In Seoul, 2021
ပြောင်ရွှဲနေတဲ့ necktie အညိုရင့်ရောင်လေးကို လည်ပင်းမှာကြပ်ကြပ်လေးတပ်ရင်း ဘတ်ခ်ဟျွန်းကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ပြင်ဆင်မိသည်။ ရှေ့ကကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ထဲထင်ပေါ်နေတဲ့ Black suit နဲ့သူ့ပုံရိပ်က အရင်ကနဲ့မတူ ပြောင်းလဲသွားသည်။
ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ရင့်ကျက်လာသလိုလို.... အသက် ၂၅ နှစ်ဆိုတဲ့ အတိုင်းအတာတစ်ခုကကိုယ်ပေါ်မှာရောင်ပြန်လာဟပ်သလိုလို..
ဒီအတောအတွင်း ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ပြန်ကြည့်ဖို့တောင်အချိန်မရှိလောက်အောင်ပဲ။ လူရောစိတ်ရောတော်တော်ပင်ပန်းနေလို့ အသက် ၂၅ နှစ်ဆိုတဲ့အပိုင်းအခြားကိုနယ်ကျွံလာမှန်း အခုမှသတိထားမိသည်။ မျက်နှာလေးကတော့ ကွဲပြားစွာဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ကောင်လေးတစ်ယောက်လို နုပျိုနေတုန်းပင်။ တပ်နေကျမျက်မှန်အဝိုင်းတွေနေရာမှာတော့ မျက်ကပ်မှန်အကြည်ရောင်လေးတွေက နေရာယူထားသည်။
လှိုင်းတွန့်ရုံကောက်နေတဲ့အညိုရောင်ဆံပင်လေးတွေက ဂျယ်နဲ့ပုံသွင်းထားလို့ ကပ်ကပ်ရပ်ရပ်ရှိနေပြီး တစ်ချောင်းချင်းစီက လှပစွာကွေးညွတ်နေသည်။ အနားက စားပွဲပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ အနက်ရောင်နာရီလေးကိုလက်ကောက်ဝတ်မှာပတ်လိုက်ရင်း သူ့ဘေးကထောင်ထားတဲ့ မှန်ဘောင်ကွပ်ဓာတ်ပုံလေးကိုယူကြည့်မိသည်။
SNU မှာလွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ကပဲ B. Arch ဘွဲ့ယူတုန်းကရိုက်ထားတဲ့ပုံလေး..... ပြီးတော့ စားပွဲပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့စာရွက်ဗရပွကြောင့်လည်း စိတ်မောရသည်။ ဘွဲ့ယူပြီးတော့ ကျောင်းမှာပဲ Master ဆက်တက်ရင်း Architecture Blog တစ်ခုထောင်ထားတဲ့ ဘတ်ခ်ဟျွန်းက စာတွေရေးလိုက်၊ လေ့လာလိုက်နဲ့ပဲလုံးပန်းနေခဲ့ရတာ လပေါင်းများစွာကြာပြီ။ ဒီကြားထဲ Architectural Magazine နဲ့ပတ်သက်တဲ့ cover design တွေလာအပ်ရင်လည်း ဒီဇိုင်းဆွဲပေးရသေးသည်။
လက်မှာပတ်ထားတဲ့နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ အချိန်က နီးကပ်လာပြီ။ ခြံဝန်းထဲရပ်ထားတဲ့ ကားအနက်ရောင်လေးယူကာ နေရာကိုမောင်းထွက်လာမိသည်။
လူတွေကတဖွဲဖွဲနဲ့ ကျိတ်ကျိတ်တိုးစည်ကားနေကြသည်။ ခန်းမအပေါက်ဝမှာ ကြွရောက်လာတဲ့ဧည့်သည်တွေကို ဖက်လှဲတကင်းနှုတ်ဆက်နေကြတဲ့ သတို့သားနဲ့သတို့သမီးရဲ့မိဘတွေ။ ဘတ်ခ်ဟျွန်း ခန်းမကျယ်ကြီးထဲဝင်ပြီး အပြိုင်အဆိုင်အုံတိုးနေတဲ့လူတွေထဲ ဟိုဟိုဒီဒီရှာလိုက်တော့ မတွေ့တာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကျောင်းကစီနီယာတွေရော၊ အတန်းဖော်တွေရော။
ESTÁS LEYENDO
Every Cloud Has a Silver Lining
FanfictionThis book is written on the basis of architecture. The characters and incidents portrayed in this story are entirely fictional.
