TENASÜH

02

Selamün aleyküm

Kolay gelsin.

🌱2. Bölüm 🌱

Sofrayı kuruduğu gibi gelen ev ahalisi hemen oturdu. Amine de oğlunu uyandırmak için yukarı çıktı. Odaya girmeden önce banyodan çıkan kocası ile göz göze geldi ama çok kısa sürdü. Gözlerini çekip oğlunun odasına giren kadın yüzüne kondurduğu kocaman gülümseme ile oğlunu uyandırmaya başladı.

Genç adam giden kadının arkasından bakar durumdan çabuk çıktı ve odaya girdi. Yatağın kenarında giyeceklerinin durduğunu görünce karısının sabah hazırlamış olduğunu anladı. Umursamadan alıp üstüne geçirdi. Çıkardıklarını da yatağın üstüne attı gelişi güzel. Elbet karısı toplardı. İşi neydi başka?

Telefonuna baktı. Gelen mesajlara cevap verirken gelen arama ile yüzünde gülümseme oluştu. Hemen cevap verdi.

" Efendim. "

" Aşkım! Öldüm korkudan Mustafa. Nerdesin? Nasılsın? Kaza yaptığını bana nasıl söylemezsin? "

" Burcu sakin ol. Iyiyim ben. Evdeyim şimdi. "

" Ne kadar korktum biliyor musun sen? Neden dün aramalarıma cevap vermedin? "

Mustafa aklına gelen dün ile yüzü düştü. " Ufak bir sorun çıktı. Onla ilgilendim. "

" Her ne kadar olursa olsun bana haber vermeliydin Mustafa. Ben senin sevdiğin kadınım. Bana bu şekilde davranamazsın. "

" Yeter artık Burcu. Abartma daha fazla. Herşey yolunda. Sende üstelemeyi kes."

" Sana inanamıyorum Mustafa. İyi. Ne halin varsa gör o zaman. "

Kapanan telefon ile Mustafa öfke ile telefonu fırlattı duvara doğru. Kırılıp, parçalara ayrılan telefon ile kapının çalınma sesi bir oldu. Hemen ardından açılan kapıdan giren küçük beden çekingen hareketler ile içeri girdi.

Mustafa Ömer'i görmeden öfkesi ile ileri geri hareket ederken ağzında küfür çıkıyordu. Ömer yavaş yavaş babasına yaklaşıp kısık sesi ile seslendi. Babası onu duymayınca daha yüksek seslendi.

" Baba!"

Mustafa duyduğu ile hızla arkasına döndü. Küçük çocuğu görünce ellerini cebine koyup ona üstten bakmaya başladı.

" Ne var? "

Ömer ellerini bibirini kenetledi ve gözlerini babasından kaçırdı. " Dedem... dedi ki... şey yemek "

" Adam akıllı konuşsana çocuk!. " Ömer korku ile irkilip babasından uzaklaştı. Korkudan yanakları kızardı, gözleri doldu. Zar zor çıkan sesi ile konuşmaya çalıştı. " Dedem dedi ki kahvaltıya gelecekmişsin. "

" Git söyle, geliyorum. "

Ömer sert sesle gözlerinden damla damla göz yaşı akıtırken kafasını salladı sadece. Mustafa ise hala durup ağlayan çocuk ile daha da öfkelendi ve üstüne doğru bir iki adım atıp " Zırlama karşımda gerizekalı. Çık dışarı!. Hadi! "

Ömer daha çok ağlamaya başladı ve koşarak çıktı odadan. Hiç durmadan aşağıya indi ve sofrada oturmuş olanlara baktı.

" Dede, babam geliyorum dedi. "

Ağlayarak kurduğu cümle ile yaşlı adam şaşkınca ayağa kalktı. Torununa doğru gidecekken Ömer çoktan ordan gitmişti. Koşarak merdivenleri çıkan oğlunu gören Amine korku ile elindeki tepsiyi yanındaki komidinin üstüne bıraktı ve oğlunun peşinden koştu.