"ကိုကို"
"မီးငယ္၊ အိပ္ေရးဝရဲ႕လား?"
"ဟုတ္၊ အဆင္ေျပသြားပါၿပီ။ Chain ေရာ?"
"မႏိုးေသးဘူး။ Hurricane ေစာင့္ေပးေနတယ္"
"သူ ... အရမ္းလန္႔သြားမွာ။ မဟုတ္ဘူး၊ အရမ္းဝမ္းနည္းခဲ့ရမွာပဲေနာ္။ အဲဒီတုန္းကအေျခအေနေလ၊ သူတစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့တဲ့ ခံစားခ်က္ႀကီး"
"အင္း၊ မေတြးနဲ႔ေတာ့။ ၿပီးခဲ့ၿပီပဲ"
"မီးငယ္ေလ၊ ကိုကိုတစ္ခုခုျဖစ္မွာ သိပ္ေၾကာက္ခဲ့တာ အဲဒါေတြေၾကာင့္ပဲ။ ေမေမနဲ႔ဦးငယ္ဆံုးေတာ့ မီးငယ္ ေသခ်ာမသိေသးတဲ့အရြယ္ေပမဲ့ ေဖေဖမရွိေတာ့ဘူးဆိုတုန္းက ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔လည္း ႏႈတ္မဆက္လိုက္ရေတာ့ အရမ္းဝမ္းနည္းတာပဲ။ ကိုကို႔ကိုလည္း အရမ္းစိုးရိမ္သြားခဲ့တာ။ မီးငယ္အတြက္ ေသြးသားရင္းခ်ာဆိုလို႔ ကိုကိုပဲရွိေတာ့တာေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ မီးငယ္ထက္အရင္ ကိုကိုမေသရဘူးေနာ္။ Never!"
"ဒီကေလး၊ ဘာေတြေလၽွာက္ေျပာေနတာလဲ? ေတာ္ၿပီ၊ မေတြးနဲ႔ေတာ့"
Lock က ခုတင္ေပၚမွာေျခခ်ထိုင္ေနတဲ့ Lily ေရွ႕မတ္တပ္ရပ္ကာ မ်က္ႏွာေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆြဲယူေမာ့ေစၿပီး နဖူးကိုဖြဖြေလးနမ္းေတာ့ Lily ျပံဳးလာတယ္။ Lock ခါးကိုလွမ္းဖက္လိုက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲေခါင္းတိုးလို႔
"ခဏအိပ္ခ်င္တယ္"
"အင္း"
ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ အေနအထားမေျပာင္းၾကဘဲ Lock က Lily ေခါင္းကဆံပင္ေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနေလေတာ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနတဲ့ Lily ဟာ ငိုမေနပါဘူးလို႔ပဲ ေတြးထားပါရေစ။
¤
"ေမေမ"
"Chain! ႏိုးၿပီလား?"
"ေမ ... ေမ၊ ဟင့္အင္း"
"Chain, ထေတာ့၊ Chain"
မႏိုးေသးတဲ့ Chain ကို Hurricane လႈပ္ႏႈိးေနမိတယ္။
မင္းအတိတ္ေတြကလည္း နာက်င္စရာေတြခ်ည္းပဲ၊ အခုထိလည္း အိပ္မက္ဆိုးေတြက အတိတ္ကဒဏ္ရာေတြကို တူးေဖာ္ေနၾကတုန္း။ ငါ ဘယ္လိုမွမတတ္ႏိုင္ဘဲ ထိုင္ၾကည့္ေနရတာကေလ၊ တကယ္ကိုငရဲပဲ။
YOU ARE READING
ကျည်တစ်တောင့်အဖြစ် ပြန်လည်ရှင်သန်ခွင့် / က်ည္တစ္ေတာင့္အျဖစ္ ျပန္လည္ရွင္သန္ခြင့္
Action*No Uke* in this story. And this is *not* the type of System, Rebirth, Translation, or something like that. . Complete 72 parts ~~~~~~~~~~~~~~ "ကိုယ့်ကို တစ်သက်လုံး ချုပ်နှောင်ထားပေးပါ Baby." "မင်းပျော်အောင် ငါကခေါင်းညိတ်ရမှာလား။ လုံးဝပဲ၊ မင်းမပျော်...
