Slowly Falling

17

"I apologize for being silent this past weeks despite on having a hot issue. But today, I want to clear things. Me and Natalia Lim were just friends. We don't have any romantic relationship-- I'am not the father of the baby she is carrying today. I'm hoping for good health on them. I also hope that you guys know your limits. Remember that Natalia is pregnant. Don't stress her, it may affect the baby."

I turned off the TV after watching his speech. I feel like may nabunot na tinik sa loob loob ko. At first, I know that he is not the father but social media rumors are so toxic that it affects me. But today, hearing on his own mouth the truth feels so good.

"Nakauwi na kaya siya?" I asking myself while looking at the peephole in door. I looked like a kid waiting for my father for his pasalubong. "Omg!" I yelled as I saw him, accidentally hit the doorknob to open.

Buti na lang ay nabalanse ko ang aking katawan kundi ay dadapa ako sa sahig. Nakakahiya!

"Hi" sabi kona lang. Halatang nagulat pa siya sa biglaan kong labas. Sumakto kasi talaga!!! Gusto kona magpalamon sa floor.

"Hi?" balik nitong bati, hindi pa sigurado sa sinabi. Ngumiti na lang ako ng awkward. Argh! I'm cursing myself right now inside my head.

"Saan ka pupunta?"  tanong ko. Oh my gosh! Hindi ko alam 'tong mga pinagsasabi ko.

"At my condo?" taka niyang sagot saka tinuro ang unit. Nakita ko ang pagkunot ng kanyang noo, nagtataka sa mga sinasabi ko. "Why?"

"Uhm, wala lang" palusot ko. "Malay koba baka may pupuntahan ka pang iba bukod sa unit mo"

Tumango siya. "Yeah, I have. May kukuhain lang talaga ako sa condo"

"Pwede sumama? Sama ako" wika ko. Hindi kona talaga makontrol yung mga lumalabas sa bibig ko. Babawiin ko naman sana yung sinabi ko pero nagsalita siya.

"Wait me here. Saglit lang"

Lumabas siya at may dalang isang picture frame saka sumunod na ako sa kanya sa likod na parang bata, nakatingin sa baba. Huminto naman siya kaya tumama ako sa likod niya. Tumingin ako sa kanya.

"Stand here beside me" turo niya sa tabi niya. "When you are at back, it looks like you are tailing me"

"Uhm, okay" sinunod ko naman ang sinabi niya. Tumabi ako sa kanya.

Napatingin ako sa lugar kung nasaan kami ngayon. Sementeryo. May kinuha siya sa likod ng kotse saka kami sabay na bumaba. He even took the picture frame he held a while ago. Tahimik lang kami naglalakad. Hanggang sa nalaman kona kung saan kaming puntod pupunta. I knew it. His mom.

"Hi Mom!" he talk while making position the picture frame and flowers at his mom's grave. I smiled when I saw the picture inside the frame. His picture recently with Charles and his Dad, smiling.

Nakinig lang ako sa mga kwento niya sa kanyang Mommy. Hindi ko mapigilang mapangiti ang kwento niya tungkol sa picture nilang mag ama. I don't know if I have rights to hear his words for his Mom. Hindi man lang ako nag exit. Napatigil ako nang makita siyang umiiyak, wiping his tears using his hand. Agad kong binigay ang panyo na nasa bulsa ko. Nag aalangan pa siya kung tatanggapin ba ito o hindi.

"Hindi ko pa naman nagagamit" saad ko. Ngumiti siya at kinuha ito.

"Tara na" pagyaya nito. Hindi ako gumalaw kaya hinawakan niya ang aking pala-pulsuhan. Nagpahatak na lang ako. Buti walang mga tao rito.