Reakcje Stray Kids [ZAKOŃCZONE]

12

Gdy przepraszają ciebie i twojego "chłopaka" (tak znowu będzie nasrane wszędzie Markiem👍)

Bang Chan

Razem z Yugyeomem wychodziliście właśnie z wytwórni żeby chłopak odwózł cię do domu. Już chcieliście wsiadać do auta gdy koło was pojawił się Chan.

- Czekajcie. - powiedział a wy popatrzyliście na niego. - Ja chciałem was przeprosić za to co się stało wcześniej. Nie wiem co ja sobie myślałem postępując tak. Przepraszam. - powiedział stojąc przed nami.

Ja naprawdę nie wiem po co to zrobiłem. Proszę niech mi wybaczą.

Lee Know

Siedzieliście w jednej sali czekając na resztą gdy usłyszeliście pukanie do drzwi.

- Proszę. - powiedział Mark a w drzwiach ukazał się Minho. - Znowu przyszedłeś mnie pobić? - zapytał chłopak.

- Nie. Chciałem was przeprosić, a zwłaszcza ciebie Mark.

- No proszę proszę. Wreszcie sie zorientowałeś że źle zrobiłeś? - po patrzyłaś na niego z pogardą.

- Tak I ja... Przepraszam. - spóścił głowę a wy z Markiem tylko na siebie.

OBY mi wybaczyli bo ja już dłużej nie chce się kłucić.

Changbin

On nie miał za co zbytnio przepraszać bo nic złego wam nie zrobił.

Hyunjin

Szliście do samochodu gdy dobiegł do was Hyunjin.

- Przepraszam Mark, ja nie wiem co we mnie wstąspiło. Ja naprawdę cię lubię i nie chce żeby coś Ci się stało. Przepraszam. Proszę nie mówcie tego JYP. Zrobie wszystko tylko proszę wybaczcie mi. - powiedział i złapał nas za ręce klękając przednami. Zachciało ci się śmiać a ten widok ale starałaś się powstrzymać.

Robię z siebie teraz debila i dobrze o tym wiem ale to dla mnie ważne żeby zostać w JYP i żeby się pogodzić z T/I.

Han

Weszliście do domu i poszliście do salonu. Po chwili usłyszeliscie pukanie. Poszliście otworzyć o gdy je otworzyłaś zobaczyłaś klęczacego przed nimi Hana.

- Jisung co ty robisz? - zapytałaś patrząc na niego zdziwiona.

- Przepraszam was. Ja nie chciałem tego robić ja nie wiem co mnie podkusiło. Ja naprawdę nie chciałem. Przepraszam. - chłopak był bliski płaczu. Mark wchodząc do przedpokoju popatrzył na niego zdziwiony a ja tylko wzruszyłam ramionami.

Oni pomyślą że jestem nienormalny ale ja naprawdę tego żałuję.

Felix

Na następny dzień znowu poszliście z Renjunem do parku żeby pobyć na świerzyn powietrzu. Usiedliście na ławce i zaczęliście gadać. Siedzieliście już tam chwilę gdy obok was ktoś odchrząknął. Odwróciłaś się w stronę tej osoby i zobaczyłaś... Felixa?!

- Eeee chciałeś coś? - zapytałaś patrząc na chłopaka z pogardą.

- T-tak. C-chciałem was p-przeprosić. - mówił jąkając się. - Za to że wtedy uderzyłem Renjuna i ciebie za to zajeście w parku. - spuścił głowę.

-Mhmm a żałujesz chociaż? - zapytałaś patrząc na niego.

- T-tak I to bardzo. - powiedział i lekko podniósł na was wzrok.

Może mi wybaczą.

Seungmin

Ruszliście w stronę auta żeby pojechać już do domu i żeby resztą się nie martwiła. Szliście przez parkin gdy ktoś pociągnął cię lekko za rękaw bluzy.

- Poczekajcie. - powiedział zdyszany Seungmin - Ja.. Chcę was.. Przeprosić. - powiedział i co chwilę przerywając żeby złapać dech. - Więc przepraszam za to co zrobiłem przed chwilą. To... Było głupie i to bardzo. - powiedział i popatrzył na nas.

Ja wiem że oni mają dobre serca. Raczej mi wybaczą ale i tak warto prosić.

I.N

Szliście sobie spokojnie przez park gdy nagle przed wami pojawił się I.N.

- Co ty znowu chcesz? - zapytał Jisung.

- Chciałem was przeprosić. - powiedział ledwo słyszalnie ponieważ duma nie pozwalała mu na to. - Ja naprawdę żałuję tego co zrobiłem i nie chce się z wami kłucić. - powiedział spuszczając głowę. Zwykle wyglądał naa takiego który nigdy nie jest zawstydzony i zawsze unosi się dumą a tu takie zdziwienie.

Tesknie już za nią. Tylko ona sprawiała że byłem naprawdę szczęśliwy.