Bölüm 24

19.3K 1.2K 271
                                    

05.12.2020

***

40k 🎉 okuyan herkese teşekkürler 🥰❤️😘🌺

Keyifli okumalar...

Batu ve Özcan arabaya binmiş, Batu'nun çalışacağı veteriner kliniğine doğru yola çıkmışlardı. Özcan'ın arkadaşlarından biri olan Hüseyin'in Şişli'de olan kliniğinde yardımcı olarak çalışacaktı.

''Çok heyecanlıyım. Stajlar dışında tam zamanlı çalışmamıştım.''

''Kendini geliştirirsin işte. Mezun olunca sana bir klinik açarız.'' Batu rahatsızca kıpırdandı. ''Öyle bir şey istemiyorum.'' Özcan kaşlarını çatıp önü boş olmasının avantajıyla gözlerini Batu'ya çevirdi. ''O nedenmiş?''

''Kendi paramı kazanıp bir işyeri açmak istiyorum.''

''Yine kazanırsın.''

''Off... Anlamıyorsun...'' Özcan sinirle direksiyonu sıkıp: ''Parayı mezara götürmeyi düşünmüyorum Batu. Hem kazandıkça ödersin. Borç olarak al bari. Zaten daha 3 yıl var. Şimdi bunu tartışmayalım lütfen'' Batu kafasını sallayıp pencereye döndü. Tartışmaya niyeti yoktu zaten. Ama böyle birine muhtaç olmak gururunu incitiyordu işte.

Kliniğe vardıklarında sessiz bir şekilde çıkıp içeriye girdiler. ''Kolay gelsin.'' Özcan'ın arkadaşı Hüseyin onları gördüğünde sevinçle yanlarına geldi. ''Oovv hoş geldiniz kardeşim.'' Özcan gülümseyip sarıldı ona. ''Hoş bulduk kardeşim.'' Batu gülümseyerek adama baktı. Hüseyin aynı şekilde karşılık verip elini uzattı. ''Sende hoş geldin. Hüseyin ben.''

''Merhaba. Batu ben de.''

''Memnun oldum.''

''Batu İstanbul üniversitesinde okuyor, 3. sınıf'' dedi Özcan kısaca açıklayarak. Hüseyin kafasını sallayıp: ''Harika. Benimde ihtiyacım vardı. Kliniği yeni açtım. Bir teknikerim dışında çalışanım yok. Çok yardımcı olacaksın bana''

''Elimden geleni yapacağım'' dedi heyecanlı gülümseyerek. "Mükemmel. E hadi gitmeden bir çay için bari"

Beraber kapıyı kilitleyip dinlenme odasına geçtiler. Bu saatte hasta gelmediği için rahatlardı.

"Tekniker nerede?" Diye sordu Batu merakla. "Yakını hastaymış sanırım. 2 gün yok." Çayını içip masaya bıraktı. "Bende sana bu konuda soracaktım Batu. Pazartesi dedik ama sen yarın başlayabilir misin? Pazartesi o gelecek" Batu anında kafasını salladı.

"Tamamdır gelirim tabi." Hüseyin gülümsedi. "Teşekkürler."

*****

"Hüseyin'i sevdin değil mi?" Batu heyecanla baktı. "Evet iyi birine benziyor."

"Öyledir merak etme. İnşallah tekniker çocukla da anlaşırsın"

"Umarım." dedi Batu. Özcan ile klinikten çıkıp sevdikleri kafeye gelmişlerdi.

"Okul tatil olsunda bir yerlere gidelim." Batu heyecanla baktı. "Evet evet gidelim." Özcan ise Batu'nun bir çocuk gibi sevinmesine gülümsedi.

*****

"Bu şekilde atacaksın dikişleri." Batu onaylayan mırıltılar çıkardı. "Hadi gel sen yap." Hüseyin aletleri ona verdi. Batu stresle aldı eline. Daha önce de yapmıştı ama tek değil, diğer sınıf arkadaşları da vardı yanında.

"Sakin ama seri olmalısın."

"Tamam" Dikişi sorunsuz atınca Hüseyin gülümseyip pansuman yapmasını istedi. Batu onu da yapıp dinlenmesi için küçük kediyi yatağına götürdü. Nefes almasını sağlayan kabine sokup kapattı.

"Merhaba." içeriden gelen sesle Hüseyin'e baktı. "Hasta geldi sanırım gidip bakayım."

Onayı alınca gelen kişilerin yanına gitti. İki genç kız yavru bir kediyle gelmişlerdi. "Hoş geldiniz."

"Hoş bulduk. Şey bu kediyi dışarda bulduk. Sahiplenmek istiyoruz ama öncesinde aşı yapmak gerekiyor mu?" Batu kediyi alıp kısaca muayene etti. "İç dış parazit yapalım. Gözleri de iltihaplanmış. Onun için ilaç vereceğim."

"Peki normal süt içebilir mi?"

"Birkaç ay yavru kediler için olan sütten içsin." Kızlar onaylayınca gözleri için ilaç aldı dolaptan. Hüseyin gelip kontrol etti. Bir problem olmadığını görünce geri gitti.

"Adınız nedir? İlk defa görüyorum sizi" Kızın kendisine gülümseyerek söylediği şeye kibarca aynı şekilde gülümsedi. "Batu. Yeniyim, dün başladım."

"Ne güzel. Artık buraya geliriz bizde" dedi. Batu bir şey söylemedi. Özcan görse kudururdu muhtemelen. Bu nedenle gelenler hakkında detaylı bilgi vermiyordu.

"Tamamdır."

"Şey su sütten de verir misiniz?" Batu kafasını sallayıp dolaptan sütü aldı. Fiyatı hesaplayıp parayı aldı. "İyi günler geçmiş olsun." İki kız tebessüm edip: "İyi günler" dediler.

Onlar giderken içeriden Hüseyin çıktı. "Senin sayende müşteri arttı Batu. Özcan duymasın" dedi kahkaha atarak.

"Nasıl yani?" Özcan anlatmış olabilir miydi?

"Özcan sizden bahsetti. Sana göz kulak olmam ve yavşayan biri varsa haber vermem lazımmış" dedi gülerek. İlk şaşırsa da söylediği şeye göz devirip güldü. "Söyleyecek misiniz peki?" O da göz devirip: "Saçmalama Batu. Ekmek teknemin çöküşünü seyredemem." Dedi. İkili bir süre gülüp işlerine devam ettiler.

Akşama doğru Özcan gelip aldı onu. Beraber sohbet ederek eve gittiler.

"Memnunsun değil mi?"

"Evet çok mutluyum. Sevdiğim işi yapıyorum."

"Tekniker yarın mı gelecek?"

"Evet." Batu kaşlarını çatarak baktı. "Neden bu kadar merak ettin onu?" Omuz silkti. "Ne bileyim. Bir yabancı o var. Gelip tanışmak istiyorum." dedi.

"Yarın gelecek ama okul çıkışı gideceğim için o zamana kadar gidermiş o. Benim mesaim akşam."

"Olsun illa tanışırız" dedi sırıtarak. Batu sen ifla olmazsın bakışı atıp gözlerini pencereye dikti.

*****

Okul sonrası işe gitmek için yola çıktı Batu. Özcan ısrarla işten okula gelip onu kliniğe bırakmak için ısrar etsede kabul etmedi.

Hâlâ ısrar etmeye devam edince: "Özcan velim misin sen benim ya!" Diye çemkirince oflayarak vazgeçmişti.

Tekrar aklına gelen düşüncelerle gülerken kliniğe gelmişti. Kapıyı açıp içeriye girdi. Arkasını dönmüş olan scrubs giymiş kişi tekniker olmalıydı.

"Merhaba." duyduğu sesle kısa bir an gerilen sırtı Batu'nun kaşlarını çatmasına sebep oldu.

Tekniker çocuk kafasını hafif sağa çevirip göz ucuyla baktı. Bu oydu...

Tamamen döndüğünde Batu ile göz göze geldi. "Sen..." Batu şaşkınlıkla baktı karşısında ki oğlana. Ne zamandır görmüyordu onu? 2... 3 yıl..?

"Aa Batu erken gelmişsin. Daha 15 dakikan vardı." Hüseyin'in içeriye girmesiyle göz ucuyla ona bakıp tekrar karşısında ki oğlana döndü Batu. Birbirlerine şaşkınlıkla bakan ikiliyi fark etti. "Tanıştınız mı? Teknikerimiz Aras. Kendisi veteriner hekimliği bölümünü yarıda bırakmış" Batu gözleri dolu dolu baktı. Kafasını salladı.

Tanıyordu. Tanımaz mıydı? Kendisini bir aptal gibi kendine aşık edip ortada bırakan kişiydi Aras. İlk aşkı... İlk sevgilisi...

Aras'ı hatırlayanlarınız vardır büyük ihtimalle. Finalden önce son kaosu da yollayayım dedim dmsnnssnms

Sizi seviyoree 😘🥰❤️

PATRON | bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin