KARAMEL (DÜZENLENECEK/ARA VERİLDİ)

●《ANILAR》●

Selam bebişlerim 🎈
Kitabımızın tanıtım filmini yapmak istiyorum ama bu konuda hiç bir bilgim yok. Aranızda ilgileneniz varsa bana ulaşabilir mi? Yada herhangi bir tanıdığı olan.

Bir de Instagram hesabı açmayı düşünüyorum ama kararsız kaldım. Erkenmiş gibi geliyor bana, o yüzden size sormak istedim istiyorsanız açarım hem beni takip eder editler yapariz hemde bana ulaşacağınız yer olur. Ne dersiniz açalım mı?

Bir diğer konu hikayenin gidişatından mutlu musunuz? Herhangi bir öneriniz var mı? Varsa buraya yazın.

Bu yazıyı duyuru olarak paylaştım fakat kimse fikrini belirtmedi görmeyenler var diye bölüm başına koydum. Fikriniz benim için önemli okuyun ve fikrinizi belirtin olur mu?

Keyifli okumalar 🎈🧡

27. BÖLÜM"ANILAR"

"Parmak uçlarında yürü anılar uyanmasın..."

Akmamaya yemin eden zaman geçen her salise de kalbimi ateşlerin içinde kavuruyordu. Azrailim'in koyulaşan gözlerine net bir şekilde baktığımda nefesim kesildi. Bu adam benim sonum olacaktı. Hissediyordum.

"Ne dedin sen?" tuzlu gözyaşlarımın hakim olduğu kuru dudaklarımı aralayarak konuştum.

"Duydun işte," ellerini gür saçlarının arasına daldırarak sertçe çekti. Bu adamın ağzından çıkanı kulağı duyuyor muydu? Yok yok duymuyordu şayet duysa bu şekilde konuşmaz, davranmazdı.

"O gece hakkın da neler hatırlıyorsun ya da ne kadarını hatırlıyorsun bilmiyorum," derin bir soluk alarak devam etti.

"Bizim aramızda o gün hiç birşey olmadı,hala bakiresin yani" duyduklarım kalbimde sevinç dansları yaptırırken beynimde oluşan şüpheler beni bir köşeye kıstırıyordu. Hangisi doğruydu? O gecenin sabahında dedikleri mi yoksa biraz önce söylediklerimi? Aklım karışmıştı.

Kendi dengesizliği yetmeyen adam benim de dengemi alt üst ediyordu.

Kafamın içinde kargaşalar olurken ne diyeceğimi,ne hissedeceğimi kestiremiyordum. Nasıl bir tepki vermeliyim bilmiyorum.

"O geceye dair ne hatırlıyorsun gece güneşi?" yüzünde sabitlenen donuk bakışlarım ateş gibi yanan zehirli gözlerine değdi. Gözleri içinde binlerce anlam barındırıyordu fakat ben bu anlamların hepsini anlayacak kadar büyümüş değildim.Ancak ortada şöyle bir gerçek var ki onun gözleri ne anlamla bakarsa baksın beni korkudan yerime sindiriyordu.

Dilimi alt dudağımda gezdirerek kekelemeden konuşmaya başladım.

"Eve geldiğimizi senin içki uzattığını," hafızamı zorlayarak biraz daha hatırlamaya çalıştım. Net olmayan şeyler gözümün önünde canlandığında bütün kanım yüzüme istila etti. Hatırladığım şeyleri söylemek konusunda emin değildim.

Dizlerimin üstünden doğrularak ayaklandım,elimin parmaklarıyla oynarken içimi huzursuzluk kaplamıştı bile.

"Eee?" imali ses tonunun kulaklarımı doldurması ile parmaklarımda ki bakışlarım Azel'in yüzüne tırmandı. Başka şeyleri de hatırladığımı anlamış olabilir miydi? Yok canım daha neler. Dudağının kenarı yukarı kıvrıldığın da anladım,başka şeyleri de hatırladığımı anlamıştı fakat ben bunu söyleyemeyecek kadar utanıyordum.