You can't

403 39 34
                                    

Clarke'ın yüzü asıktı.

"Madi?" Octavia sordu.

"Lexa'nın yanında güvende olacak." Clarke yutkundu. "Bunları sonra konuşalım. Konumuz, sınırdan çıkmadan sıkıntıyı aşmak."

"Ya da bırakırız ve Pike'ı öldürmelerine izin veririz." Octavia Bellamy'e bakarak konuştu.

"İster sevin ister sevmeyin, demokratik bir şekilde seçim yaptık ve o başkan. Onu korumak zorundayız."

Clarke Bellamy'e bakmadan Octavia'ya döndü. "Buna bende hayır demezdim belki ama Pike'ı öldürmeyecekler. Gelip onu almamızı, almaya çalışmamızı bekliyorlar. Biraz mola verelim. Akşam herkes toplansın yine." Clarke kapıyı açtı ve odadan ayrıldı. Herkes birbirine bakarken Clarke odasına hızlıca adımlıyordu. "Hey, Clarke."

Clarke annesinin sesine döndü. "Evet?"

"Madi ve Lexa'dan uzakta kaldığın için üzgünüm."

"Bende." Clarke keskin gözleriyle Abby'nin gözlerine baktı.

"Merak etme, birbirlerine iyi bakacaklardır. Pike başkanlıktan düşecek."

"Umarım." Clarke odasına girdi. Biraz dinlenmeye ihtiyacı vardı.

Flashback

"Hayır. Gitmiyorsun saçmalama. Geri dönemezsin."

"Biliyorum ama sınırı aşıp ölecekler. Buna göz yumamam."

"Bende senin oraya girip orda sıkışmana izin veremem. O halk yerli katliamı yapan kişiler içeriyor ve sen-"

Derin bir nefes aldı. "Sen düşmanlarıyla yaşıyorsun. Bunu sana yüzlerce kez anlattım."

"Lexa, sana ilk tanıştığımızda bir şey demiştim. Hatırlıyor musun?"

"..Hiçbir şeyden korkmadığını biliyorum." Clarke'ın gözlerinin içine baktı. "Ama, ben korkuyorum. Seni kaybetmekten."

..

"Artık yalan söylediğinde anlayabiliyorum. Belli ediyorsun."

"Nasıl belli ediyormuşum?" Lexa da ayağa kalktı.

"Seni nerdeyse çözdüm Lexa kom Trikru. Ama sırların var. İnsanların gözlerine bakarken gözünü kırpmıyorsun bile. Bu soğuk ve kararlı keskin bakışların kendine olan güvenini gösterme şeklin. İnsanı ürkütüyorlar." Clarke yaklaşıp sessizce konuştu. "Ama, ben hiçbir şeyden korkmam." Yerdeki telsizi arkasını dönüp alırken konuşmaya devam etti. "Yalan söylediğin zaman gözlerini birinin gözlerine kitlediğinde kırpıyorsun. Normalde yapmadığın şekilde."

Lexa derin bir nefes verdi. Bunu kendisini bile fark etmemişti. Birkaç dakika sessizlik oldu. "Bu gece burada kalalım. Sana ulaşmak isteyebilirler."

..

Clarke Lexa'nın asla kırpmadığı yemyeşil gözlere baktı. Gözlerinin içindeki korkuyu görebiliyordu. "Bana bir şey olmayacak." Lexa'yı öptü ve sarıldı. "Madi sana emanet. Ona iyi bak. Ne zaman dönebilirim bilmiyorum."

"Clarke?" Madi'nin sesiyle Clarke Lexa'ya sarılmayı bıraktı ve Madi'ye sarıldı. Lexa ikiliyi izlerken derin bir iç çekti. Çok huzursuzdu. Clarke Madi'ye durumu anlatmış, Madi itiraz ediyordu. Sonunda kabullendikten sonra Clarke ikiliye son bir kez baktı ve ikisini de kollarının arasına alıp sımsıkı sarıldı. Madi'nin saçlarını okşadı, Lexa'nın dudaklarına son bir buse kondurdu. "Seni seviyorum."

"Bende seni seviyorum."

Clarke atına bindi. Madi kolunu Lexa'nın beline dolamış, iki Night Blood Clarke'ın uzaklaşmasını izledi.

Flashback sonu

We'll Get Through This, Together | Clexa #TheWattys2020Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin