MANŞİNEL

SÈJOUR

Merhaba dostlar, uzun zaman oldu değil mi?.
Ama artık daha düzenli yazmayı düşündüğümü bilmenizi ister, sizinle tekrar buluşmaktan mutluluk duyarım. Yeni hikayem Sèjour'a göz atmayı unutmayın. Seveceğinizden eminim..

Karşımda tüm küstahlığıyla belirdi ve gözlerimiz buluştuğu sırada, arsız bir sırıtış çizildi yüzüne. Onu fark etmekten fazlasıyla boğuştuğumu bilmesine öfkelenirken o benim aksime fazla sakindi. Derin bir nefes verip, nasıl burada olduğundan çok neden burada olduğunu sorgulamıştım müziğin başlamasına saniyeler kala ama elimde bir fazladan soru işaretinden başka hiçbir şey yoktu..
Kendimi notaların akışına teslim etmiş ve çevremle bağlantımı tamamen kesmiştim, bedenim ve tüm kıvrımlarım cürretkâr bir ahenkle dönüyor, eğiliyordu. Herkesin bakışları altında dans ediyor olmamdan çok onun beni izliyor oluşuna heyecanlanmama söverken müziğin sonlarına değerken tenim son duruşla bitirmiştim gösterimi.. Herkes alkış tutarken ben onun çelik gibi sert duruşunu izliyordum. Küstah ama sınırını bilen aklı beni dönülmez bir çizgiye getirdiğinde Salonun parlak ışıkları altında kendimi çırılçıplak hissetmeme engel olamamıştım. Daha önce kimsenin keşfedemediği duygularımı, zaaflarımı biliyor gibi hissetmeme sebep olmasına karşı kışkırsamda kendimi kontrol etmeyi olabildiğince deniyordum.. Bir anda onun benliğinden kurtulup sesler birbirlerine karıştığında sahnede artık yalnız başıma olmadığımı fark etmiştim, bir ara ismimin geçtiğini anımsar gibi olsamda çok aldırış edeceğim kadar uzun sürmemişti. Sahte bir gülümseme takınıp yüzüme, sahneden inme vaktim geldiğine bir iki adım geri attıktan sonra arkamı dönüp, hızlı adımlarla büyük ve kalın perdenin ardında buldum kendimi. Ama koluma yapışan bir çift el beni bir alemden farklı bir aleme almaya yetmişti.

"Ne yapıyorsun, tam olarak?" Diye cırladım fısıltıyla suratına doğru ama o aldırış etmeden öfkeli bakışlarını bana sabitledi.

"Sessiz ol ve benimle gel." Dediğine uymaktan başka çarem yoktu çünkü kendinden emin bir şekilde sürüklüyordu beni kolumdan. Sol elimi geri doğru çekip, sıyrılmayı denesemde parmakları aşırı güçlüydü.

"Doğan!" Dedim bu sefer öfkeyle. Tenezzül edip bana döndüğünde gözlerinde ki karanlık beni korkutmaya yetmişti. Anlamsızlıkların arasında bir anlam yatsada bu benim keşfedebileceğimden daha derindi.

"Sadece gel benimle." Dedikten sonra eskisinden daha gevşek ama kontrol edici olmayı sürdüren bir tutuşla sürüklenmeye devam ettim peşinden. Koridorları hızla arşındalıktan sonra merdivenleri dolanan ama asla burkulmayan patilerimle ikişer ikişer aştım, o ise beni zapt etmenin kuvvetiyle emin adımlarla ilerliyordu. Nereye ne sebeple gittiğimizi dahi düşünmeye fırsatım olmamıştı ama nereye gittiğini biliyor tavrı beni sorgulamaktan alıkoyuyordu. Sonunda iki üst katın terasının büyük ve görkemli kapısının ardına gizlendiğimizde kocaman beyaz sütunun ardında iki tane belirsiz süliet seçer gibi oldum. Reflekle gözlerimi yumduğumda seçmem adına herhangi bir yardımı olmamıştı. Bunlar için mi buradaydık yoksa?

"Kim bunlar?" Dedim duyulduğundan dahi endişe ettiğim bir fısıltıyla ama o duymuş ve şiddetten uzak bir 'şşşş' sesiyle beni susturmuştu. Ben ise hayatımda hiç olmadığım kadar itaatkâr bir vaziyette beklemeye başladım. Flu olsada bazı kelimeleri şeçmiş ve konu hakkında tahmin yürütmeye çalışmıştım.

"Kendine gel, öderiz diye küstahça bahsettiğin bedel-" Ve gerisi yoktu ama bedelin ağırlığını kast ettiğini anlamıştım. Kadının sesini net seçemesemde tanıdık olduğundan bir hayli emindim.

"Başlarken sonunun b-" Yüzüm her duyamadığım kelime ile asılıyor ama bir yenisini duymanın ümidiyle saniyeler sonra yeşeriyordu. Söylenme ihtiyacı duymadan Doğan'ın elimi hâlen daha bırakmamış olan parmaklarını kıstığımda uyduruk bir ifadeyle döndü bana. Merakım huysuzluğumu arttırdığı için yerimde duramıyordum. Ama o bana sadece 'bekle' diye dudağını hareket ettirmekle yetinmişti. Bende ona son kez uymayı deneyip beklemeye başlamıştım ama bu süreç çok uzun sürmemişti. Soru işaretlerinin dolandığı zihnime darbeyi sütunun ardından çıkan kadın aynaya baktığımda anımsadığım kadındı..