1.3

60 5 2
                                    

🍀

Lahmacunumu yedikten sonra annemlerin yanına geçtim. Onlarla oturmadığım için habire laf yapıyorlardı.

“Abla?”

“Hı?”

“Yarın birlikte bir şeyler yapalım mı?”

“Ablanın sınav haftası Asaf.”

“Sorun yok erken kalkar çalışırım biraz. Nereye gitmek istersin bakalım?”

“Immm. Sinema.”

“Tamamdır. Gideriz.”

Annemlerin gönlünü yapınca odama geri döndüm.

Çimen: Dışarı çıkıyorum yazamayabilirim.

Çilli: Bu saatte ne işin var lan dışarıda?

Çimen: Değer verirken bu kadar hesap soruyorsan sevince ne olur bilemiyorum.

Çilli: Eminsin yani?

Çimen: Herhalde kızım. 2 aydır konuşuyoruz o şeref bana ait.

Çimen: Kapının önünde olacağım merak etme ;)

Görüldü atıp çıktım. Çimen’de yok. Uyuyayım bari.


Çilli: Günaydınn.

(08.10)

Mesajıma dönmemişti. Uyuyordu galiba. Bende bir şeyler atıştırıp derse oturmuştum.

Çimen: Erkenciyiz. Neye borçluyuz bunu?

(10.03)

Çilli: Kardeşime sözüm var. Az ders yaptım.

Çimen: Sahi aranız nasıl? Kız mı?

Çilli: Erkek. İyiyiz gibi. Küçük zaten. Senin kardeşin?

Çimen: Kız benimki. İyiyiz bizde.

Asaf uyanınca ona kahvaltı hazırladım. Yedikten sonra en yakın alışveriş merkezine geldik. İlk iş biletleri almalıydık.

“Animasyon bir tek bu var. Alayım mı biletleri?”

“Oluuur.”

Asaf olunca mecbur animasyona girecektik. Severdim ben zaten. Bir büyüyemedim.


Sinemadan sonra yemek yiyip eve geldik.

“Efendim İzem?”

“Bize gelsene ya sıkıldım.”

“Tamam.”

Bende sıkılmıştım zaten. Arka sokakta oturuyorlardı. Annemlere haber verip çıktım. Yürüdüğüm yolu çok göstermeden ona attım.

BİR TAHAYYÜL MESELESİ | YARI TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin