PHİLTRE | liskook

⁰⁵

✧

Jungkook'dan

Elimdeki kalemi çeviriyor, ardından saçlarımı karıştırıyordum. Uyumadan önce hala devam ettiğim satırları tamamlamak istemiştim. Oflayarak kafamı masanın üzerine koyduğumda odamın kapısı açılmıştı.

"Jungkook ne yapıyorsun?" Jimin'in sesini duyduğumda masaya koyduğum kafamı kaldırmış ve ona doğru dönmüştüm.

"Hiç."

"Bak ne göstereceğim." elinde tuttuğu telefonu bana uzatmıştı. Telefonu almam ile Lisa'nın yüzünü görmem bir olmuştu. Grup arkadaşı ile birlikte canlı yayın açmıştı. Jimin de oturduğum sandalyenin arkasına gelmiş ve o da izlemeye devam etmişti.

Oturduğu yerden kalktığında Rosé onun ne yaptığına bakıyordu büyük ihtimalle. Çünkü kadrajdan çıkmıştı.

"Bakın bu benim minik bebeğim Leo. Ailemize yeni katıldı." diyerek tekrardan yerine oturduğunda kucağında benim ona aldığım Leo'yu öpüyordu.

"Ne zamandan bu yayın?"

"Geçen hafta galiba." demek görüşmeyeli bir hafta olmuştu fakat bana daha uzun gelmişti.

"Hadi yine iyisin. Biraz da olsa şansın var." Jimin kafama vurduğunda ona dönmüştüm.

"Saçma sapan konuşma. Arkadaşız dedim ya."

"Tamam tamam. Ver telefonumu gidiyorum ben." elimden telefonunu çekip aldığında ona hayretle bakıyordum.

"Ama ben izleyecektim."

"Biz sadece arkadaşız, aynen." söylene söylene odamdan çıkmış ve kapıyı da kapatmıştı.

Ben ise nedendir bilinmez salak salak sırıtıyordum. Bu hareketimin farkına varınca, ciddileşip önüme dönmüştüm. Yapmam gereken işlerimi bitirmem gerekiyordu. Çalışma masamın yanındaki gitarımı almış ve kucağıma yerleştirmiştim.

Öylesine bir melodi yakaladığımda, içimden belli belirsiz sözcükler geçiriyordum.

"Sen hayatımda tekrar yükselen güneşşin.." melodiye uygun cümleleri dışarı vurduğumda gülmüştüm. Elime kalemimi almış ve kafamdakileri yazıya dökmeye başlamıştım.

Kalemin ucu ile alnıma düşen saçları karıştırmış ve gözlerimi kapatmıştım. Birkaç saniye sonra gözlerimin önünde Lisa'nın yüzü belirmişti.

"Genç hayallerimin ikinci gelişi
Bu duygunun ne olduğunu bilmiyorum.." bu duygunun ne olduğunu gerçekten de bilmiyordum. Kalbim hızlanmaya başlarken, gözlerimi hala açmamıştım. Lisa'nın uzaktan yumuşak görünen uzun saçları, yüzüne yakışan gülümsemesi canlanıyordu. Hayal bile olsa ellerimi yumuşak saçlarında gezdirdim.

"Bu bir rüya mı?" gözlerimi hemen açmış ve kafamı iki yana sallamıştım. Bana ne olduğunu bilmiyordum. Elimdeki kalemimle birlikte, satırları yavaş yavaş doldurmaya başlamıştım.

Kucağımdaki gitarı tekrar aynı yerine yerleştirdiğimde, sandalyemde geri yaslanmış ve başımı arkaya yaslamıştım. Gözlerimi kapattığımda Lisa'nın kapalı gözlerini yavaş yavaş açtığını gördüm, kirpikleri titriyordu. Her ayrıntısı muazzamdı. Bana doğru gülümsediğinde, bunun bir hayal olması kendimi kötü hissettiriyordu. Çok gerçekçiydi.

"Benim mutluluğumun sebebi sensin. Şimdi ellerimi tut." bana doğru uzattığı zarif ellerine uzanmıştım. Tutacağım sırada ortadan kaybolduğunda, gözlerimi açmış ve etrafa bakınmıştım. Bu kadar gerçekçi olması normal miydi?