Ο Χαμένος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14 (1986)

Τρίτη Λυκείου πλέον και δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου και τι ήθελα να σπουδάσω. Τη Λίζα την έβλεπα αναγκαστικά κάθε μέρα στο σχολείο. Δεν μιλούσαμε ποτέ. Ήθελα απεγνωσμένα να την ξεχάσω, να ξεχάσω όλα όσα ζήσαμε μαζί, όμως ήταν πολύ δύσκολο όσο την είχα τόσο κοντά μου και δεν μπορούσα να την αγγίξω. Σταμάτησα να κάνω όλα εκείνα τα πράγματα που κάναμε μαζί. Έκοψα το κάπνισμα και αποφάσισα να ασχοληθώ με τη γυμναστική. Έβαζα φόρμα κι έτρεχα στο λιμάνι του Περάματος χωρίς προορισμό.

Το Καλοκαίρι στη θάλασσα κολυμπούσα με τις ώρες και πήγαινα βαθιά, τόσο βαθιά που δεν ήμουν σίγουρος αν θα είχα δυνάμεις να επιστρέψω. Καλοκαίρι είπα ε; Ναι, για το καλοκαίρι του '86 μιλάω. Είχα τελειώσει το Λύκειο με το ζόρι και δεν πέρασα πουθενά στη Πανελλήνιες. Η μητέρα μου, άχρηστο με ανέβαζε, τεμπέλη με κατέβαζε.

"Δεν θα πετύχεις τίποτα στη ζωή σου!" Μου φώναζε. "Κοίτα τουλάχιστον να βρεις καμία δουλειά!"

Όσο τελείωνε το καλοκαίρι, η επιμονή της να βρω δουλειά μεγάλωνε. Όμως σε τι δουλειά θα μπορούσα να τα καταφέρω; Τίποτα δεν μ' άρεσε, σε τίποτα δεν ήμουν καλός εκτός απ'το ποδόσφαιρο. Αλλά για να γίνω ποδοσφαιριστής ούτε κουβέντα δεν γινόταν στο σπίτι. Μια μέρα οι γονείς μου κάθισαν να μου μιλήσουν.

"Αποφασίσαμε να σε γράψουμε σε ΙΕΚ. Υπάρχουν πολλές ειδικότητες για να διαλέξεις." Μου είπε η μητέρα μου.

"Δεν μ' ενδιαφέρει τίποτα. " τους είπα.

"Ναι, όμως πρέπει να σπουδάσεις κάτι." Μου εξήγησε ήρεμα ο πατέρας μου. "Εξάλλου, αν ξεκινήσεις κάποια ειδικότητα μπορεί να σου αρέσει. Από εκεί και πέρα θα είναι πιο εύκολο να βρεις δουλειά."

"Όσο για τα έξοδα, μην ανησυχείς. Αν είναι για το καλό σου, συμφωνήσαμε κι οι δύο να πληρώνουμε. " είπε η μαμά.

Ναι, σιγά μην σ' ενοιαζαν εσένα τα έξοδα! Σκέφτηκα, όμως το κράτησα για τον εαυτό μου.

"Τέλος πάντων. " είπα. "Θα πάω σε ΙΕΚ." Οι γονείς μου χάρηκαν. Μετά από λίγες μέρες, η μάνα μου, μου έδωσε μια λίστα με όλα τα κοντινά ΙΕΚ και τι ειδικότητες είχε το καθένα. Υπήρχε ένα πλήθος διαφόρων σπουδών, από Ναυτιλιακές και Τουριστικές σπουδές μέχρι και πιο "χειρωνακτικές", όπως Υδραυλικός, Ηλεκτρολόγος, αλλά και πιο "γυναικείες" θα έλεγα, όπως Κομμωτικη και Αισθητική.

Δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να επιλέξω. Τελικά, επέλεξα τα Ναυτιλιακά. Μου άρεσε πολύ η θάλασσα και τα καράβια, στο Πέραμα δεν ζούσα εξάλλου; Πόσο δύσκολο θα ήταν να μάθω τους τύπους καραβιών και λίγα  πράγματα σχετικά με τη διοίκηση Ναυτιλιακών επιχειρήσεων; Το κακό ήταν, πως η σχολή βρισκόταν στο Πέραμα, κοντά στο σπίτι μου και δεν θα έβρισκα δικό μου σπίτι όπως σχέδιαζα, δεν θα είχα τη δικαιολογία να το κάνω αυτό. Διότι ήθελα να φύγω επιτέλους από εκείνο τον στενό κλοιό της οικογένειας, να γίνω ανεξάρτητος. Ήθελα να ξεφύγω από τους τσακωμούς την γονιών μου και απ' τα αδέλφια μου που μου έσπαγαν τα νεύρα με τις φωνές και τα κλάματα τους.