KARAMEL (DÜZENLENECEK/ARA VERİLDİ)

●《CEREN KARAN》●

Merhaba canlarım yeni bölümü ben keyifle yazdım umarım sizde keyifle okursunuz. Lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın,yorumlarınızı okumayı çok isterim. Ayrıca 18 aralıkta doğum günü olan çok sevdiğim okurum kayraakkky ithaf ediyorum. İyi ki doğdun canım 🥂♥️

Keyifli okumalar 💜

23.BÖLÜM "CEREN KARAN"

Yağızın sahiplenircesine belini sardığı kızın yüzündeki gülüşü bir çok kadının sergilemek istediği gülüş türündendi.Üzerindeki benimle aynı olan elbise onun gülüşüyle birleşmiş,daha da cüretkar duruyordu. Elbise aslında ikimizde de çok güzel duruyordu fakat aramızdaki tek fark o mutluluğunu yansıtan gülüşüyle bense korku dolu bakışlarımla kombinlemiştim. İçimde yükselen ağlama hissini bastırmak adını dudaklarımı birbirine bastırdım.

Bize yaklaşan çift yakından daha da uyumlu gözüküyordu. Kadının uzun boyu ona o kadar yakışıyordu ki... Kum saati gibi olan vücudu, güzel yüzüyle bir çok erkeğin aklını başından alacak cinstendi. Koca koca gözleri ,buğday teni...Ah bu kadın mükemmeldi...

Kıskançlık bütün hücrelerimi yoklarken onlar çoktan yanımıza gelmişlerdi.

"Selam!"

Yağız'ın neşe dolu sesi kulaklarımı doldurduğunda yarım yamalak gülümseyerek ayağa kalktım. Azel'in elini kavrayıp,el sıkıştılar. Elini yeniden bana uzattığında kalbim çılgınlar gibi dans etmeye başlamıştı. Uzun zaman sonra ilk defa ona dokunacaktım.

"Nasılsın yenge?"

Eli elimi kavradığında parmaklarını boğazımda hissettim. Yenge diye hitap etmişti bana. Çılgınlar gibi dans eden kalbimin ayağı burkulmuş,yere düşüp yaralanmıştı. Boğazımda ki parmaklar nefesimi bile daraltıyor,sanki ben boğuyordu.

Kalbimdeki sızı bedenimde olan ruhumu acı içinde kıvrandırmıştı. Dolu dolu gözlerimle yağız'a baktığımda boynuna sıkıca sarılıp 'Seni çok özledim' dememek için kendimi zor tutuyordum.

Belime sarılan büyük kollarla bakışlarımı Azel'e çevirdim. Yüz hattaları iyice belirginleşmişti. Allah aşkını bu adam yine neye sinirleniyordu. Azel'in bakışlarında ki sertliği umursamayarak bir iki adım ondan uzaklaşmak adına kenara kaydım. Bel boşluğuma baskı uygulayan parmaklar bu yaptığıma pişman etmişti beni. Yeniden ayrıldığım gibi Azel'in dibinde bitmiştim.

Derin bir nefes alarak yağızla olan ellerimizi ayırdım. Gülerek elini kendine çeken yağız'a tebessüm ettim.

"Onu benden kıskanıyor olamazsın!"

Azel ve kıskanmak? Güldürme beni. Ağzımı açıp cevap verecekken kulaklarımın işittiği şeyi hazmetmeye çalıştım.

"Erkek sinek bile etrafında uçamaz, tenine konamaz. El sıkışmana izin verdiğime verdiğime şükret."

Kesinlikle bu adamın başına taş düşmüştü. Tamam belki beni kısıtlıyordu fakat kıskanmak...Seven kişilerin yaptığı bir şeydi.

"Abartma kuzen!"

Yağız'ın eli Azel'in omzunu sıvazlıyor,bir yandan da gülüyordu.

"Bu güzel hanımı benimle tanıştırmayacak mısın yağız?"

Cem'in çapkınlığı ortadaki gerilimi hafifletmişti. Çünkü azel yağız'ın aksine giderek sinirleniyordu. Ne ara yanımıza geldiğini bilmediğim cem karşımızda gülümseyen kadının elini dudaklarına götürerek öpücük bıraktı. Gülümsemesi genişleyen kadın nazikçe elini cem'in elinden çekti.