Tahanan Ni Macoy

41 1 1
                                    

Protege Wattpad - Round 2 Entry

__________

Tahanan ni Macoy

Hindi ko mabilang ang mga pares ng matang nakatingin sa 'kin habang nakatayo ako sa harapan. Lahat sila ay naghihintay kung ano ang gagawin ko.

Dahil pasko na, marami ang tao dito sa perya at isa ako sa paboritong panuorin ng madla. Bukambibig ng bayan namin ang mga katagang “Macoy the amazing dwarf,” kumabaga sa twitter, trending ako sa bayan namin.

Huminga ako ng malalim bago nagsimulang maglakad patungo sa bisikleta ko, bisikletang isa lamang ang gulong. Sinakyan ko ito at nagpedal hanggang sa gitna ng stage.

“Maligayang Pasko mga kababayan! Ako nga pala si Macoy, ang inyong amazing dwarf!” masigla kong sabi at nagsimula na silang maghiyawan.

Kilala si Macoy the amazing dwarf sa pagiging talentado dahil marami siyang kayang gawin, kaya naman nagsimula na akong magpakita ng mga magic tricks na itinuro pa sa 'kin ng Lolo Ipe ko no'ng bata pa ako.

“Bulaklak!” masiglang tugon ng mga manonood nang tanungin ko sila kung ano ang hawak ko sa kanang kamay ko. Pinasok ko ang bulaklak sa malaking sumbrero na hawak naman ng kaliwang kamay ko at agad na nilabas itong muli.

“E, ito?” tanong ko sa kanila.

“Kuneho!” sabay sabay nilang tugon. Nakangiti akong tumango at ipinasok na naman ito sa sumbrero at inilibas na naman ang bulaklak. Ilang ulit ko 'yong ginawa at paulit-ulit ding sumagot ang mga manood.

“Ano 'to?” tanong kong muli pagkalabas ng aking kamay mula sa sumbrero.

“Bu-boxers!” sabi nila at malakas na mga halakhak ang pumalibot sa lugar.

“Ay nako, bakit napunta ang boxers ko rito?” sabi ko na dahilan ng paglakas ng tawa ng lahat. Ayan na naman sila, masayang masaya sila sa katangahang ginagawa ko rito sa harapan. Aliw na aliw silang panuorin at pagtawanan ako.

Pero ano nga ba ang magagawa ko? Trabaho ko ang pasayahin sila. Sila ang nagbibigay ng hanapbuhay sa 'kin. Kailangan kong gawin ito para sa sarili ko dahil wala namang ibang bubuhay sa 'kin kundi ako lang dahil wala naman akong ibang pamilya kundi ang Lolo Ipe ko lang na siyang yumao na.

Ipinagpatuloy ko ang pagpapatawa sa kanila, matapos kong mag-magic ay sumayaw naman ako at pagkatapos ay kumanta, parehong nakakatawang paraan. Kitang kita ko ang saya sa mukha ng mga taong nasa harap ko, ang iba'y halos hindi na makahinga sa kakatawa at naiiyak pa.

Kahit pa masama ang loob ko, inisip ko na lang na ito na lang ang tangi kong maibibigay sa kapwa ko ngayong pasko, ang pasiyahin sila at pansamantalang kalimutan ang kanilang mga problema.

Natapos na ang pagtatanghal ko, umalis na lahat ng manonood. Hinayaan ko na ang mga staff na magligpit at napagpasyahan kong mag-ikot ikot na lang muna sa perya.

Naglalakad ako sa gitna ng maraming tao at sa ilalim ng maliliwanag na Christmas lights nang 'di sinasadya kong mabunggo ko ang isang ale.

Contest EntriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon