Ο Χαμένος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 (1982)

Η μητέρα μου γέννησε λίγες μέρες μετά τον καβγά μας. Δεν πήγα στο μαιευτήριο να δω τον αδελφό μου. Τον είδα κατευθείαν όταν τον έφεραν σπίτι. Μου φάνηκε λίγο άσχημος, αλλά δεν το είπα για να μη χαλάσω τον ενθουσιασμό των γονιών μου. Άραγε ήταν τόσο χαρούμενοι και όταν γεννήθηκα εγώ; Εγώ πήρα τόσα δώρα από συγγενείς και φίλους; Πάντως όταν πέρασαν λίγες μέρες και άρχισα να συνηθίζω στην ιδέα, παρατήρησα ότι ο μικρός μου έμοιαζε λίγο. Είχε μαύρα μαλλιά όπως ακριβώς όλοι μας και γκρίζα μάτια όπως ακριβώς κι εγώ. Τα κληρονόμησε κι εκείνος απ' τον παππού μας τον Λέανδρο, μιας και οι δυο γονείς μας είχαν καστανά μάτια.

Αυτό με έκανε αν όχι να τον αγαπήσω, τουλάχιστον να τον αποδεχθώ ως αδελφό μου. Και ύστερα άρχισαν τα βάσανα... Τύχαινε πολλές φορές να ξυπνήσω μες στην νύχτα από την τσιρίδα του, είτε γιατί πεινούσε, είτε γιατί τα έκανε και ήθελε αλλαγή πάνας, είτε απλά για να με βασανίζει. Ήμουν υπεύθυνος να ξυπνάω έναν απ' τους δυο γονείς μου για να τον ηρεμούν. Και την επόμενη μέρα στο σχολείο ήμουν ψοφίμι.

Όλα στραβά μου πήγαιναν, αλλά τουλάχιστον η Γεωργία ανταποκρινόταν στο φλερτ μου. Στα διαλείμματα περνούσε από μπροστά μου μαζί με τις δυο φίλες της, με χαιρετούσε ναζιάρικα και χασκογελούσαν. Εγώ το διασκέδαζα με την ψυχή μου! Ή το άλλο, που ανταλλάσσαμε ραβασάκια με γλυκόλογα στην τάξη. Τη Λίζα έδειχνε να την ενοχλεί κάπως αυτό. Δεν ήξερα γιατί. Αφού εξακολουθούσα να είμαι κολλητός της, να καπνίζουμε μαζί και όλα τα υπόλοιπα.

Τον Ιανουάριο του 1982 και ενώ ο μπέμπης ήταν μόλις τεσσάρων μηνών, έμαθα με φρίκη πως η μητέρα μου ήταν και πάλι έγκυος! Αυτή τη φορά μου είπαν πως έγινε κατά λάθος και αποφάσισαν να το κρατήσουν.

Ανοησίες! Πώς είναι δυνατόν να μείνει κατά λάθος έγκυος μια γυναίκα; σκεφτόμουν, γιατί ακόμα δεν ήξερα πολλά πράγματα για το σεξ κι ούτε με ενδιέφερε να μάθω. Τα μόνα που με ένοιαζαν ήταν το ποδόσφαιρο, η μουσική, οι φίλοι μου και να με κοιτάει η Γεωργία. Στο μεταξύ οι βαθμοί μου έπεφταν κατακόρυφα!

Όλα σχεδόν τα μαθήματα μου φαίνονταν πάρα πολύ δύσκολα, εκτός από τη Γυμναστική φυσικά και ίσως τη Λογοτεχνία. Μου άρεσε πολύ ο Σεφέρης. Αλλά και στη Γλώσσα κάτι ψιλοκατάφερνα. Πώς να διαβάσω άλλωστε με τόση φασαρία εξαιτίας του μωρού στο σπίτι; Και σύντομα θα είχαμε κι άλλο μωρό, να πάρει.

Τον Μάρτιο η Τρίτη Γυμνασίου οργάνωσε πάρτι σε μια ντισκοτέκ για να μαζέψουν χρήματα για την τριήμερη εκδρομή τους. Η είσοδος ήταν εκατό δραχμές και για καλή μου τύχη οι γονείς μου με άφησαν να πάω. Η Παρασκευή πλησίαζε κι έπρεπε να βρω συνοδό οπωσδήποτε, όπως τα περισσότερα αγόρια της τάξης μου. Εν το μεταξύ είχα αρχίσει να υποπτεύομαι ότι κάτι έτρεχε ανάμεσα στη Λίζα και τον Περικλή. Λες να πήγαιναν μαζί;