Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çimen: Güne benimle başladın daha iyi bir gün olamazdı.
Çilli: Bay Ego.
Çilli: Kolyen güzelmiş.
Her sabah bende erken uyandığı için günaydın mesajını o atıyordu ama bu sabah ilk defa fotoğrafını atmıştı. Kolyesi gerçekten hoştu.
Üstümü giyinip okula geçtim.
“Fotoğrafını attı. Kafası yok ama olsun.”
“Harbi mi?”
“He.”
İzem’e göre hala Koray olma ihtimali hala yüksekti. Bana göre başından beri o olamazdı. Sınavlarımızın bitmesine 3 gün kalmıştı. Sonra hafta sonuydu zaten. Ne zaman görüşecektik bilmiyorum. Hala konuşmadık.
Bugün ki sınavı atlattıktan sonra spor salonuna indim. Yerde gördüğüm topu potaya attım. Yaklaşmıştı ama girmemişti.
“Bacaklarını o kadar bükme.”
Alkın’ın sesiyle ona döndüm.
“Esas dalım değil. Kötüyüm.”
“Değilsin bacaklarını bükmeden tekrar dene.”
Fırlattığı topu alıp dediği gibi denedim. Girmişti.
“Gördün mü?”
“Antrenman mı yapacaktın?”
“Evet. Eşlik etmez misin?”
“İyi bir eş olduğumu sanmıyorum.”
“Hiç yoktan iyidir.”
Birlikte oynamaya başlamıştık. Benim atışlarım düzelince maç yapmaya başlamıştık. Sırtım göğsüne yaslı topu vermemeye çalışıyordum.
“Ooo reis. Basketbolda da mı iyisin?”
Teo’nun sesiyle Alkın’dan uzaklaşıp ona döndüm.
“Benim iyi olmadığım bir şey yok.”
“Helal.”
“Neyse beyler acil duşa girmeliyim. Güzel antrenmandı Alkın.”
