MEDUSANIN ÖLÜ KUMLARI (Kitap Oluyor)

(35) Bedenimdeki Azap.

Bu şehirdeki kimse masum değildi çünkü günahlar şehrinin bizden aldığı ilk şey masumiyet oluyordu.

Korkuyorum bu korkum kendime yönelik değildi. Bu kadar yaklaşmışken ölmekten korkuyorum halkımı kurtarmadan veda etmek istemiyorum. Şu zamana kadar kendimi konağa kapatmış şirket ve okul arasında mekik dokumuştum. Bunu yaparken medyada hep konuşulan isimlerin içinde yer almayı başarmıştım. Tek fark ben skandallarla değil başarılarla gündemdeki yerimi korumuştum. Ben aslında bir şeyi yeni fark ediyorum. Şu zamana kadar madalyonun hep karanlık tarafına bakıp durdum ancak diğer yüzünde büyük bir ışık vardı. Canavar aslında benim için büyük bir ceza olduğu kadar da ödüldü çünkü o olmasaydı her konuda bu kadar iyi olmak için kendimi eğitmeyecektim. Evet şu anda bulunduğum nokta bana bunları gösteriyor fakat ne kadar sancılı bir süreç olduğunu düşününce dünya üzerindeki en işe yaramaz varlık olsaydım da hiç birini yaşamasaydım dediğim oluyor. Kazandıklarım kaybettiklerimin yanında denizde kum kaldığı için sıradan bir hayata sahip olmak için neleri vermezdim. Aslında herkes bir diğerinin hayatına gıpta ederdi. Kimse farkında değil ama biri kendi hayatını rezalet olarak görüp bir başkasının yerinde olmak isterken aslında o da aynı şeyleri sizin hayatınız için istiyordu.

Komşunun tavuğu daima ilgi çeker değil mi?

Şimdi ise kendi kafamda kendimi bunları yaşamam gerektiğine ikna ederken aynı zamanda korkudan ölüyorum. Hücrede bir parazit ile yalnızım tamam o parazit Gazi'nin oğlu ancak canavar yönü baskın gelirse bana yapacaklarını düşünemiyorum. Bir diğer sürpriz ise Raven sıradan bir Oyunbaz değildi. Tıpkı benim gibi bir aykırı olduğu için klanının ona sağladığı güçlerden farklı yetenekleri vardı. Örneğin ben bedenimi terk edebiliyorum Arafta hiçbir klanda bu yetenek yok hatta Oyunbazlar da bile ancak aykırı olmam bana bu ayrıcalığı sağlıyordu. Doğa'nın adı gibi doğa olaylarını kontrol etmesi ırkından geliyor ancak o da bir aykırı olduğu için klanında olmayan bir yeteneği var mı henüz bilmiyoruz. Tanıdığım üçüncü aykırı ise Raven'di ve o da konuşmadan size sesini duyurabiliyor. Raven bizim aksimize safkan, yani bir melez değil demek istediğim çok daha fazla yetenekleri olabilir. Bilemiyorum henüz onu tanımıyorum ben tüm bunları kendi kafamda düşünüyorum. Hücrede bir parazit ile yalnız olduğum için kendimi böyle oyalıyorum malum şu anda gözlerimi açmayacak kadar kötü bir durumdayım.

"Beni duyduğunu biliyorum üzgünüm ama bunu yapmalıyım." Sivri pençeleri elimi avuç içlerine alıp sıkınca canım yandığı için dudaklarımda anlamsız kelimeler dökülürken yine sesini duydum. "Korkma birazdan daha iyi hissedeceksin." Beni kendi halime bırakırsa daha iyi hissedeceğime eminim. Ateşler içinde hasta yatarken gözlerim kapalı olabilir ama bir canavar ile aynı hücrede olmak daha iyi hissetmeme izin vermiyor.

"Benimle beslenebilirsin şifacı." Elimi bırakmadı acıdan dolayı karnıma çektiğim dizlerimi es geçen boştaki eli ayaklarımı buldu. Ayakkabıları çıkardığını hissettim burnuma ruhunun kışkırtıcı kokusu gelince inledim. "Direnmeyi bırak ve yapman gerekeni yap." Eğer elimi hemen bırakmazsa sınırın eşiğine gelmişken dayanamayıp onunla besleneceğim.

Aklını kaçırmış olmalı bu bir intihar!

Açlığıma direnmeye çalıştım ancak sivri pençelerini elimin üstüne geçirince içimdeki yırtıcı katile daha fazla engel olamadım. Parmaklarıma sızan serinletici ruhu damarlarıma karışırken aldığım hazzı anlatamam. Bu öylesine büyüleyici bir tutku ki hiç sonu gelmesin istiyorsun. Tıpkı bir bağımlı gibi daha fazlası için çıldırıyorum içime çektiğin ruh asla yeterli olmuyordu. Ona acı verdiğimi biliyorum acı çeken iniltisini duyuyorum ancak ben durmak istemiyorum. Birini öldürmeye başladığımın bilincinde olarak ben bu cinayeti işlemek istiyorum. Parmaklarıma kimin kanı bulaşacak sorgulamak yerine ben bu kanı dökmek istiyorum! Onu tükettikçe ben sanki yeniden doğuyordum benim yaşamam için o ölmeliydi ve ben bu ölümü bizzat yaşatan olmak istiyorum.