Քաղցր Արյուն ու Արցունքներ Vkook🔞

25

-Բայց՜, Նամջուն,֊կինը մի փոքր շփոթված է ամուսնու պահվածքից, այդուհանդերձ ենթարկվում է։

Աշխատասենյակի դուռը կտրուկ բացվում է ու նրանք ներս են պրծնում, ինչպես միջանցիկ քամին։ Դուռը փակվում է, իսկ կինը դեմ առնում ուղիղ դռանը։ Նամջունը նրան սաստիկ սեղմել է դռանն ու շարժվելու տարբերակ չի թողել.

-Այսօր դու ինձ կասես, թե որտեղ ես թաքցնում որդուդ, միևնույն է գտնելու եմ նրան ու կտոր֊կտոր անեմ։

-Բա՛ց թող ինձ, ես չգիտեմ նրա տեղը,֊ մի կերպ շնչում է կինը։

-Իսկապես կարծում ես, որ հավատալու եմ քեզ այո՞։

-Ստելու կարիք չկա, միևնույն է, երկու դեպքում էլ դու քո որոշումը կայացրել ես ու ամեն բան փոխանցելու ես այդ ապիկար, անպատասխանատու, զազրելի արարածին, ով դրա արժանիքներն անգամ չունի։

Նամջունը լսում է կնոջն ու մտքում տալիս իրեն այն հարցը, թե ընդհանրապես ինչու է նա Յունգիին այսպես ատում։

-Ինձ այդպես մի նայիր, դու դեռ այն ժամանակ տվեցիր նրան բոլոր արտոնությունները փչացնելու Չիմինի կյանքը, իսկ հիմա նա վերափոխել է մեր տղային, դարձնելով ըմբոստ, բռնկուն ու իր պես անպատասխանատու։

Վերջին արտասանած ամեն բառ կինը շեշտում է առանձնակի դիտավորությամբ, դրանով ավելի բորբոքելով ամուսնուն։ Նամջունն ավելի է հունից դուրս գալիս։

-Այս երբվանի՞ց ես հանդգնել ուղիղ աչքերիս մեջ նայելով բղավել,֊ ատամներն իրար պինդ սեղմած մռնչում է տղամարդը,֊քեզ քո տեղը հիշեցնել է պետք։

Նա մի ձեռքով բռնում է կնոջ կոկորդից ու բարձրացնելով վեր նետում նրան սենյակի մյուս ծայրը։ Կինը դեռ չի հասցրել նորմալ ուշքի գալ, երբ զգում է լուսատուի պայծառ լույսը, որ ամուսինը պահել է ուղիղ նրա երեսին։ Ցավից նա ճիչ է արձակում ու սկսում տապակվել լույսի ուժգնությունից։

Սովորաբար վամպիրները խոցելի են լուսավոր տարածքներում, հատկապես Հանդանը, ով չափազանց զգայուն է ամեն տեսակ լույսի հանդեպ։ Ամուսինն այսքան տարի նրա հետ ապրելով գրեթե անգիր է արել նրա բոլոր թույլ կողմերը ու դա է պատճառը, որ ամեն սխալ արարքի դեպքում նա կնոջը տանջում է ամենադաժան եղանակներով։ Այդ մասին իհարկե Գուկն ու Չիմինը տեղյակ չեն, իսկ Յունգին վայրկյաններ առաջ տեղեկացավ։ Նա Չիմինին սենյակում էր թողել բուռն գիշերվանից հետո ու որոշել մի փոքր որս անել, բայց լսելով ամուսիններին, միամտորեն ականատեսն էր եղել այս ամենին։

Յունգիի մտքով անգամ չէր կարող անցնել, որ ամեն ինչ այնպես չէ ինչպես թվում է։ Նա միշտ մտածել է, որ Հանդանից ավելի վատ արարած այս անտառում չկա, այնինչ Նամջունը հատել է վատագույնի բոլոր սահմանները։ Ինչ խոսք սա շրջադարձային հետևանքներ է ունենալու հետո, բայց երևի պետք էր, որ հենց Յունգին տեսներ այս ամենը և ոչ թե Գուկը, կամ Չիմինը։