PATRON | bxb

Bölüm 22

28.11.2020

***

30k şerefine 🎉❤️ Keyifli okumalar 😊

''İyi akşamlar Batu'' Kemal bey ve Ayşegül hanım kapıda kendisine bakıyorlardı. Batu kafasını çevirip Sedef hanıma baktı. Şaşkın bakışlarını görünce bilgisinin olmadığını anlamıştı. Tekrar kapıya çevirdi bakışlarını. Neden gelmişlerdi ki...

Batu şaşkınlıkla bakarken Kemal bey hafifçe gülümseyerek bir adım öne geldi. ''İzin verecek misin?'' Batu şaşkınlığını üstünden atıp kafasını sallayarak kenara çekildi. ''Tabi... tabi buyurun''

Ayşegül hanım tebessüm edip elindeki poşetle mutfağa gitti. Döndüğünde gülümseyerek koltuğa oturdu. ''Özcan'ın en sevdiği tatlı. Senin ne sevdiğini bilmediğim için...''

''Teşekkür ederim.'' dedi sadece. Koltuğa oturup etrafını incelemeye başladı. Ne diye gelmişlerdi ki bunlar?

Kemal beyin hafif öksürmesiyle bakışlarını oraya çekti. Kemal bey Ayşegül hanımın kolunu dürtüp kafasıyla Batu'yu işaret etti. Kadın, yerinde kıpırdanıp Batu'ya mahcup bir gülümsemeyle baktı.

''Batu oğlum, ben yaptıklarım için özür dilerim. Gözüm dönmüştü o gün. Ne yaptığımı bilemedim, aklım yerinde değildi. Affet beni'' Batu'nun dudağının kenarı kıvrıldı.

''Siz aklınız yerinde olmayınca insanları evinizden mi kovarsanız'' Sonra yalancı şaşkınlıkla baktı kadına. ''Aa pardon oğlunuzun evinden'' Ayşegül hanım kafasını önüne eğdi. Kemal bey pür dikkat ikisini dinliyordu.

Sedef hanımda merakla mutfak kapısına yaslanmış konuşulanları dinliyordu.

''Batu oğlum beni de anla, oğlumun kimsesiz işi gücü olmayan-''

''He ailem ve işim olsa kabul edecektiniz yani'' dedi sözünü keserek. Ayşegül hanım ağzını açtı ama bir şey demedi. Sedef hanım dayanamayıp atladı. ''Batu oğlum baytar. Çok şükür okuyor ve kimseye muhtaç olmadan bu yaşına gelmiş!'' Ayşegül hanım ona sinirle baktı.

''Sedef bakıyorum taraf seçmişsin bile!'' Sedef hanım göz devirip mutfağa geçti. Kemal bey sinirle bağırdı. ''Ayşegül yeter artık!''

''Ne!? Baksana dinlemiyorlar bile beni!''

''Daha düzgün ifade et o zaman kendini!'' İkisinin tartışmasını duymak istemeyen Batu ayağa kalkıp mutfağa gitmeye hazırlanırken kapının çalmasıyla oraya yönlendirdi adımlarını. Muhtemelen Özcan gelmişti. Acaba ailesini görünce ne diyecekti.

''Hoş geldin.'' Özcan  gülümseyerek yanağına öpücük kondurdu. ''Hoş buldum bebeğim.'' İçeriye girdiğinde anne ve babasını fark etti. Anında yüzü düşmüştü. ''Hayırdır?''

Annesi homurdanarak baktı. ''Oğlumuzu da mı görmeye gelmeyelim''

''Oğlun?'' dedi alayla sırıtarak. Kemal bey uyarı manasında oğluna bakarak: ''Özcan!'' dedi.

''Ne? Neden geldiniz baba?''

''Annen Batu'dan özür dilemek için geldi.'' Şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı. ''Batu?'' dedi sevdiğine dönerek. Batu usulca kafasını salladı.

Özcan ailesine dönüp koltuğa oturdu. Sedef hanım sofraya tabakları koydu. ''Yemek hazır.'' Özcan kalkıp Batu'ya döndü. ''Batu hadi ilaçlarını içmen gerekiyor.'' Batu onaylayıp sofraya geçmek için yeltendi ama büyükleri otururken çekinmişti. Özcan bunu fark edip ailesine döndü.