🍀
“Derslerin nasıl Mehir?”
“İyi amca.”
“Caner’in değil. Sen çalıştıramaz mısın?”
“Antrenmanlar falan çok yoğunum.”
“Hafta sonları vaktin vardır kuzen.”
“İnsanım bende kendime vakit ayırıyorum. Başka hoca bul kendine.”
İşim gücüm yok zaten Alkınla geçireceğim vakti seninle geçiririm. Nah.
“Kızım siz Canerle odana geçin isterseniz.”
“İyi böyle ya.”,
“Mehir.”
“Of tamam.”
Alkın evi basarsa benden değil anne.
Caner direk yatağıma uzandı.
“Kalk yatağımdan.”
“Bebeğim sarılmama izin versen yastığını koklamam.”
“Şerefsiz. Kuzeniz lan biz.”
“Kardeş değiliz sonuçta.”
“Bozma benim asabımı adam akıllı otur.”
Yatağa oturup mal mal yüzüme bakmaya başladı. Bol sabır çek kızım. Telefonum çalınca ne olduğunu anlamadan çekti aldı.
“Salaklaşma ver telefonumu. Caner kime diyorum?”
“Çimen. Bu kim?”
“Sanane kimse kim.”
“Kendim öğrenirim bende.”
Ben telefonu almaya çalışırken açtı ve kulağına götürdü.
“Neredesin Mehir? Öldüm meraktan.”
Alkın o kadar bağırıyordu ki ben bile duyuyordum.
“Kimsin birader sen?”
Sen kimsin asıl köpek Caner?
“Sen kimsin lan asıl?”
“Mehir’in kuzeniyim ben. Arama bu kızı bir daha.”
“Caner delirtme beni ver telefonu.”
“Şerefsiz olan kuzeni sensin demek. Şimdi telefonu Mehir’e veriyorsun beni delirtmiyorsun.”
“Sana mı sorucam be?”
Alkın’ın yüzüne kapattı.
“Ne yaptığını sanıyorsun sen?”
“Kızımı koruyorum.”
“Kıt beyinli iyi anla şunu ben senin hiçbir şeyin değilim.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR TAHAYYÜL MESELESİ | YARI TEXTİNG
Ficção AdolescenteBu hikâye bildikleriniz farklı. Bu kitapta normal yok. 🍀 Tahayyül: Hayalde canlandırma
