PHİLTRE | liskook

²⁹

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın🤗

İyi okumalar✨

Evimdeki koltuklardan birine yerleşmiş ve üzerime battaniye alarak, yatmaya devam etmiştim. Yaklaşık bir haftadır kendimi kötü hissediyordum, başıma gelen olaylardan fazlası ile etkilenmiştim. Bir yandan da ilişkimizin şirketim tarafından öğrenilmesiyle az da olsa rahatlamıştım.

Sanki başıma hep aynı olay gelecek gibi hissediyordum. Yeni menajer ile de o kadar fazla konuşmamıştım. Sadece programım için beni bilgilendiriyordu. Galiba içimdeki bu kuşkuyu hiçbir zaman atlatamayacaktım.

Mutfaktan gelen Jisoo unniemi gördüğümde, yattığım koltukta oturarak arkama yaslanmıştım. Elindeki bir kupayı önüme bırakmış ve o da yanıma yerleşmişti.

"Birazdan gitmem gerekiyor, kendini nasıl hissediyorsun?"

"İyiyim unnie, sen işlerine bak." Jisoo unniem dün evde yalnız olduğumu öğrenince akşam benimle birlikte kalmış ve yanımda durmuştu. Eğer tek kalsaydım düşünmekten uyuyamayacağımı biliyordum. Jungkook ile birkaç gündür görüşemiyorduk, müzik videoları için çekimlerde oluyordu ondan sonra da yurtlarına gidiyorlardı.

"Bir şey olursa bana haber ver, olur mu?"

"Tamam, merak etme." demiş ve onun yanaklarını öpmüştüm. Gülümseyerek kalktığında ona el sallamıştım. Vedalaşmamızın ardından o üzerine montunu giyerek evden ayrılmıştı. Ben de oturduğum yerden televizyonu açmış ve kucağımda yatan Louis'i sevmeye başlamıştım.

Kötü zamanlarımda kedilerimle ilgilenmeyi seviyordum, onlarla oynarken en azından düşünmüyor ve kafaya takmıyordum. Louis kucağımda mırıldanırken telefonuma bir bildirim gelmişti. Uzanıp kenarda duran telefonumu aldığımda, bir video bildirimi olduğunu anlamıştım. Bu Jungkook'un bana bahsettiği video olmalıydı, birkaç gün önce canlı kaydettiklerini ve sonradan paylaşacaklarını söylemişlerdi.

Video başlangıcında selam vererek yerine oturmuş ve kameraya bakarak saçlarını düzeltmeye başlamıştı. Ben ise gülerek onu izliyordum.

"Nasılsınız, umarım hepiniz iyisinizdir."

"Şu anda çektiğim bu videoyu ne zaman izleyeceğinizi bilmiyorum. Bazılarınız güne yeni başlıyor olabilir, bazılarınız bitiriyor olabilir veya bazılarınız günün başka noktasına geçiyor olabilir. Herkes hayatını diğerlerinden farklı yaşıyor olmalı." onu dinlemeye devam ederken, televizyonu kapatmıştım. Elini ensesine götürerek kaşıdığında, tekrar kameraya dönmüştü. Çekimlerden yorulmuş olmalı ki biraz bitkin gözüküyordu.

"Umarım seni üzen bir şey olsa bile, hasta ya da incinmiş olsan bile pozitif bir aklın olabilir." masada gezen bakışları ile ne diyeceğini düşünüyordu.

"Umarım sizi mutlu eden bir şey bulursunuz, böylece gününüzü tamamlayabilir, daha az zorluk ve daha az acı hissedebilirsiniz. Umarım hastalanmazsınız ve bugünün geri kalanı için, yarın için keyifli ve mutlu bir gün geçirirsiniz." yanımda olmak istediğini söylemişti fakat işlerinden dolayı gelememişti ve bu sözleri de nedense benim yanımda olduğunu hissettirebilmek için sarf ettiğini anlamıştım.

Video bittiğinde dudaklarımı birbirine bastırarak gülümsemiş ve telefonu aldığım yere koymuştum. Her zaman böyle devam etmeyeceğini biliyordum ama hâlâ nedense aynı şeyleri tekrar yaşayacakmış gibi hissediyordum. Sanırım fazla kuruntu yapıyordum.

Yani herkes aynı olacak diye bir şey yoktu. Sevdiğim kişilerin her zaman benim yanımda ve beni desteklediklerini biliyordum.

Tüm bu yaşadıklarımı bir kenara bırakmış ve üzerimde duran battaniyeyi kenara koymuştum. Jungkook'un söylediklerinin her bir cümlesinden kendime pay biçmiştim, bugünümü mutlu geçirecektim.