ ဒါေပမဲ့လည္း ယြန္းဂီကေတာ့ ေနာင္တမရခဲ့ပါ...။

ခဏေနေတာ့ စူပုတ္ပုတ္မ်က္ႏွာထားနဲ႔ အတန္းထဲကေနထြက္လာတဲ့ ထယ္ေယာင္းကိုေတြ႕ရတာေၾကာင့္ ယြန္းဂီလည္း ကားထဲကေနထြက္ကာ သူ႕အတြက္ကားတံခါးကို အဆင္သင့္ထဖြင့္ေပးလိုက္တယ္...။ အဲလိုမွမလုပ္ေပးရင္လည္း ဒီတစ္ေန႔လံုး ေခ်ာ့လို႔ၿပီးမွာမဟုတ္ဘူးေလ...။

သူကားထဲဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့မွ ကားတံခါးကိုျပန္ပိတ္ကာ ယြန္းဂီလည္း တစ္ဖက္ထိုင္ခံုမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့တယ္...။ သူ႕ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခါးပတ္ကိုလည္း မပတ္ရေသးတာေၾကာင့္ ယြန္းဂီကိုယ္တိုင္ပဲ ထပတ္ေပးလိုက္ရျပန္တယ္...။

"ကဲ.... ဘယ္ကိုသြားခ်င္လဲ သခင္ေလး...??"

သူ႕ရဲ႕အေမးေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းက စူပုတ္ပုတ္နဲ႔လွည့္ၾကည့္လာျပန္တယ္...။ ယြန္းဂီဘက္က ျပန္ရယ္ျပလိုက္ေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာေၾကာေလး နည္းနည္းေလ်ာ့သြားတယ္...။

"မသိဘူး... အိမ္မဟုတ္ရင္ၿပီးတာပဲ"

"ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ... သခင္ေလးရဲ႕သေဘာအတိုင္းပါ"

ယြန္းဂီလည္း ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ေလးျပန္ေျပာရင္း ကားကိုေမာင္းထြက္လိုက္ေတာ့တယ္...။ ယြန္းဂီရဲ႕ကားေလး ထြက္သြားၿပီးမၾကာခင္မွာပင္ ထံုးစံအတိုင္း ဒီဇိုင္းေမဂ်ာကို ေရာက္ခ်လာျပန္တဲ့ေဂ်ာင္ကု...။ သူ႕လက္ထဲမွာလည္း စေတာ္ဘယ္ရီႏို႔ဘူးေလးကို ကိုင္ထားေသးတယ္...။

Chemistry Between Us (Completed) Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang